Chociaż dla większości osób wiedza na temat długości życia wiąże się z pytaniami, na które lepiej nie znać odpowiedzi, to dla medycyny może mieć ona pozytywne implikacje. Naukowcy z Uniwersytetów w Glasgow i Exeter w Wlk. Brytanii opracowali być może nowy sposób na sprawdzenie, jak długo dana osoba będzie żyć, na podstawie analizy DNA.

Odkrycia zespołu, opublikowane w czasopiśmie Proceedings of the National Academy of Sciences of the United Stated of America, wskazują, że naukowcy mogą uzyskać istotną wskazówkę, co do długości życia na podstawie długości wyspecjalizowanych części DNA zwanych telomerami na wczesnym etapie życia. Telomery znajdują się na końcach chromosomów, które zawierają kompletny kod genetyczny. Działają w taki sam sposób, jak plastikowe skuwki na końcach sznurowadła - wyznaczają końce chromosomów i chronią je przed rozmaitymi procesami, które w innym przypadku spowodowałyby ich stopniowe ścieranie. Starcie telomeru może powodować nieprawidłową pracę komórek.

Pomiary przeprowadzone przez zespół pozwoliły naukowcom wydedukować, że długość telomeru we wczesnym okresie życia jest ściśle skorelowana z długością całego życia.

Zważywszy na fakt, że skuwki chroniące DNA występują zarówno u zwierząt, jak i roślin, zespół przyjrzał się długości telomerów w małych próbkach krwinek pobranych od grupy zeberek w różnym wieku, których długość życia waha się od zaledwie 210 dni do niemal 9 lat. Naukowcy analizowali długość telomerów w stadium pisklęcia i na rozmaitych, kolejnych etapach. Na podstawie uzyskanych wyników postawili hipotezy dotyczące również długości życia człowieka. Najlepszym wskaźnikiem długowieczności jest długość telomeru w wieku zaledwie 25 dni.

W procesie istotne znaczenie ma pomiar długości telomerów u tych samych osobników począwszy od wczesnego okresu i potem kilkakrotnie w ciągu ich dalszego życia.

Dr Britt Heidinger z Uniwersytetu w Glasgow, zauważa: "Mimo dużego zróżnicowania długości telomerów u poszczególnych osobników, te ptaki, które żyły najdłużej miały najdłuższe telomery na każdym etapie pomiaru."

Aczkolwiek inne czynniki również mają znaczenie. Chociaż zmienność długości telomerów można częściowo przypisać czynnikom dziedzicznym, mogą one także różnić się ze względu na czynniki środowiskowe, takie jak ekspozycja na stres - co współpracująca nad badaniami profesor z Glasgow, Pat Monaghan, komentuje w sposób następujący: "Nasze badania wskazują na ogromną wagę procesów zachodzących na wczesnym etapie życia. Teraz musimy dowiedzieć się więcej na temat sposobu, w jaki warunki we wczesnym okresie życia mogą wpływać na schemat utraty telomerów, a także na temat relatywnego znaczenia czynników dziedzicznych i środowiskowych. Na to kładziemy główny nacisk w prowadzonych przez nas badaniach."

Europejska Rada ds. Badań Naukowych (ERBN) zapewniła wsparcie finansowe badań. Głównym celem ERBN jest sprzyjanie wysokiej jakości badaniom naukowym w Europie poprzez konkurencyjne finansowanie i wspieranie badań pionierskich inicjowanych przez badaczy we wszelkich dziedzinach naukowych w oparciu o doskonałość naukową.

ERBN uzupełnia inne działania dofinansowujące w Europie, takie jak te na szczeblu krajowych agencji finansujących badania, i jest flagowym komponentem tematu "Pomysły" Siódmego Programu Ramowego (7PR).

© Unia Europejska 1994 - 2012

Źródło: CORDIS

Referencje dokumentu: Heidinger, B. J. et al., 'Telomere length in early life predicts lifespan', PNAS USA, 2012. doi:10.1073/pnas.1113306109

Źródło ilustracji: National Institute of Mental Health