Żydzi mają żale do-Niemców, Rosjan ,Polaków,Arabów,Irańczyków,Ukraińców...Do kogo oni nie mają żalu?

Pokażcie mi ilu Żydów zostało zabitych, pobitych itp. w ciągu ostatnich 10 lat w Polsce?Ile synagog spalonych?Blisko mojego miejsca zamieszkania (15 minut spacerem) jest synagoga żydowska i jakoś nie spłonęła.To dawna żydowska dzielnica i połowa mieszkańców tu ma żydowskie nazwiska i nikt ich nie morduje.Moja dobra znajoma to Żydówka (i z nazwiska i z wyglądu) i nikt jej nie bije pałą.Przestańcie wmawiać Polakom antysemityzm.Są kibole itp. idioci co w to wierzą w antysemityzm(to margines) ale ogół narodu polskiego nie jest antysemicki.Zapytajcie jakichś zagranicznych Żydów dlaczego ich przodkowie żyli przez 500 lat akurat w Polsce, mieli synagogi, literaturę swoją itp. i dobrze im tu było.Jakoś nie uciekali z Polski tylko do Polski...

Mój przedmówca słusznie zauważył,że żydzi stali się przedmiotem chorej nienawiści.(stali się ucieleśnieniem tej właśnie zbiorowej,powszechnej ,iracjonalnej nienawiści)
Nawet Feliks Koneczny wnikliwy historyk nie uległ tej niechęci,czego dowodem jest jego książka "Cywilizacja żydowska".
Myślę,że dla rozjaśnienia tematu warto przeczytać książkę Kazimierza Koźniewskiego "Od Golgoty do Masady".
Interesującą jest książka Marka Jędraszewskiego "Wobec innego- relacje międzypodmiotowe w filozofii Emmanuela Levinasa".
Zagorzali antysemici ,czyniący to w imię katolicyzmu powinni przeczytać książkę kard. Josepha
Ratzingera -obecnie papieża- "Granice dialogu",szczególnie od str.35.

Mam przed sobą książkę "Inni to także my",która omawia temat mniejszości narodowych w naszym kraju.
Jest tam co prawda omówiony program edukacji wielokulturowej przeznaczony dla uczniów szkoły podstawowej.
Niemniej faktem jest ,że większość z nas nie przebrnęła nawet przez taki etap.
Moim zdaniem na ostatniej stronie jest ciekawa wypowiedź Jacka Kuronia ,że nasz kraj "w przeszłości był zawsze państwem wielonarodowym.Jak to jest ,gdy obok nas mieszkają inni,ludzie odmiennych kultur,religii,obyczajów,języków,a nawet strojów?"
Dodał też,ze po skończeniu ostatniej wojny światowej sytuacja się zmieniła.
Nie jesteśmy państwem tak bardzo wielonarodowym,niemniej pokutują "wśród nas upiory niechęci i wrogości do innych,wzmacniane fałszywymi stereotypami i brakiem wiedzy o tych innych.Dzisiaj w dobie...ekumenizmu,w dobie budowania wspólnoty europejskiej,będącą jednością w różnorodności,pozbądźmy się tych upiorów.Otwórzmy się na innych i postarajmy się ich jedność zaakceptować.Inni to także my!".
Książka ta powstała z faktu istnienia nietolerancji do "innych form odmienności".
"Okazało się,że problem traktowany jest jako błahy,że nie rozmawia się o nim na radach pedagogicznych,nie uwzględnia w programach szkolnych,że jest nieobecny w podręcznikach".

Ja rowniez nie moge sie jeszcze otrzasnac z wrazenia po przeczytaniu blogu Sarah Honig. Ta kobieta trafila w samo sedno. Bez owijania w poprawna politycznie bawelne ukazala obraz naszej cywilizacji, ktora cierpi na obled. Strach, zawisc, proby poprawiania swojej pozycji i samopoczucia kosztem innych - to wszystko jest przyczyna nienawisci do obcych, Zydow w szczegolnosci. Ten narod stal sie ucielesnieniem (epitome) tej wlasnie zbiorowej, powszechnej, irracjonalnej nienawisci do wszystkiego co nie jest "swojskie". Wszelkie racjonalizacje antysemityzmu z daleka zalatuja smierdzaca hipokryzja oraz zla wola wobec innych ludzi.
Prosze o wybaczenie Autora, iz komentarz jest czesciowo na temat innego artykulu, ale w obu poruszane zagadnienie jest wlasciwie jedno i to samo -  problem Innego oraz jak ludzkosc sobie radzi z wrodzonym lekiem przed innoscia. Kiedys byla to cecha adaptacyjna, gwarantujaca przetrwanie grupy. Jednak w naszym zatloczonym i roznorodnym swiecie, ta wlasciwosc stac sie moze przyczyna zaglady naszego gatunku (i wielu innych razem z nim).
Warto czasem "wejsc w czyjes inne buty", i doznac olsnienia, fali wspolczucia, zrozumienia. Warto uzmyslowic sobie, ze Oni to tez MY, tylko w innych butach.

Całe szczęście, że autor skoncentrował się na produkcjach S-F. Gdyby bowiem opowiedział nam o prawdziwych ludzkich interakcjach na styku swój-obcy, mięlibyśmy na długie lata kłopoty z zasypianiem. Koresponduje to trochę z polemiką z G.Grassem z artykułu wyżej. Tam również mowa jest o traktowaniu obcych. I to dopiero jest realny sprawdzian naszego stosunku do nich, choć przecież są ludźmi, jak my. Obcy, nawet jeśli się zasymilują pozostaną nimi na zawsze. Będzie im się wypominać inny wygląd, inne obyczaje i religię, będzie się ich obwiniać o wszelkie niepowodzenia, zmyślać brednie na ich temat, a jeśli wreszcie się zorganizują, by być gdzieś "u siebie" otoczy ich morze nienawiści. Zwłaszcza, jeśli nie będzie można ich już napiętnować czy mordować. Wówczas mówić się będzie o tym, że są zagrożeniem dla nas. Dla pokoju na świecie, czy w regionie. Grass wygaduje brednie zasłaniając się Noblem jak egidą. I kto go skrytykuje? Żydzi , czyli obcy.