Czy dobrze rozumiem, że ankieta jest zarezerwowana dla członków PSR?
Jeśli tak, to czy jest może przewidywana analogiczna możliwość wypowiedzi dla sympatyków?

Ankieta jest przeznaczona dla członków i sympatyków PSR. Wypełniając ankietę i godząc się na jej opublikowanie w naszych mediach, deklarujesz się jako nasz sympatyk, biorąc udział w naszej wspólnej akcji. PSR ma znacznie więcej sympatyków niż członków, niekiedy sympatycy są ogromnie aktywni, ale widać chcą jak ta Szwajcaria zachować neutralność :-)

Ale technicznie rozwiązanie jest dość męczące... Nie prościej byłoby przygotować kwestionariusz ankiety?

W jaki sposób wypełnić ankietę? jest specjalna strona, wysłać odpowiedzi mailem? inaczej?

Odpowiedzi należy wysłać mailem. Jeden adres jest już podany w powyższym tekście, można też pisać bezpośrednio do mnie - jacek.tabisz@psr.org.pl . Najlepiej skopiować tekst i wpisywać wypowiedzi pod kolejnymi punktami. Oczywiście prosimy o podanie imienia i nazwiska, oraz - opcjonalnie - skreślenie paru słów o sobie - o zainteresowaniach i (lub) zajęciach itp. Cztery ankiety zostały już opublikowane na naszej drugiej stronie - www.psr.org.pl , znacznie więcej czeka na publikację, odpowiedzi są bardzo ciekawe, ankieta, pomimo "męczącego" rozwiązania spodobała się nawet osobom krytycznie nastawionym do naszego racjonalizmu. Proszę, nie patrzcie na doskonałość (lub nie) rozwiązań, ale napiszcie, ten projekt może przynieść ciekawe owoce, dziennikarze, z którymi rozmawiałem, sądzili że jesteśmy monolitem jeśli chodzi o poglądy polityczne, oraz że wszyscy z nas to fotelowi intelektualiści. Nam, w samym PSR również potrzebna jest taka debata, portret różnorodności postaw i szukanie punktów wspólnych.

Do kiedy można odpowiadać?

Nie chcę uchodzić za takiego co się ciągle czepia, ale można to zrobić lepiej i ułatwić życie ankietowanym (no i sobie).
Warto ograniczyć ilość pytań otwartych, opisowych. Stosować opcje wyboru. Np. w pytaniu 14 ( Czy państwo powinno wspierać kulturę?) warto zaproponować kilka opcji do wyboru (jakie obszary kultury?) Jeżeli zostanie tak jak jest to z tego nic nie wynika. No bo co nam to da, że 89% ankietowanych powie, że TAK, że państwo powinno wspierać kulturę?

Jaki ma sens pytanie; "Czy dziecko powinno być własnością rodzica w kwestii jego wychowania?" Sugeruje to, że taki jest stan prawny i faktyczny. A tak nie jest. Można pytać o odpowiedzialność rodziców (szkoły) za wychowanie dzieci. O zakres tej odpowiedzialności.

Nie lepiej znaleźć dobrego socjologa z doświadczeniem w ankietowaniu? Wymyślanie koła na nowo nie ma sensu.

@freva. Myślę, że jeszcze ze dwa miesiące czasu ankieta będzie otwartym projektem.
 
@Tichy62. Ankieta, w tej formie, w jakiej możesz ją przeczytać, jest gotowym projektem. Spotkałem się z wieloma tragicznymi ankietami układanymi przez socjologów. Ta, którą możesz przeczytać powyżej, nie jest doskonała, ale działa - ludzie ją wypełniają, odpowiedzi są ciekawe, spełnia swoją funkcję. W ankiecie nie chodzi o abstrakcyjną, idealną formę, opinie na temat ankiety po jej wypełnienia zawiera punkt 20, gdzie można dopisać pominięte czyimś zdaniem kwestie. Ankieta nie jest gotowcem - ma być zachętą do przedstawienia całościowego poglądu.

Już napłynęło kilkanaście odpowiedzi! :-) Dziękuję za nie serdecznie i zachęcam do następnych!

