Bardzo fajny i z humorem napisany tekst. SUPER. Niestety, wszystko wskazuje na to że czytelnicy - racjonaliści nie specjalnie interesują się fizyką , natomiast znacznie bardziej religią (sic! - zawsze mi sie wydawało że jak raz powinno byc odwrotnie) co mozna poznać i po zaangażowaniu emocjonalnym autorów i po ilości tekstów, komentarzy, oraz niestety, czasem, po "jakości" argumentów. Szkoda, bo rozprawiając się na stronach "religijnych" z mistycznym ciemnogrodem, nie dostrzegają, że obraz rzeczywistości uległ "pewnemu skomplikowaniu" od czasów Newtona co mozna wyczytać chocby z kilku opublikownaych w tym dziale artykułów. Ale to taka uwaga natury ogólnej z tekstem nie związana inaczej niz przez moja refleksję.
Dziękuje za kawałek na prawdę fajnego ujęcia tematu - mam nadzieję że ta i inne tego typu publikacje zbłądzą kiedyś pod strzechy i do podręczników w miejsce suchych i dla młodych ludzi całkiem niezrozumiałych regułek do wykucia (definicja drugiego prawa termodynamiki to majstersztyk :)

Pozdrawiam

"Spociłem się ze strachu, że mnie zamordują termodynamicy."

Nie wiem jak termodynamicy, ale filozofowie matematyki mogliby się całkiem nieźle pokłucić przy okazji punktu A.

Nie bardzo jest co komentować

Ja nie wiem czy są tutaj jacyś moderatorzy ale jeśli ja bym sprawował taką funkcje taki tekst nie siedziałby nawet jednej minuty od mojego przeczytania tych bredni.

No cóż artykuł moim zdaniem bardzo dobry, choć dla mnie za bardzo uproszczony. Wręcz prosi się o szersze potraktowanie problemu. II zasada sformułowana w ten sposób i na tym przykładzie jest bardzo plastyczna i prosta, ale wydaje mi sie, że troszeczkę lepszym przykładem jest mieszanie jednakowych ziarenek czarnego i białego piasku. Wymieszać je prosto, ale wrócić do stanu pierwotnego... Szansa istenieje raczej czysto teoretyczna.
Jako uzupełnienie tego artykułu poleciłbym wszystkim "Naukę świata Dysku" Terrego Pratcheta. W sposób bardzo przystępny przedstawiono tam najważniejsza zagadnienia nauki, które choć nieraz znane, nie zawsze są tak naprawdę rozumiane. (Uwaga nie sugerować się nazwiskiem autora. Książka jest naprawdę rzetelną wykładnią współczesnej wiedzy o świecie). Warte uwagi są również "E=mc^2" - czyli o czym tak naprawdę jest to równanie, oraz "Siedem teorii fizycznych, które wstrząsnęło świtem" - pozycja trochę trudniejsza, lecz przy odrobinie chęci można wszystko zrozumieć.
Czekam na drugą część.

Artykuł niejasny, ogólnikowy i efekciarski. Dla "normalnego człowieka", do którego prawdopodobnie tekst był adresowany, będzie zupełnie niezrozumiały. Autor próbuje na siłę sprzedać jakieś swoje niejasne koncepcje, a klarowność rozumownia i jasność wykładu zastępuje "wyluzowanymi" zwrotami w rodzaju "pan Diabełek". Generalnie ten artykuł to przykład grafomanii popularno-naukowej. Fatalny.

Naliczyłem juz pięć pian na buziach przeglądaczy. Czyli czas na ciąg dalszy. Czekamy.

Artykuł bardzo ciekawy, aczkolwiek znalazłem dość śmieszny błąd czysto polonistyczny: "Słowacki wielkim poetą był!!!!!!!" Polecam autorowi Ferdydurke bardzo ciekawa i pouczająca lektura, szkoda, że szkolna.

Jest to najgorszy artykuł pseudo naukowy jaki kiedykolwiek czytałem.

