Panie Mariuszu,

Chciałbym podziękować przede wszystkim za Listę ale nie tylko.
To był(jest !) pomysł doskonały. Człowiek w sytuacji samotnej jednostki, ulega presji otoczenia. Gdy pojawiła się Lista, później PSR, poczułem się pewniej, nie jestem sam. Jak bardzo to jest ważne, trudno porównać, pojawiła się formuła która łączy, spaja. Osobne podziękowania za formę i styl prowadzenia PSR.

zbyt długo studiowałem komunikacje społeczną i przekjaz medialny by czuć się po tym tekście spokojny. |Autor jawi mi się jako osoba wielkosciowa i tłumiąca niechęc do innych w sobie jesli ta sie pojawi - ciekawe ile razy jest sfrustrowany tymi emocjami. ||I fakt, z opisu, doniesien medialnych i porownan z innymi humanistycznymi organizacjami \PSR to dynamiczny jak widac zwierz (ale tylko z humanistycznymi). |Patrzac jednak na wasze akcje, opieraja sie one o proste i identyfikacyjne grupowo dzialania. |Zbyt lukierkowe przezkazy o psr wychodza z samego psr by byly realne. zycze tez mniej elitarnego snobizmu niektorym z was - np. nowemu prezesowi.

"Kontakt z drugim człowiekiem staje się wówczas esencją tego wszystkiego. Jest oczywiście Sprawa, ale ważniejszy jest od niej Człowiek..."
 
Zmniejsza się prawdopodobieństwo, że ktoś Cię zaszufladkuje, jako niemoralnego, zrywającego z naturalną tradycją buntownika, tudzież zechce się Tobą wysługiwać w postaci worka na odpady.

Czy Racjonaliści nie boją się kar kościelnych ??

Marku, młodzieżówki jako jeden z priorytetów. Z prostej przyczyny: zagwarantowania sobie ciągłości pokoleniowej, aby móc połączyć młodzieńczy entuzjazm i energię z wiedzą i doświadczeniem dorosłych.

Owszem w kilka czy kilkanaście osób można zrealizować wiele dużych projektów. Nie potrzeba do projektu od razu tłumu. Wiadomo, że jak masz więcej osób możesz tych projektów zrealizować więcej, tyle że z drugiej strony nie można ciągle usprawiedliwiać bezczynności małą liczbą członków. To nieprawda. Można robić wiele, tylko trzeba chcieć.

PSR cały czas idzie do przodu. Jest stały wzrost liczby członków:
I Festiwal - ok. 50
II Festiwal - ok. 100
III Festiwal - ok. 150
trzy miesiące później - ok. 170
Nie jesteśmy więc organizacją masową, ale rozwijającą się.

Aby zobrazować nową jakoś jaką PSR wnosi w ruchu laickim wystarczy zestawić nas z innymi istniejącymi organizacjami:
Towarzystwo Kultury Świeckiej - stały spadek liczby członków, średnia wieku 60-70 lat
Towarzystwo Humanistyczne - istniejące od 1990, liczba aktywnych osób do wyliczenia na palcach jednej ręki, liczba członków po kilkunastu latach to może kilkanaście sztuk, nie organizuje praktycznie żadnych spotkań ani wyborów władz
Polskie Stowarzyszenie Wolnomyślicieli - chyba zamarło całkowicie
Neutrum - chyba tylko 1 osoba aktywna (Cz. Janik), też brak informacji o spotkaniach i wyborach władz

PSR wniosło do tego ruchu laicko-humanistycznego istotny czynnik: ROZWÓJ. Oczekiwanie masowości i niedocenianie tego cośmy zrobili to po prostu nieznajomość realiów funkcjonowania.
Bardzo chętnie natomiast dowiem się czegoś o przykładach bujnie rozwijających się w Polsce stowarzyszeń od których PSR powinno się uczyć działania. Proszę o przykłady.

Fragment poświęcony liczebności PSR zakończony uznaniem młodzieżówek jako priorytetu jest dla mnie mało spójny. Duża liczba członków niesie ze sobą sporo zagrożeń ale przekonanie, że 170 może zapewnić szeroko rozumianą edukację - to iluzja. Wielu niewierzących żyje w "podziemiu", w poczuciu pewnego zagrożenia (np. z powodu lęku przed utratą pracy). Pańskie słowa, że wystarczy kilka osób, aby realizować projekty oraz cyt. "w takim gronie jakie obecnie mamy można już zrobić bardzo wiele"   chyba nie przekonają wspomnianych. Młodzieżówki priorytetem? - no jasne, młodzi są ok. Czytając komentarze do informacji w dziale Wiadomości czuję się czasem jakbym czytał komentarze w portalu Interia :). Kluczem nie jest i nie powinien być wiek. Kluczem powinna być ciekawość, chęć poznania prawdy, zwykła ludzka sympatia dla świata i racjonalne myślenie :) 
To nie zależy od wieku.
Z poważaniem
Marek Brzeski 

Droga Nino,
Darząc Cię ogromnym szacunkiem za Twoje wcześniejsze zaangażowanie i działania na rzecz PSR, z tym większym zdumieniem obserwuję Twoje obecne publiczne wystąpienia. Na nadzwyczajnym zjeździe mieliśmy wątpliwą przyjemność dyskutowania Twoich formalnych wniosków na temat zmiany statutu. Odnosi się wrażenie jakby jakieś osobiste urazy blokowały Twoją zdolność logicznego myślenia i odczucie elementarnej uczciwości. Chciałoby się prosić, abyś nam nie odbierała szacunku dla siebie.
Serdeczne pozdrowienia
Andrzej     

Gratuluję wielkiego dorobku i mam nadzieję na jeszcze dużo więcej.

Czy do spisu zadań nie warto by było dodać wydawania gazety? Oglądałem właśnie w empiku półki z prasą polityczną i wygląda to strasznie - mnóstwo prasy kościelnej czy wręcz radiomaryjnej, fanatycznej i faszystowskiej - i tylko nieliczne rodzynki mniej lub bardziej racjonalne.

Mariusz,
Nie tłumacz się - pamięć masz znakomitą, to Twoja najmocniejsza strona. Niestety nie miałeś i nie masz wstydu.
Nina Sankari, Wiceprezes poprzedniej kadencji

No, to kiedy następna imprezka? ;) Takie spotkania powinny się odbywać znacznie częściej i być sporo bardziej nagłaśniane - czy to nie dziwne, że z mojej szkoły przyjechało 6 osób i był to jedyny taki przypadek na całej konferencji? Wychodzi na to, że w ogromnej większości szkół (99%) wcale nie było to ogłaszane, a jakby było, to można się było spodziewać i dziesiątek tysięcy gości.

Jeśli ktoś jest zainteresowany PSR wystarczy wypełnić deklarację zainteresowania dostępną na stronie głównej i już jest dostęp do tych treści forum. Moje uzasadnienie jest dostępne także na fb: www.facebook.co(*)/note.php?note_id=134867020045

Wszystko fajnie, ale jak ktoś nie należy do PSR, a jest jedynie sympatykiem, to już nie dowie się nic o uzasadnieniu rezygnacji prezesa, ani o programie nowej szefowej. Trochę szkoda.

Pozostaje życzyć nowej szefowej wszelkiego powodzenia!