Napłynęło kolejnych kilkanaście odpowiedzi :-)) Dziękuję :-))

Panie Jacku, zrobil Pan cos bardzo waznego rozpisujac te ankiete. Zmusil Pan ludzi do myslenia na zasadnicze tematy, z ktorymi boryka sie dzisiejsza ludzkosc. Zadal Pan pytania, na ktore kazdy myslacy czlowiek powinien odpowiedziec przede wszystkim samemu sobie. Tematy, ktore Pan porusza dyskutuja dzis ludzie niemal na calym swiecie, a wymiana zdan czasem prowadzi do goracych debat, a nawet antagonizmow.
Po pierwszej radosci wyrazania moich mysli na zadane pytania, splynelo na mnie olsnienie, ze odpowiedzi wymagaja naprawde glebokiego zastanowienia, malych studiow, zadania sobie sobie pytan, ktore nie zawsze sa wygodne. Np jak daleko mozna tolerowac malzenstwa homoseksualne? Czy preferowanie par hetero w kolejce do adopcji dzieci nie bedzie zbyt daleko idaca dyskryminacja? Czy mozna ograniczac prawa rodzicow w imie postepu? Czy nalezy wymuszac postep, czy moze pozwolic aby ludzie sami dojrzali do smialych idei? Kiedy ruch feministyczny przestanie byc potrzebny? Czy ograniczanie w jakikolwiek sposob wolnosci slowa nie doprowadzi do totalitaryzmu? Czy ludzie sa gotowi na ponoszenie konsekwencji tej wolnosci?
Kazde z zadanych w ankiecie pytan mozna byloby rozwinac w rozdzial ksiazki, ale kto mialby te ksiazke napisac?
Niemniej, dziekuje za pozytywny ferment i inspiracje.

Dziękuję za miłe słowa. Bardzo zależało mi na tej ankiecie. Jej istotą jest właśnie to, że nie można poruszyć tylko jednego tematu pomijając inne, co często się zdarza. Bardzo łatwo zabierać głos punktowo - "chcemy tego, nie chcemy tamtego". Ale dużo trudniej powiązać swoje zdanie w jednej kwestii z innymi elementami ekonomiczno - społecznej układanki, jaką jest państwo w którym żyjemy i które, czy chcemy, czy też nie (niektórzy nie chcą - mamy takie odpowiedzi :-) ), współtworzymy. Na przykład - skoro chcemy w pełni darmowej edukacji, to jak ma się to do podatków? Skoro chcemy chronić dzieci przed indoktrynacją religijną, to kto miałby to robić, jak się to ma do programów nauczania, ewentualnego ograniczenia państwa i niższych podatków? Próby takiego w miarę całościowego myślenia są ogromnie cenne dla ludzi żyjących w demokracji. Akurat ta ankieta jest w pełni opracowana przeze mnie, stąd jej niedoskonałości, choć jako demokrata zyskałem oczywiście zgodę całego zarządu PSR na jej użytkowanie i publikowanie w imieniu PSR.

Panie Jacku, ankieta jest doskonala, i bardzo potrzebna dla ludzi, ktorzy chca uporzadkowac swoje poglady na najwazniejsze tematy polityczno-swiatopogladowe. Uwazam, ze powinna byc przedmiotem obowiazkowym dla wszystkich, ktorzy chcieliby sie wypowiadac na wazne tematy. Ankieta wymusza zastanowienie nad problemami dotyczacymi nas wszyskich, dlatego jest tak wazna i cenna. W tego typu ankietach nie chodzi o spontanicznosc, lecz wlasne przemyslenie. Wydaje mi sie, iz ludzie za malo mysla nad zagadnieniami, ktore sa naprawde wazne, dlatego ulegaja wplywom opinii grup, w ktorych zyja, stosuja konformizm dla swietego spokoju, lub rzucaja jakies nieprzemyslane zdanie tylko dlatego, ze gdzies je zaslyszeli, i wydalo sie im ono poprawne. Oczywiscie ankieta pokaze pewien obraz usrednionych opinni, ktore kraza w roznych srodowiskach. Z pewnoscia jednak bedzie mozna z niej wyciagnac bardzo interesujace wnioski, a moze nawet ostroznie przewidywac przyszlosc na podstawie wylonionych trendow.
Moje odpowiedzi juz przygotowuje, lecz wymagaja one ode mnie wiecej czasu na zastanowienie. Pierwsze, spontaniczne odpowiedzi wywolaly szereg refleksji oraz idacych za nimi zmian.

Tichy62, napisal(a) Pan(i):
"...Warto ograniczyć ilość pytań otwartych, opisowych. Stosować opcje wyboru. Np. w pytaniu 14 ( Czy państwo powinno wspierać kulturę?) warto zaproponować kilka opcji do wyboru (jakie obszary kultury?) Jeżeli zostanie tak jak jest to z tego nic nie wynika. No bo co nam to da, że 89% ankietowanych powie, że TAK, że państwo powinno wspierać kulturę?..."
Równologle do tej ankiety przeprowadzane jest w Polsce społeczne referendum w sprawie ustroju państwowego i społeczno-gospodarczego < www.referendumobywatelskie.pl/ >. Projekt liczył 17 pytań, w ostatecznej wersji pytania połączono czasem po 2 w jedno, tak że zostało 10. W rezultacie jest tam np. pytanie nr 8.: "Czy jesteś za objęciem państwową opieką rodzin wychowujących dzieci - przyznaniem zasiłku na każde dziecko, finansowaniem przez państwo w 100% żłobków i przedszkoli, wprowadszeniem liczących się ulg podatkowych na każde wychowywane dziecko oraz przedłużeniem urlopów macierzyńskich?"

