Dziękuję za interesujący komentarz.

>Szanując wolnomularstwo liberalne (francuskie) nie zgadzam się na używanie stwierdzenia "emanacja wolnomularstwa" w odniesieniu do WWP.

Tutaj chyba lekkie nieporozumienie. Ja pisałem o tym, że ruch wolnomyślicielski w dużej częsci wyrósł z wolnomularskiego.

>W ramach poszczególnych organizacji wolnomularskich zawierane są silne więzi wzajemnego porozumienia i braterstwa (pomimo osobnej pracy), a ideały wolnomyślicielstwa są nam bardzo bliskie. Dlatego dziwi mnie że PSR błędnie różnicuje organizacje masońskie, nie widząc bratniego ducha wolnomyslicielstwa.

Z największą przyjemnością zmienię zdanie na ten temat. Zdaję sobie oczywiście sprawę z tego, że polska Wielka Loża nie jest wirną kalką obediencji angielskich czy tym bardziej amerykańskich, wszak nie kto inny jak Tadeusz Cegielski powiedział o wolnomyślicielskim Racjonaliście: "Gratuluję pomysłu, wytrwałości i zazwyczaj znakomitych autorów. Jest przecież jedno "ale": przemawiamy - jak zawsze - do podobnych sobie. Żeby to mogło być tak, jak chciał nieoceniony autor "Nowych Aten": "głupim ku nauce, mądrym ku zabawie".... Pozdrowienia serdeczne." Z innych jego wypowiedzi wynika, że w ramach WLNP mógłby się znaleźć także i ateista lub agnostyk.

Dotąd byłem jednak skłonny uważać raczej, że to postawa niekoniecznie powszechna w WLNP, wszak zasady angielskie czy amerykańskie są dużo bardziej nieprzejednane dla niewierzących. A wolnomyślicielstwo bez niewierzących dziś trudno sobie wyobrazić.

Byłoby oczywiście bardzo dobrze, gdyby polska Wielka Loża wyszła odważniej poza te anachronizmy angloamerykańskie, które utrudniają kontakty masonów spod sztandaru UGLE z wolnomyślicielami.

Proponuję ten temat poruszyć na najbliższych pracach Twej loży.

Zachęcam do kontaktu emailowego.

pozdrawiam

Autor tekstu: Mariusz Agnosiewicz; Oryginał: psr.racjonalista.pl/kk.php/s,4786
"Wspomniałem wyżej, że istnieniu barier sprzyja niejednorodność wolnomularstwa, w łonie którego są bowiem różne nurty, zarówno bardzo bliskie nam, jak i dość odległe, wyrażające tendencje mistyczne, religijne czy nawet konserwatywne. Jeśli wolnomyśliciel pozna wolnomularstwo przez pryzmat nurtu angloamerykańskiego, może łatwo nabrać uprzedzeń."

Jako wolnomularz pracujący w Wielkiej Loży Narodowej Polski uprzedzeń nie nabieram, a wręcz przeciwnie w swym wolnomyślicielstwie coraz barzdiej się umacniam.

"Z drugiej zaś strony wolnomularstwo francusko-belgijskie jest bardzo ściśle związane z ruchem wolnomyślicielskim, w zasadzie samo jest częścią tego ruchu, albo może trafniej, ów ruch jest emanacją wolnomularstwa."

Szanując wolnomularstwo liberalne (francuskie) nie zgadzam się na używanie stwierdzenia "emanacja wolnomularstwa" w odniesieniu do WWP. Wolnomularstwo libelarne powstało jako odgałęzienie pierwotnego nurtu wolnomularskiego i jest obecnie jedną z jego form.

W ramach poszczególnych organizacji wolnomularskich zawierane są silne więzi wzajemnego porozumienia i braterstwa (pomimo osobnej pracy), a ideały wolnomyślicielstwa są nam bardzo bliskie. Dlatego dziwi mnie że PSR błędnie różnicuje organizacje masońskie, nie widząc bratniego ducha wolnomyslicielstwa.

Z wyrazami szacunku
JV (WLNP)

Oby PSR nie zawisł na szyi SLD, jak TKŚ. Tekst daje dużą nadzieję.