Artykuł ignoruje zjawisko tzw. upolitycznienia gospodarki, co w Polsce związane jest choćby z obsadzaniem stanowisk w spółkach z udziałem skarbu państwa wg tzw. klucza. Wielokrotnie o upolitycznieniu gospodarki, jako jednym z poważniejszych problemów w Polsce wypowiadał się np. prof. Balcerowicz.
Mechanizm często jest banalnie prosty. Spółka przynosi straty, następuje zmiana zarządu i kadry kierowniczej, odprawy zostają wypłacone. Następuje zmiana miejsc na karuzeli, a po kilku miesiącach koledzy znów otrzymują odprawy, i znowu czas na zmiany. Po czym wszystko zostaje po staremu. A karuzela się kręci, choć teoretycznie nie mamy do czynienia z korupcją i wszystko odbywa się zgodnie z prawem. W końcu krowy są po to, żeby je doić.

Od 300 lat albo i dłużej polskie społeczeństwo jest systematycznie korumpowane z różnych powodów przez różnych ludzi. Konspira i pogarda dla prawa to jakby druga natura "patrioty"... U nas szybciej toleruje się pijaka i kombinatora niż uczciwego pracownika, który nie chce z innymi koni kraść... To się powoli zmienia, ale czy nie zbyt wolno?

Wydaje mi się że odwoływanie się do postawy "homo sovieticus" które przytacza Pani Monika przynajmniej w polskich warunkach nie oddaje istoty problemu. 40 lat trwania systemu jednopartyjnego nie stworzyło postaw o których pisze autorka. Pisał już o tym C.K.Norwid. Mam wrażenie że jest to pokłosie mentalności "złotej wolności szlacheckiej", polskiej megalomani elit i ich przekonaniu o wyjątkowości polskiego narodu(np. mesjanizm). Z tego wszystkiego wyrósł Polak-katolik który nie ma żadnego szacunku do własności wspólnej(państwowej). Najśmieszniejszą a zarazem nasmutniejszą sprawą jest fakt że dla polskich elit i sporej części społeczeństwa ideowość jest pustym frazesem i kpiną. W 1989 r. spora część elit które przed zmianami były w PZPR nagle stały się członkami partii prawicowych i poparły zmiany ustrojowe które mogły przynieść im korzyści(o zawłaszczaniu majątku pisze autorka). Natomiast z głównymi tezami autorki się zgadzam.