Piotr Kuncewicz
Pisarz i krytyk literacki, prezes Związku Literatów Polskich, odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia w twórczości literackiej i za zasługi w działalności społecznej (2002). 11 listopada 2004 r. został wybrany Wielkim Mistrzem [[Wielki Wschód Polski|Wielkiego Wschodu Polski]].
Znany jest przede wszystkim jako eseista ("Samotni wobec historii", 1967; "Antyk zmęczonej Europy", 1982, 1988), krytyk literacki ("Grochowiak", 1976; "Cień ręki", 1977; "W poszukiwaniu codzienności", 1979), powieściopisarz ("Szumy", 1976; "Dęby kapitolińskie", 1970, 1973; "Zamieć", 1972) i autor wielotomowej panoramy literatury polskiej pt. "Agonia i nadzieja": T. I. Literatura od 1919 (1993), T. II. Literatura od 1939 (1993), T. III. Poezja polska od 1956, część 1 i 2 (1994). Napisał ponadto "Goj patrzy na Żyda" (2000).
Jest również poetą i pisarzem o rozległych zainteresowaniach, obejmujących m. in. filozofię i religioznawstwo, historiozofię i socjologię, wiele dziedzin wiedzy ezoterycznej, ale także dzieje Ziemi i Wszechświata, paleontologię, biologię i medycynę.
Zamknij