Kto jest przeciw wspieraniu urodzeń, a jednocześnie za zapewnieniem wszystkim już urodzonym wszelkich koniecznych warunków rozwoju i spożytkowania zdolności, ten na powyższe pytania musi odpowiedzieć "nie mam zdania". Tymczasem oczywiście ma on zdanie, i to może bardziej twórcze, niż stereotypowy spór o "politykę prorodzinną". Uważam, że w obecnych czasach nie należy różnych spraw serwować w "pakietach", jako "przekonania": lewicowe, liberalne, konserwatywne itd. Tym samym uważam, że coraz mniej spraw można rozwiązać przez referendum lub inną formę głosowania. Współczesne zadania: naprawa pieniądza, odbudowa zniszczonych gałęzi przemysłu, jednoczesna odbudowa i poszanowanie środowiska, są krytyczne. Nie rozwiązanie ich na czas sprowadzi upadek cywilizacji technicznej i męczeńską śmierć ponad 90% z żyjących obecnie 7 mld. ludzi. Przeżyje ok. 500 mln., tyle, ile przyroda Ziemi mogła z biedą utrzymać i wykarmić w przeddzień rewolucji przemysłowej, pod koniec XVIII w. Upadek będzie nieodwracalny. Rewolucji przemysłowej nie da się powtórzyć, bo nie ma już dostępnych łopatą złóż węgla. Współczesne zadania trzeba rozwiązać kompleksowo i precyzyjnie, tak, jak zadania inżynierskie.

 
Nie bez przyczyn nie negocjuje się i nie głosuje np. liczby zwojów w generatorze do elektrowni, tylko się ją oblicza i ew. testuje. W wypadku współczesnych problemów naturalnie nie wszystko da się obliczyć; są one tym trudniejsze. Uważam, że musi tu decydować niewymierne, gospodarskie wyczucie, wsparte wiedzą, i to nie tylko tą naukową, ale i tą zdobytą w pracy produkcyjnej i kierowniczej. Pytanie, czyje gospodarskie wyczucie ma decydować? Myślę, że ustawy powinno tworzyć paru "władców", w zasadzie dożywotnich (by uniknąć myślenia z horyzontem "do wyborów"). Powinni oni decydować jawnie i osobiście (ustawy i decyzje (współ-)autorskie), z prawem do votum separatum i do dymisji. Każdego powinno też móc odwołać referendum. Następcy powinni być kooptowani i praktycznie szkoleni u boku aktualnych władców przez stopniowe, w ciągu kilku lat, podpisywanie i branie osobistej odpowiedzialności za coraz trudniejsze decyzje. Ci praktykanci powinni być usuwalni łatwiej, nie tylko przez referendum. Na etat władcy powinni wchodzić z chwilą jego zwolnienia.(cdn)

 
Władcy powinni dostawać pensję indeksowaną przez dochód narodowy na głowę, myślę, że z grubsza odpowiadającą poborom profesora uniwersytetu (materialna motywacja do zostania władcą nie powinna grać roli: ma to być służba, a nie synekura). Zwyczajem powinno być społeczne konsultowanie przez władców projektów ustaw i innych decyzji. Myślę, że władcy sami uznaliby potrzebę konsultacji. Uważam, że konsultacje mogłyby mieć m. in. formę zbliżoną do obecnej ankiety – dlatego to wszystko napisałem. Uważam, że trzeba dać szansę twórczym, ale dobrze przemyślanym i uzasadnionym projektom. Ducha prawa kształtowałyby wtedy osoby, które przemyślały dany krąg zagadnień z perspektywy wspólnego dobra. Publiczna, wnikliwa dyskusja nad takim materiałem może dać więcej, niż masowe głosowanie stereotypowych opcji politycznych, które już gdzie indziej zawiodły. Nietypowe sytuacje wymagają nietypowych działań. (cdn.)

 
Ta ankieta może posłużyć za sprawdzian, czy pogłębiona społeczna konsultacja jest technicznie wykonalna. Już zredagowanie własnej odpowiedzi na ankietę to spora praca (którą oczywiście wykonam), a co dopiero przeczytanie, przemyślenie, sklasyfikowanie wszystkich nadesłanych odpowiedzi. Nadzieja w tym, że z powodu trudności zadania odpowiedzi nie będzie za dużo. W zakresie społecznego udziału w rządzeniu byłby to wtedy sposób na zastąpienie ilości przez jakość. Jeśli to się uda, moim zdaniem będzie to najlepszy możliwy użytek z internetu, istotnie nowa koncepcja życia politycznego i wielka osobista zasługa Autora pomysłu.