Temat Grzegorza jako potencjalnego skutku lub przyczyny jest obecnie jednym z top search w dyskusjach internetowych. Wiele osób zastanawia się, czy Grzegorz jest rezultatem pewnych okoliczności, czy może wpływa na wydarzenia jako przyczyna. Analiza tej kwestii może rzucić nowe światło na zrozumienie jego roli i wpływu. Jeśli jesteś zainteresowany/a tym zagadnieniem, przyjrzenie się różnym opiniom i badanie kontekstu może przynieść ciekawe wnioski. www.google.com/

Problem tkwi w języku, on określa "punkt postrzegania". Umysł przetwarza informacje poza świadomością, dlatego jest w stanie przewidzieć rozwiązanie dotąd mu nieznane do jakiejkolwiek sytuacji. Panie Grzegorzu, to proste, przyczyna w sypania cukru do herbaty jest nieznane, skutek jest taki, że ten cukier tam jest. I to nie jest to samo. Gdybym go tam nie wrzucił, to by nie było skutku, cukru nie było by w herbacie. I tu przychodzi zabawa słowem. Cukier w dwóch sytuacjach, poza herbatą i w herbacie. Ten sam cukier, ten sam stan (cukier jest), zmienił stan położenia, ale o to chodzi, o moment przyłożenia siły, o przyczynę zmiany przestrzennej położenia cukru, a nie zabawę w logiczne punkty odniesienia. W drugą stronę to wygląda tak: przyczyną pojawienia się cukru w herbacie jest skutek, czyli jego brak w cukierniczce. Logo?

3x Tak Panie Aleksie :)

Wypowiedź chyba nie na miejscu,jeżeli komuś się nie podoba artykuł, to może wyraźić sprzeciw bez obelg w moim kierunku. Bardzo bogatych słów pan użył, przybranych w dziecinne emocje. Więcej ruchów a mnie pie.... !

Grzegorzu, sęk tkwi w tym, że procesy psychiczne nie są ani skutkiem ani przyczyną procesów neurochemicznych- one nimi por prostu są. Procesy neurochemiczne są jednocześnie procesami psychicznymi i odwrotnie. Nie można w żaden sposób powiedzieć że coś jest tu skutkiem lub przyczyną, to nie są dwa różne zjawiska, tylko jedno postrzegane z różnych perspektyw!
Twoja przenośnia co do cukru w herbacie jest zupełnie nietrafiona. Nasuwa mi się raczej przykład: czy ciepło jest wynikiem ruchu cząsteczek czy odwrotnie- otóż ani tak ani tak. Ciepło jest ruchem cząsteczek.
Częstym błedem w rozumowaniu badaczy (i nie tylko) jest usilne poszukiwanie związku przyczynowo- skutkowego tam gdzie go nie ma, czasem jest to po prostu zbieżność albo wręcz zjawiska tożsame.
Ot i tyle ode mnie.
Psycholog-badacz

Pan K. Morcinek na końcu artykulu wyznaje: "Opisałem intuicję kierując się posiadaną wiedzą. Jeżeli chodzi o naukowe wytłumaczenie tego zjawiska, to w pewien sposób pokrywa się z moją hipotezą". Racjonalna intuicja podpowiada mnie w tym miejscu, ze autor ma trudnosci z logicznym mysleniem oraz poklady niczym nie pohamowanego zarozumialstwa.

poczytaj o czyms takim jak markery somatyczne..

Intuicja podpowiada mi, ze Racjonalista jest dobra lektura dla mnie. Uskrzydla i oczyscza! Naprawde!!

Cytat
==========================
Możemy przewidzieć tylko skończoną ilość możliwości rozwiązania jakiejś sytuacji, nie jesteśmy w stanie przewidzieć czegoś, co nigdy się nie zdarzyło jeszcze, o czym nie mamy pojęcia. Intuicja powinna by wtedy nas wspomóc, lecz tak się nie dzieje i wtedy mówimy, że nas zawiodła.
==========================
Bez nadmiernego rozpisywania się - tu IMHO tkwi pewien błąd - gdyby ludzki umysł (czy też powiedzmy intuicja) nie była w stanie wyobrazić sobie czegoś czego nie było dotąd to trudno by było dojść do jakichkolwiek odkryć poza reintrpretacją tego co się już wie i widziało (hehe kto wie ? tak właśnie często jawi mi się to naukowe dreptanie w miejscu). Wyklucza to zatem tworzenie przez umysł pojęć abstrakcyjnych - bo niby jakie doświadczenia czy jakią wiedzę empiryczną w związku z takim abstraktem mógłby człowiek mieć uprzednio ? Dziś można powiedziec, że pojęcia te są nam podane w toku nauki i pozanwania świata ale ktos kiedys musiał je pierwotnie zdefiniować i do tej wiedzy wprowadzić - a to byłoby nie mozliwe bez zdolnosci "wyobrażenia sobie czegoś czego nie ma lub o czym wiedzy sie nie posiada". Generalnie myślę że podstawowym błędem neurolgicznego wyjasniania zjawisk myślowych jest przyjęcie skutków za przyczyny. Z całego ciągu eliminuje się zjawisko świadomości i zamiast przyjąć że reakcje "neurochemiczne" są skutkiem przejawiania się świadomości, przyjmuje się że świadomość jest efektem rekacji "neurochemicznych" - mówiąc obrazowo stawiam pytanie: czy obecność cukru w herbacie jest przyczyną jej tam wsypania czy skutkiem ??? Ot i tyle moich uwag.
Pozdrawiam

Wreszcie dotarła do psychologów ta prosta prawda - ja, szaraczek już ze ćwierć wieku temu na to wpadłem.