Powściągliwość i wyważony ton artykułu z jednej strony budzi mój szacunek, z drugiej grozę - tekst daje bowiem wyobrażenie, jak wygląda odwieczny gwałt ekonomii i "praw" rynku na aksjologii.
Podobnie sprowadzanie wartości moralnych i etycznych do wartości rynkowej, porównywanie ich do wydatków na marketing i reklamę budzi moją głęboką odrazę.
Wyrażam również nadzieję, że tzw. "kodeksy etyczne" nie będą środkiem przemocy symbolicznej i wywierania nacisku na pracowników o skutkach zupełnie odwrotnych do zamierzonych - wszak, cytując za Diefenbachem , "praca czyni wolnym", nieprawdaż?

Póki etyczne wytyczne nie stana się konkretnym, mierzalnym elementem rachunku ekonomicznego. póty nie znajdą nic na swoją obronę przed ich używaniem jako narzędziem wyzysku - ekonomicznego lub politycznego. Ale wyraźnie jak na razie się na to nie zanosi.

Artykuł jak z dobrego, sterylnego podręcznika zarządzania. Autor nie pokusił się o analizę rzeczywistości - tylko podał pobożne życzenia specjalistów od etyki w biznesie. Działania etyczne, kolektywne, zaufanie można zdefiniować jako kapitał społeczny i nawet wsadzić do modeli wzrostu lub nawet wyceniać jako wartość firmy :)
I co z tego? Nic.

Mieszanie ze sobą norm społecznych i rynku zwykle niszczy te pierwsze. Jeżeli norma społeczna (pracownik danej prezent swojej firmie w postaci pełnego zaangażowania) zostanie skonfrontowana z rynkiem (trzeba trzeba ciąć koszty), to firma nie odda prezentu i zwolni pracownika. Norma społeczna zanika.

Dlaczego tak się dzieje? O ile rynek (w rozumieniu Adama Smitha) uszlachcenia nasze ułomności i egoizmy, o tyle korporacja je wzmacnia i tworzy z nich nową religię. Szukając zarówno w źródłach ekonomicznych jak i popularno naukowych trudno jest znaleźć poparcie dla tego, co robią korporacje.

Bardzo dobry film dokumentalny
www.youtube.com/profile_videos?user=machbar&p=r

</div>