Zniesienie płacy minimalnej nie doprowadzi do sytuacji, w której pracodawcy zaczną zatrudniać  mało wartościowych pracowników. Przecież są różne koszty stałe, związane z samym zatrudnieniem, które nie maleją do zera tylko dlatego że zatrudnia się nic nie wartego pracownika, któremu wypłaca się nic nie warte pieniądze. Gdyby nawet było (nie wiem jakim cudem) tak, że koszty zatrudnienia byłyby liniową zależnością  wartości pracownika, to i tak nikt kto mądry nie zatrudniłby nieroba czy nieudacznika -bo po co taki w firnie?..,żeby wnosił błoto na butach i żeby było co sprzątać?
Brak płacy minimalnej powoduje zwiększenie wyzysku mas, wzbogacenie jednostek, nasilenie różnych patologii społecznych.

Nie bez powodu ekonomia jest nauką społeczną, a nie nauką. Adam Smith doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że "niewidzialne ręka rynku" nie działa bez policjanta, czy "nocnego stróża". Socjaldemokracja (nie lewica, bo to pojęcie jest workiem bez dna) niebywale wzmocniła kapitalizm, ale jak każde lekarstwo w nadmiarze okazała się zabójcza. Pojawiły się nowe czynniki w postaci utraty hegemonii na polu towarów technicznie zaawansowanych. W nowej sytuacji stary konflikt między pracą i kapitałem wymagał uwzględnienia globalizacji. Co dla żadnego rozsądnego rządu nie oznacza to powrotu do XIX wiecznego kapitalizmu. Niestety, żadna teoria nie dostarcza tu klarownej recepty. Siła związków zawodowych osłabła, potrzeba negocjacji pozostała. Racjonalizm tych negocjacji (po jednej i po drugiej stronie) pozostaje pod znakiem zapytania, ale tam gdzie istnieje parlamentaryzm (rozumiany jako poszanowanie reguł gry), tam negocjacje prowadzą do hamowania skrajności, tam gdzie ludzie nie mają pojęcia o parlamentaryzmie, negocjacje kończą się szkodliwymi dla obu stron wybuchami społecznymi.

Od
redakcji:        

W ciągu 24 godzin po ogłoszeniu zniesienia płacy minimalnej kilkaset tysięcy ludzi w Polsce straci place, przy których mogą wegetować, a otrzyma płace, przy których wegetować nie będzie w stanie.
Od kilkunastu lat zbieram historyjki o pracodawcach. Słucham opowieści ludzi skazanych na bycie podwładnym, często własnością PANA PRACODAWCY i nawet po odrzuceniu połowy najbardziej zdumiewających i strasznych ogarnia bezgraniczne zdumienie że to jest możliwe. Spośród wielu najobrzydliwszych ludzkich cech ujawniających się u naszego PRACODAWCY istotna dla tematu jest JEGO święta wiara w to, że to ON daje życie. Płacąc często żałośnie mało jest święcie przekonany o swojej boskiej wręcz dobroci. I podejrzewa że jest za dobry. Dajcie MU prawo do bycia gorszym a skorzysta natychmiast.
Mój sąsiad Zenek ma PRACODAWCĘ, który przy wypłacie często rubasznie powtarza, że powinni mu jeszcze żony przyprowadzać, żeby mu jajka lizały. Po zniesieniu płacy minimalnej Zenkowa kobita może też być tego zdania.