jeżeli naprawdę istnieją tzw. "arystokraci umysłowi",to Lew Tołstoj ,do nich należał.
Według niektórych (prof.zw.dr.hab.L. K. Gilejko)w społecznych analizach roli wspomnianej "arystokracji umysłowej" podkreśla się ,że:
"stan normalności cywilizacji to stan właściwego wywiązywania się "arystokracji umysłowej" ze swoich powinności jako spolegliwych i rzetelnych znawców wiedzy i umiejętności".
Wydaje się,ze Lew Tołstoj czynił właściwy pożytek ze swojej "wiedzy i umiejętności".Zapewne należał do tych "na których można polegać",był pod pewnymi względami,"godny zaufania,pewny".
Wiadome jest bowiem,że zachęcał ludzi do "przebudzenia" - jak czyni pewne czasopismo.
Niestety jak podawał L.K.Gilejko :"kryzys autorytetów jest świadectwem kryzysu cywilizacji i schorzeń w strukturze i funkcjonowaniu "arystokracji umysłowej" ".
W pewnym stopniu dotyczyło to czasów L.Tołstoja-dotyczy to ciągle nas wszystkich.
Potrzebny jest "nowy rząd".Wydaje mi się jednak,że właściwy wymyka się ludzkim możliwościom.
Może rację mają ci ,którzy twierdzą,że ludzkie problemy rozwiąże tylko stwórca.Może uda się tego dokonań niektórym ludziom.
Niestety wielkie problemy -wiele problemów czasów L.Tołstoja nie zniknęły.
Zmieniły nazwy,formę ,intensywność,kolejność ,ważność. Niestety jednak nie minęły.
Niestety nie.

praktycznych sposobów walki z niesprawiedliwością podaną przez Lwa Tołstoja,widzę walkę pomiędzy walką ,a jej unikaniem.
Niemniej prawdą jest,że tak naprawdę wiele zależy nie od tego ,jak zmieć innych,,ale jak zmienić siebie.Własne spojrzenie,spostrzeganie itp.na takie,czy inne zjawiska,wydarzenia,sytuacje itp.
Zapewne trudne jest zacząć od siebie.Oznacza to bowiem przyznanie,że tego ,czy tamtego w sobie,czy wokół siebie nie tolerujemy.
Nie wiem,czy porady L.Tołstoja łatwo wdrożyć życie.
Wiem,że należy życie zmieniać.Wiem,że należy zmieniać wiele w życiu.Zmieniać wiele w sobie.
Na pochwałę zasługują starania podania praktycznych porad,jak żyć,jak patrzeć,jak zrozumieć itp.
Niektóre wydają mi się nieaktualne ,inne trudne do wdrożenia.
Niemniej zachęty zasługują na uznanie.
Udawanie,że jest dobrze ,kiedy jest źle,czy odwrotnie ,to tylko udawanie.
Przecież w tedy,gdy się uderzymy,krzyczymy,płaczemy itp.Nie na miejscu jest wtedy uśmiech.Ten byłby udawaniem,jak udawaniem jest chyba życie wielu z nas.
Wielu z nas jest niewolnikami ,nie innych,ale siebie,własnych wyobrażeń i tylko tych-nie rzeczywistości.
cdn.

we wcześniejszym przytoczonym tu artykule "Spowiedź..." wielce przeciwstawiał się religii z powodu wielkiej winy jej (tutaj prawosławnego) duchowieństwa.
Zarzuty dotyczyły m.in znanej w jego czasach niemoralności duchowieństwa.
Sytuacja pomimo upływu lat ,niewiele się zmieniła.
Bez przerwy słyszy się o zepsuciu "kleru".
Dowodzi tego,chociażby książka ,którą napisał Robert A.Haasler "Życie seksualne księży".
Miał uzasadnione powody do jego krytykowania.Mamy je nadal.

Z przytoczonego tutaj artykułu wynika ,że miał wiele uzasadnionych powodów do krytykowania sytuacji i wydarzeń swojej epoki.
Miał powody i korzystał z możliwości,żeby o tym pisać.
Moją uwagę zwróciła jego uwaga ,o poszukiwaniu "naukowych uzasadnień" dla poparcia "wyzysku" itp.
Niestety ,tak naprawdę za pomocą nauki (dowodzi tego historia) usprawiedliwiano wiele niegodziwości.
Dowodzi tego popierana przez hitleryzm i popierana naukowo ("uzasadniana naukowo)"teoria rasistowska".
Artykuł niestety nie jest w pełni aktualny.Wiele jest w nim jednak "aktualnych problemów".Wiele w nim uzasadnionych wywodów.