Piemontczycy uchodzili w ówczesnej Europie za najlepszych speców do budowy tuneli i wiaduktów kolejowych. snowrider3d.com

że wymienione zapóźnienia należy traktować tylko i wyłącznie w kategoriach kłopotliwej spuścizny po RWPG
slope-game.io

W okresie międzywojennym Włochy były stosunkowo nieco lepiej rozwinięte gospodarczo niż Rumunia, ale warto pamiętać, że w tym samym czasie Włochy pod względem wielu wskaźników rozwoju gospodarczego, zwłaszcza ujmowanych per capita, były daleko choćby za taką Czechosłowacją i niewiele przed Węgrami, a do krajów Europy Zachodniej i Północnej po prostu nie umywały się. Rozwój potencjału ekonomicznego Włoch zwyczajnie nie nadążał za szybkim przyrostem naturalnym. Włochy były też, jak jest nawet po dziś dzień, rozwinięte gospodarczo bardzo nierównomiernie (wyspy bogactwa w morzu nędzy), co generowało stały strumień emigrantów w liczbie kilkuset tysięcy rocznie. Wskutek dojścia Mussoliniego do władzy emigracja z Włoch bardzo się nasiliła ze względów politycznych. Tylko w pierwszej połowie lat dwudziestych opuściło Włochy półtora miliona ludzi. Część z nich osiedliła się w Rumunii, która w tym okresie na tle Włoch mogła wręcz uchodzić za ostoję spokoju.
en.wikipedia.org/wiki/Italian_diaspora

"After 1880, Italians from Friiuli and Veneto settled in Greci , Cataloi and Măcin in Northern Dobruja. Most of them worked in the granite quarries in the Măcin Mountains , some became farmers and others worked in road building".   "...wcale nie wynikało z bogactwa Rumunii, ale z biedy panującej we Włoszech. W okresie międzywojennym Włosi najliczniej osiedlali się w Dobrudży".  Podczas budowy galicyjskiej kolei transwensalnej oraz połączenia kolejowego Przemyśl - Łupków wielu Włochów z Piemontu zostało zaproszonych do jej budowy. Piemontczycy uchodzili w ówczesnej Europie za najlepszych speców do budowy tuneli i wiaduktów kolejowych. Część z nich pozostała w Galicji po zakończeniu budowy Byli to więc wysokiej klasy specjaliści, którzy wyjażdzali za chlebem za granicę -  tak jak dzisiaj menagerowie wielkich firm, nie z powodu przymierania głodem. O tym aspekcie emigracji z Włoch warto pamiętać. Oraz o tym, iż pod koniec lat 30-tych Włochy Mussoliniego były lepiej rozwinięte ekonomicznie niż Rumunia

Dziękuję za merytoryczne pytanie, ale nie chciałbym na nie od razu odpowiadać, gdyż w planach mam zaproponowanie oddzielnego artykułu na ten temat w perspektywie miesiąca - dwóch, no, może trzech. ;) Podpowiem, że interesujące Pana dane są powszechnie dostępne dla tych, co potrafią do nich dotrzeć. Natomiast to, że do międzywojennej Rumunii mogli emigrować w celach zarobkowych Włosi (w zasadzie nie była to okresowa emigracja zarobkowa, ale emigracja na stałe, w poszukiwaniu zupełnie nowego miejsca do życia) wcale nie wynikało z bogactwa Rumunii, ale z biedy panującej we Włoszech. W okresie międzywojennym Włosi najliczniej osiedlali się w Dobrudży.
en.wikipedia.org/wiki/Italians_in_Romania

"Rumunia, która jeszcze w okresie międzywojennym była w Środkowej Europie krajem biedniejszym i słabiej rozwiniętym nawet od Polski"
▬O ile wiem, to przed wojną i jeszcze do lat 60. Rumunia była wyżej rozwinięta gospodarczo od Polski. Nawet z Włoch jeździli tam ludzie do pracy.