Krótki artykulik, który jest sednem sprawy w toczącej się dyskusji (ale czy ona faktycznie się toczy...)na temat reformowania systemu ochrony zdrowia. Gdyby tylko rozumieli tę oczywistą prawdę politycy...

Tak jest płaćmy za leczenie jak za każdą inna usługę czy towar i skończmy wreszcie z praktyką, w ramach której człowiek ambitny i chcący zarobić więcej oprócz etatu prowadzący działalność musi odprowadzać dwie składki zdrowotne - jendną z etatu a drugą z działalności a i tak jak zachoruje to leczy się prywatnie. Biorąc pod uwagę że składka z działalności to około 190 zł zaś z etatu to 9% - czyli przy 2000 brutto to kolejne 180 zł taki cżłowiek co miesiąc wydaje de fakto prawie 400 zł na służbę zdrowia z której nie korzysta. Gdyby pozwolić mu te 400 zł co miesiąc odpkładać choćby do skarpety to dało by to lepszy pożytek. Problem, polega na tym, że nie wszyscy ludzie przeznaczali by część tych pieniędzy na prywatne ubezpieczenie zdrowotne tylko roztwanialiby, bo Polacy są nauczeni dostawać od państwa za darmo, stąd taki krzyk przed zmianą statusu służby zdrowia, tymbardziej dostają od państwa głównie ludzie którzy nie dokonują przysporzeń dla budżetu. Dokąd to się nie zmieni będzie źle a że ludzie kochający rozdawnioctwo głosują na socjalistów Polska ma ogromną szansę nigdy nie wyjść na prostą w służbie zdrowia.