Nawet około 3% amerykańskich nastolatków cierpi z powodu zaburzeń odżywiania, jednak większość z nich nie jest objęta specjalistyczną opieką. Tak wynika z badań sfinansowanych przez amerykański Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego (NIMH) i opublikowanych online w dniu 7 marca 2011 na łamach Archives of General Psychiatry.

Dr Kathleen Merikangas z NIMH oraz jest współpracownicy przeanalizowali dane uzyskane w ramach projektu National Comorbidity Study-Adolescent Supplement (NCS-A) - badań przeprowadzonych na reprezentatywnej grupie 10 tysięcy amerykańskich nastolatków w wieku 13-18 lat.

Wyniki wcześniejszych badań wskazywały, że około 20% nastolatków w tej grupie wiekowej może cierpieć z powodu poważnych zaburzeń psychicznych, jednak większość nie zostaje w tym okresie objęta opieką ze strony specjalisty w dziedzinie zdrowia psychicznego.

W aktualnych badaniach naukowcy skupili się na określeniu częstości zaburzeń odżywiania oraz podjęli próbę ustalenia, jaka część nastolatków cierpiących z powodu tego typu zaburzeń psychicznych otrzymuje odpowiednią pomoc specjalistyczną.

Uzyskane wyniki wskazują, że około 0,3% nastolatków cierpi z powodu anoreksji, 0,9% z powodu bulimii i około 1,6% z powodu kompulsywnego objadania się. Naukowcom udało się również ustalić częstość zaburzeń odżywiania znanych z klasyfikacji medycznych jako zaburzenia odżywiania nie określone. Zaburzenia odżywiania się nie określone nie spełniają w pełni kryteriów diagnostycznych pozwalających na rozpoznanie specyficznych zaburzeń odżywiania, takich jak anoreksja (jadłowstręt psychiczny) czy bulimia (żarłoczność psychiczna), mogą jednak wpływać negatywnie na jakość życia cierpiących z ich powodu osób. Zaburzenia odżywiania się nie określone stają się obecnie jednymi z najczęściej rozpoznawanych zaburzeń odżywiania. Około 0,8% nastolatków wykazywało symptomy zbliżone do anoreksji, a u około 2,5% występowały symptomy zbliżone do kompulsywnego objadania się.

Co ciekawe, występowanie danego typu zaburzeń odżywiania związane jest z pochodzeniem osób badanych. Bulimia najczęściej występuje u nastolatków pochodzenia latynoskiego, z kolei u białych - anoreksja.

Większość nastolatków, u których rozpoznano zaburzenia odżywiania, cierpiała z powodu co najmniej jeszcze jednego zaburzenia psychicznego, na przykład depresji. Niezależnie od rodzaju, zaburzenia odżywiania pozostają pozytywnie skorelowane z występowaniem myśli samobójczych.

Częstość występowania zaburzeń odżywiania i ich powiązanie z innymi zaburzeniami psychicznymi, zaburzeniami przystosowania społecznego i myślami samobójczymi wskazuje, że zaburzenia odżywiania stanowią poważny problem z zakresu zdrowia publicznego. W dodatku znacząca ilość przypadków zbliżonych do specyficznych zaburzeń odżywiania sugeruje, że zaburzenia odżywiania obejmują pewne szersze spektrum symptomów i mogłyby być lepiej rozpoznawane przez lekarzy, gdyby ci zwracali uwagę na szerszy zestaw objawów. Na koniec, co wydaje się oczywiste, wyniki badań wskazują na konieczność umożliwienia lepszego dostępu do leczenia zaburzeń odżywiania dla dzieci i młodzieży.

[Tłum./oprac. C. O. Reless]

Źródło: Most Teens with Eating Disorders Go Without Treatment

Referencje dokumentu: Swanson SA, Crow SJ, LeGrange D, Swendsen J, Merikangas KR. Prevalence and correlates of eating disorders in adolescents: results from the National Comorbidity Survey Replication Adolescent Supplement. Archives of General Psychiatry. Online ahead of print March 7, 2011.