Wyniki nowych brytyjskich badań pokazują, że skrajnie aspołeczna osobowość wpływa na decyzję danej osoby o przyłączeniu się do gangu. W toku badań przeprowadzonych przez dwuosobowy zespół z Uniwersytetu w Leicester i University College London odkryto, że w grupach przestępczych wprawdzie niektóre osoby pozostają z łatwością w dobrych stosunkach z innymi, ale większość aspołecznych typów przyłącza się do gangów lub je zakłada próbując znaleźć swoje miejsce na świecie. Te typy nawiązują "przyjaźnie" z innymi osobami, które myślą i działają jak oni. Odkrycia opublikowano w czasopiśmie Personality and Individual Differences.
Jak wskazują badania, jednostki aspołeczne ponoszą odpowiedzialność za wywołanie w tym roku w Londynie niechlubnych zamieszek. Takie osoby zwykle działają impulsywnie i nie zastanawiają się, jak ich działania i zachowanie wpłyną na innych. Scenariusz zazwyczaj jest taki, że zostają wykluczone ze szkoły lub pracy, znajdując się w coraz większej izolacji od innych z powodu swojego często niemiłego i trudnego towarzystwa. Osoby te mają nie tylko trudności z nawiązywaniem przyjaźni, ale czują się osamotnione i odrzucone do momentu nawiązania kontaktu z ludźmi podobnie myślącymi.
Ostatnie badania poddają w wątpliwość wcześniejsze teorie wskazujące na strach, zastraszenie lub presję rówieśniczą jako czynniki popychające ludzi do wstępowania do gangów. Zdaniem tandemu naukowców niektóre osoby decydują się na członkowstwo w gangu, ponieważ szukają innych, podobnych do siebie ludzi. Wspólne elementy charakterystyczne obejmują cechy osobowościowe i wartości, a zatem wstąpienie do gangu może dać poczucie takim jednostkom, że przyjaźń jest możliwa i że "pasują" do innych - rzecz, którą wcześniej odczuwały jako niemożliwą do osiągnięcia.
Zespół poddał analizie pełnoletnich więźniów płci męskiej, którzy przeszli szereg psychometrycznych testów osobowości. Ocena objęła również zachowanie impulsywne i poczucie zaangażowania w różne grupy społeczne. Naukowcy wskazali "osobowość aspołeczną" jako silny czynnik członkowstwa w gangu nawet wśród osadzonych.
Niski poziom samodyscypliny i samokontroli, brak zainteresowania problemami innych osób oraz impulsywność, to według naukowców cechy charakterystyczne osobowości aspołecznej. Osobowości aspołeczne również w znacznie mniejszym stopniu przestają ze swoimi rówieśnikami, którzy mogliby mieć na nich pozytywny wpływ. Odkrycia sugerują, że osoby aspołeczne preferują spędzanie czasu z rówieśnikami, którzy afirmują ich wartości i postawy.
Dane pokazują również, że w dużej grupie osadzonych, w której wszyscy są aspołeczni, jednostki najbardziej aspołeczne mają skłonność do angażowania się w jeszcze bardziej przestępczą działalność i przyłączania się do gangów. Zespół twierdzi, że mimo występowania u dorosłych przestępców odczuć emocjonalnych i społecznych, nie były one powiązane ani z liczbą popełnionych przestępstw ani z członkowstwem w gangu. Sytuacja może być inna w przypadku młodocianych przestępców.
"Nasze odkrycia sugerują, że jednostki o niskim poziomie sympatyczności poszukują podobnych rówieśników (pod względem usposobienia i postaw), a ten proces doboru prowadzi raczej do członkowstwa w gangu niż do socjalizacji jako takiej" - wyjaśnia dr Vincent Egan z Wydziału Psychologii Uniwersytetu w Leicester. "Powstawanie grup aspołecznych nasila się, jeżeli jednostki o niskim poziomie sympatyczności są odrzucane z prospołecznych grup rówieśników, gdyż odrzucenie prowadzi do członkowstwa w gangu i dewiacji. Nasze odkrycia sugerują, że interwencje mające zredukować tendencje do łączenia się w gangi powinny skupić się bardziej na aspołecznych niż emocjonalnych zamiarach i zachowaniach, stale podkreślając wagę interwencji skierowanych na problem przestępczości".
© Unia Europejska 2005 - 2011
Źródło: CORDIS
Referencje dokumentu: Egan, V. and Beadman, M. (2011) 'Personality and gang embeddedness', Personality and Individual Differences; 51: 748. DOI: 10.1016/j.paid.2011.06.021 | 
