(ur. 27 listopada 1942 r. w Krakowie) - profesor filozofii w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, kierownik Zakładu Filozofii Społecznej w Instytucie Filozofii UW. Od 1986 r. członek Rady Naukowej Internationale Hegel-Gessellschaft. Przewodniczący Komitetu Redakcyjnego "Biblioteki Współczesnych Filozofów" PWN. Uczeń Bronisława Baczki, kontynuator tradycji Warszawskiej Szkoły Historyków Idei. W swojej twórczości początkowo wychodził od marksizmu, interpretując go jako filozofię transcendentalną, by później opowiedzieć się po stronie heglizmu rozumianego jako transcendentalna filozofia społeczna. Problematyka filozofii transcendentalnej, rozwijana w nawiązaniu do idealizmu niemieckiego i interpretacji filozofii Kanta przez Martina Heideggera stanowi rys przewodni myśli Siemka. Siemek rysuje obraz Hegla jako twórcy teorii swoiście nowoczesnej formy uspołecznienia, która umożliwia realizację ideału wolności wszystkich, urzeczywistniającego się dzięki rozumowi, zrodzonego z racjonalności instrumenalnej, zapośredniczonej przez złożone procesy społeczne (chytrość rozumu). [Wikipedia]