Brytyjski biochemik i genetyk; od 1949 pracownik nauk. Laboratorium Biologii Molekularnej w Cambridge; od 1959 czł. Tow. Król. w Londynie; 1954 współodkrywca (z J.D. Watsonem) struktury przestrzennej kwasu deoksyrybonukleinowego DNA (® Watsona-Cricka model DNA); badania kodu genet. warunkującego przekazywanie informacji genet.; wyjaśnił rolę trójkowej sekwencji zasad DNA i wprowadził dla niej nazwę ® kodonu; 1962 otrzymał Nagrodę Nobla (z Watsonem i M.H.F. Wilkinsem). MNEP PWN 2000