Definiowanie chrześcijanina, czy wyznawcy jakiejś innej wiary, jako osoby która podporządkowuje się organowi nadzorczemu takowej, jest bardzo wygodne dla skostniałej hierarchi zorganizowanych religii. Na szczęście w naszej rzeczywistości to puste określenia, które już nie powodują praktycznie jakichkolwiek konsekwensji typu - ostracyzm społeczny, szykany, czy kiedyś i nawet stos.
</div>
</div>Wyobraź sobie, że jestem chrześcijaninem, który nie wierzy w jakąkolwiek tzw. zorganizowaną religię, traktując jak jako formę przymusu feudalnego, walczącego z prawem jednostki do samostanowienia i wolnego myślenia, a głoszącą zamiast realnej wiary w czyny, wiarę w tytuły, obrządki i świecidełka. Nie wiem co to jest jakiś tam katechumen, ale wiem, że nawet jeśli ktoś nawet nie wie nic o Chrześcijaństwie, ale kieruje się miłością, szacunkiem i pomocną dłonią w stosunku do innych ludzi, a także natury, to jest wierzący. Za to osoba, która może spełniać wszelkie teoretyczne wymagania, ale brak jej tych przymiotów - nie jest.
</div>

Słowo "świecki" w potocznym jego stosowaniu oznacza mniej więcej tyle samo  co "laik" -w znaczeniu "laikat". Otóż chrześcijanin albo jest "wtajemniczony" -czyli uświadomiony i rozumnie wdrożony w kwestię treści orędzia Jezusa, albo nie, a wtedy już nie jest chrześcijaninem. Może być -jeśli ma z chrześcijanami styczność- co najwyżej katechumenem, ale chrześcijaninem jeszcze nie jest.
Pomocny tu byłby artykuł o podobnym wydźwięku: "Czy istnieją katolicy świeccy?" z T.P.
Polecam: tygodnik2003-20(*)t.pl/1546,1192458,0,dzial.html