może był chroniony zaklęciami antymugolskimi. [/żart]

No, jak dla mnie to jak wyjęty z Harry'ego Pottera :P
Wszystko się zgadza jak w książce :D

Ten tekst mnie zaintrygował, a zamek, przez swą nijakość uważam za ciekawy. Szkoda, że Autor nie napisał, w jakim miejscu znajdują się jego ruiny :(

Jako literatura - takie sobie, da się przeczytać. Styl co prawda przypomina mi coś już kiedyś przeczytanego, ale młodzi pisarze nie od razu wypracowują własny niepowtarzalny styl.
Tylko dlaczego tekst ten ukazał się w dziale "Turystyka i krajoznawstwo"?

Mam wrażenie, że tu nie chodzi o zamek. Ten tekst jest bardzo symboliczny. Autor nie podał lokalizacji. Czy celowo?

panie doktorze, calkiem przyjemny tekst, z wyobraznia :) pozdrawiam

Pan Bernard prowokuje... Czego symbolem moze byc zamek? Skojarzenia z Kafka? Watpie. Na mysl przyszla mi raczej interpretacja psychologiczna. Warownia, jaka buduje wokol siebie czlek ciezko skrzywdzony, lekajacy sie relacji z innymi, regujacy na nie agresja lub wycofaniem. Czlek zainfekowany pogarda do samego siebie na tyle, ze celem jego staje sie wymazanie wszelkich swiadectw wlasnego istnienia z kronik wszechswiata. Zapewne trafiali sie tacy, ktorzy zechcieliby sforsowac fose i przebrnac ponad fortyfikacjami; a jednak, ostateczna strategia naszego nieszczesnika nie zawiodla nigdy - zamiana na role z wlasnym cieniem.
Byc moze niechcacy trywializuje, ale nie zdziwilbym sie, gdyby fosa w tej warowni zamiast wody pelna byla alkoholu. Zaiste, jest takich zamkow zbyt wiele.

Doczekamy sie jakies egzegezy ;) ?
Pozdrawiam,
MKB

Niedawno przez forum przetoczyla sie dyskusja nt. psychoanalizy i Lacana. Czemu by nie pokusic sie o wykladnie psychoanalityczna...
Zamek... zaczynamy z grubej rury. Oczywiste skojarzenie z rozporkiem sygnalizuje, ze w istocie mamy do czynienia z aktywnie wypieranym konfliktem pomiedzy popedem erotycznym (zamek, ityfalliczne wiezyce, slowa takie jak "penetracja") a wyzsza instancja moralna reprezentowana przez swiat zewnetrzny. W celu radzenia sobie z napieciem psychicznym ego stosuje mechanizmy obronne w postaci izolacji od obiektu (wznoszenie murow). Konflikt wyczerpuje energie psychiczna, zagarazajac ciagle wycieknieciem negowanych impulsow do swiata zewnetrznego (wilgotna fosa jako niebezpieczenstwo wyplyniecia seksualnosci na swiatlo dzienne). Obciazone ego ratuje sie kateksja energii seksualnej na jedynym dostepnym obiekcie - sobie samym. Opierajacy sie na sprzezeniu pozytwnym, ow mechanizm doprowadza do implozji osobowosci i calkowitego zablokowania relacji ze swiatem zewnetrznym.
Trafilem tym razem ;) ?

Na zdjęciu zamek w Mesen W Belgi, ale nie o niego tu chodzi :-)

A ja bym napisał, że chodzi o duszę ludzką, od której ateiści uciekają i próbują sprowadzić jedynie do ludzkich instynktów. Pewnie autor nie to miał na myśli, ale jest to moja własna interpretacja.

Jesli kogos to interesuje, to jest to Chateau Messines (po francusku), czyli Mesen (po niderlandzku). Zamek znajduje sie jakies 10 km na polnocny-zachod od francuskiego Lille, lecz juz we Flandrii Zachodniej, zatem w Belgii. Urocze Mesen / Messines, to najmniejsze miasteczko w Belgii. Jesli dobrze pamietam, to zamek zbudowano w koncu XVII wieku i pozniej jeszcze rozbudowywano. Ruiny sa piekne i imponujace, lecz wyglada na to, ze niewielkie sa nadzieje, aby ten zamek kiedykolwiek odbudowano.
W Belgii jest ogromnie wiele przepieknych zamkow i palacow. Niektore nie znajduja nabywcy i, niestety, obrabowywane, szybko popadaja w ruiny.

A ja tylko dodam, że ilustracja pochodzi od redakcji a nie od autora :)

Muszę przyznać, że wielość interpretacji "Zamku" mnie zdumiała, ale to chyba dobrze, o to mi chodziło. Oczywiście nie jest to żaden konkretny zamek, lecz zamek, rzeklbym, abstrakcyjny, mistyczny, nie z tego świata. Nie jest to zatem kryptoreklama jakichś konkretnych ruin :-). A zresztą, nie ma chyba sensu tłumaczyć łopatologicznie "co autor mial na myśli".

A moim zdaniem jest to opowieść o dzieciństwie. O szczęśliwym dzieciństwie.
I o młodości...
Dopiero po latach widzimy, że ani to było dzieciństwo, ani szczęśliwe...
Ale w tamtym czasie...
...
A jak się tak, jednak, głębiej zastanowić - to dochodzimy do wniosku, że - o kurczę, a jednak było szczęśliwe. Bo było beztroskie.
---
Och, gdybyż Nienacki jeszcze żył - już On by nam wymyślił jakąś ciekawą intrygę związaną z "tym" zamkiem.