Autor pisze bardzo ogulnikowo nie podając żadnych konkretnych teori(źródeł domniemanej wiedzy).
Obraża naukowców zarzucając im kożystanie z ludzkiej niewiedzy.
Stawia śmieszne tezy które obala w sposób nieudolny a co najgorsze zawierający błędy merytoryczne: Ad. C Jasio może drugim kopnięciem spowodować że klocki powrócą na swoje pierwotne miejsce tyle tylko że jest to mało prawdopodobne.
Ad. B otórz nasz księżyc może śmiało gdzieś "przeskoczyć" problem polega na tym że wszystkie cząsteczki musiałyby przeskoczyć w tym samym czasie w odpowiednim położeniu względem siebie co jest jak łatwo się domyślić bardzo mało prawdopodobne ale nie niemożliwe.

Ten artykuł nigdy nie powinien znaleźć się w racjonaliście a skoro już tutaj zawędrował to powinien być podawany jako przykład jak pisać nie należy.

Ps. Ze swojej strony przepraszam za ewentualne błędy ortograiczne i interpunkcyjne

Prób przedstawienia w lekkostrawnej formie zagadnień fizyki jest niewiele. NIesamowiecie trudne. Proszę o jeszcze.
Ps. A co z tą masą? Cząstka Higgs'a?

Odnosząc się do wypowiedzi przedmówców sprzed lat:
 
Jak mowi Grzegorz- znamienna jest ilość i poziom artykułów z fizyki w tym serwisie. Nikt tu nie walczy z dowodem z isnienia projektu czy antropicznymi koincydencjami rozumianymi teologicznie, a chętnie bym poczytal opinie ateistów- naukowców na ten temat. Fizyka jest PODSTAWOWĄ nauką, z której wynikają wszystkie inne n. empiryczne! Walczycie z teizmem na polu biologii- super, ale w komentowanie teologicznych interpratacji niektórych elementów nowoczesnej fizyki nikt się tu nie bawi, a szkoda.
 
Co do słów rbarta- ma Pan rację, tyle że kwestia niezerowego prawdopodobieństwa życiowo niemożliwych zdarzeń makroskopowych nie jest zbyt chętnie poruszana- mozna tym wytłumaczyć wszystko, nie łamiąc praw fizyki, nawet przejście przez Morze Czerwone...

Na ten temat wysłałem ponad rok temu filmik na adres; vice red naczelnego : miko@racjonalista.pl.
Odebrany, a jakże !

I do dziś cisza jak po śmierci organisty !!
Dziwne ! Bo dostałem konkretne odpowiedzi nawet od prof z PAN i nie tylko ! A od zacnego grona uczonych racjonalistów... cisza !
Pozdrawiam serdecznie !

Tekst przeczytałem z przyjemnością - informacje podane ciekawie i twórczo
co jest cenną wskazówką, że naukowcy mają poczcie humoru. Chciałbym
wspomnieć o detalach  mogących być zadrą dla 'skrupulatnych' czytelników jak np. ja
:-)

Kwestia widzenia rozgwieżdżonego nieba - otóż podanie tu
luźnej liczby 'milion lat' jest moim zdaniem troszkę frywolne bo patrząc
na Proxima Centauri widzimy część firmamentu jaki był przed 4.22 laty a
najdalsza 'gwiazda' widziana gołym okiem oddalona jest od nas o 2.5
miliona lat (nie tyle gwiazda co galaktyka) Andromeda - rozpiętość odległości znaczna. Wspominając tą błahą - dla poinformowanych - kwestię chcę zapobiec niepotrzebnym 'wytyczkom' i 'tzw dyskusjom'.

Kwestia: "...czy Mickiewicz
największym poetą był?" nie powinna podlegać badaniom bo pewnikiem jest, że nie był. (czy to Słowacki... czy Norwid) Adam Mickiewicz w wieku lat 35 miał 164 centymetry wzrostu, nie był zbyt mocno zbudowany więc porównując Jego
ciało z np. moim (167 cm 76kg) był więc mniejszy ode mnie.

Jeśli mogę
chciałbym dodać tu piękny link pokazujący skalę wszech światów w jakich  żyjemy i jakimi zajmują się rożnego kalibru i smaku naukowcy. Link: htwins.net/scale/