swiatowa
Kryzys finansowy W USA ukazal bezsilnosc prezydentow wobec bankowcow i ludzi Wall Street, odslonil nieznane spoleczenstwu amryk. przepisy prawne chroniace w kazdej sytuacji instytucje finansowe-tajemnice mrocznych mocy finansjery USA. Dalej, niemozliwosc stworzenia opozycji, mlodzi ludzie organizujacy sie w grupy na ulicach i w parkach zostali rozpedzeni, pobici, prezydent i media ich wysmialy.
Lobbysci i konstruktorzy UE w Brukseli. W 2000 r. 15 000 lobbystow, 2500 przedsiebiorstw mialo wplyw na to co dzialo sie w Brukseli. Organizacje zwiazane z Waszyngtonem i Nowym Yorkiem jako centrum podejmowania decyzji, ktorymi latwo mozna bylo manipulowac, horrendalna korupcja. Kazdy lobbysta mial zbudowac siec kontaktow w Europie z 100 osobami. Przeslanie dla europejskich przywodcow: inwestowanie w jednolity rynek, unia walutowa, projekty infrastrukturalne, elastyczny rynek pracy, deregulacja, ograniczenie sektora publicznego, zaostrzenie srodkow finansowych. To cala agenda neoliberalizmu; wszystko, wlacznie z ludzmi jest utozsamiane jako przeplyw zasobow kapitalu organizmu rynku. Czlowiek, a wlasciwie ludzie sie nie licza.
Napisal Pan swietny artykul. Jeszcze cos tutaj dopisze.

Konkluzja artykułu przywołuje w pamięci powieść "Oczy Heisenberga". Autor Frank Herbert opisał w niej bardzo prawdopodobną i dystopijną przyszłość świata, gdzie zwyrodniała moralnie, wąska elita sprawuje rządy nad licznym społeczeństwem. Ludzie w tej wersji przyszłości całkowicie zatracili ambicje wolnościowe, z drugiej strony najwyraźniej są wciąż potrzebni elicie - przynajmniej jako zwierzęta domowe, źródło rozrywki. Mnie ta wizja nie zdumiewa, gdyż zrozumiałem, że ludzie jako społeczność mają 2 fundamentalne cechy: są zasadniczo bierni w zakresie problemów, które wykraczają poza bezpośrednie oddziaływanie jednostek - nie są skłonni do ich wspólnego rozwiązywania, a także muszą mieć przywódców, na których chętnie cedują odpowiedzialność za sprawy wspólne. Im więcej zamętu poza własnym ogródkiem - tym mniej chęci do opuszczania jego granic. Bywają masowe bunty, jednak czy ich efektem nie jest na ogół zamiana jednej elity na kolejną, która i tak umie zadbać jedynie o swój własny ogródek, a odpowiedzialność za ogóły zwalić ostatecznie na zwykłych ludzi, których obwinia o nadmiar oczekiwań i brak solidarności? Niestety, i tu się rysuje bardzo logiczna, pesymistyczna dialektyka zjawisk społecznych, od której być może nigdy nie uciekniemy :(