Prawo » Prawo wyznaniowe » Dawne prawo wyznaniowe » Okres Polski Ludowej
Umorzenie należności i ulgi na Ziemiach Zach.iPół.
Dz. U.73.30.175
1976-01-01 zm.wyn.z Dz. U.75.45.226
1981-01-01 zm.wyn.z Dz. U.80.27.111
ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 17 lipca 1973 r.
w sprawie umorzenia niektórych należności państwowych oraz
przyznania ulg podatkowych i dotacji dla osób prawnych Kościoła
Rzymskokatolickiego, innych kościołów i związków wyznaniowych, duchownych i pracowników kościelnych na Ziemiach Zachodnich i Północnych.*
(Dz. U. z dnia 31 lipca 1973 r.)
Na podstawie art. 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1971 r. o przejściu
na osoby prawne Kościoła Rzymskokatolickiego oraz innych kościołów i związków
wyznaniowych własności niektórych nieruchomości położonych na Ziemiach
Zachodnich i Północnych (Dz. U. Nr 16, poz. 156), art. 35 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 49, poz.
452 z późniejszymi zmianami) oraz art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 13 grudnia 1957
r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 1958 r. Nr 1, poz. 1, z 1964 r. Nr 41, poz.
277 i z 1972 r. Nr 23, poz. 164) zarządza się, co następuje:
§ 1. 1. Umarza się zaległe należności
państwowe z tytułu czynszów najmu, czynszów dzierżawnych, opłat za użytkowanie
wieczyste oraz wynagrodzeń za bezumowne korzystanie z terenów, budynków i lokali, wraz z odsetkami i kosztami egzekucyjnymi, w razie gdy należności te
dotyczyły obiektów położonych na obszarze Ziem Zachodnich i Północnych, a dłużnikami są osoby prawne, w tym także zakony i kongregacje duchowne, Kościoła
Rzymskokatolickiego oraz innych kościołów i związków wyznaniowych, zwane w dalszym ciągu „kościelnymi osobami prawnymi", lub duchowni albo
pracownicy kościelni.
2. Przepisy rozporządzenia dotyczące pracowników kościelnych
mają zastosowanie do organistów, zakrystian, grabarzy i innych osób
zatrudnionych przez kościelne osoby prawne jedynie odnośnie do lokali
mieszkalnych w plebaniach, wikarówkach, organistówkach oraz budynkach o podobnym przeznaczeniu, położonych na obszarze Ziem Zachodnich i Północnych.
§ 2. Umarza się zaległy podatek od
nieruchomości położonych na obszarze Ziem Zachodnich i Północnych, wraz z odsetkami i kosztami egzekucyjnymi, w razie gdy dłużnikami są kościelne
osoby prawne lub duchowni albo pracownicy kościelni.
§ 3. 1. Od kościelnych osób prawnych
nie pobiera się czynszów najmu, czynszów dzierżawnych, opłat za użytkowanie
wieczyste, wynagrodzeń za bezumowne korzystanie z terenów, budynków i lokali
oraz podatku od nieruchomości, jeżeli dotyczą one nieruchomości lub ich części,
będących przedmiotem postępowania administracyjnego wszczętego w trybie art.
1 lub 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1971 r. o przejściu na osoby prawne Kościoła
Rzymskokatolickiego oraz innych kościołów i związków wyznaniowych własności
niektórych nieruchomości położonych na Ziemiach Zachodnich i Północnych
(Dz. U. Nr 16, poz. 156).
2. Przepis ust. 1 dotyczy okresu od dnia 29 czerwca 1971
r. do dnia zakończenia postępowania administracyjnego w sprawie własności
nieruchomości lub jej części.
3. Właściwe do spraw wyznań organy prezydiów wojewódzkich
rad narodowych (Rady Narodowej m. Wrocławia) zawiadamiają jednostki państwowe
uprawnione do pobierania należności państwowych, o których mowa w ust. 1 o wszczęciu i zakończeniu postępowania administracyjnego.
4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do lokali w budynkach, o których mowa w § 1 ust. 2, zajmowanych przez duchownych i pracowników kościelnych.
§ 4. 1. Kościelnym osobom prawnym
przyznaje się ulgi podatkowe w formie potrącenia z wymiaru podatku od
nieruchomości przypadającego od danej nieruchomości wysokości sum wpłaconych z tytułu czynszów najmu, czynszów dzierżawnych, opłat za użytkowanie
wieczyste oraz wynagrodzeń za bezumowne korzystanie z terenów, budynków i lokali, położonych na obszarze Ziem Zachodnich i Północnych.
2. Ulgi podatkowe stosuje się w okresie od dnia zakończenia
postępowana administracyjnego dotyczącego własności danej nieruchomości lub
jej części (§ 3 ust. 1 i 2 ) do końca 1976 r.
3. Podstawę przyznania ulgi podatkowej stanowi zaświadczenie
wydane na wniosek strony przez właściwą jednostkę państwową, stwierdzające
wysokość otrzymanych przez nią wpłat, o których mowa w ust. 1; jednostka państwowa
wydaje zaświadczenie na podstawie posiadanych akt lub dowodów przedstawionych
przez stronę.
4. Sumy wpłacone przez członków (członkinie) zakonów
uważa się za wpłatę domu zakonnego, do którego te osoby należały w czasie
wpłaty.
5. Decyzję o przyznaniu ulgi podatkowej ze wskazaniem
okresu stosowania i kwoty tej ulgi wydaje właściwy do spraw finansowych organ
prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej po otrzymaniu
wniosku kościelnej osoby prawnej oraz zaświadczenia, o którym mowa w ust. 3.
6. W razie gdy własność nieruchomości przeszła na
kościelną osobę prawną inną niż ta, która wpłaciła sumy wymienione w ust. 1, ulga podatkowa przysługuje obecnemu właścicielowi nieruchomości.
§ 5. 1. Kościelnym osobom prawnym przysługują
na ich wniosek, zamiast ulg podatkowych, dotacje pieniężne w wysokości sum wpłaconych
(§ 4 ust. 1), jeżeli:
1) w czasie złożenia wniosku o dotację nie są one
podatnikami podatku od nieruchomości lub
2) podejmują budowę lub remont budynku albo
3) podejmują prace konserwatorskie przy przedmiocie
nieruchomym lub ruchomym, stanowiącym dobro kultury.
2. Jeżeli wysokość ulg podatkowych jest niższa od wpłaconych
sum, o których mowa w § 4 ust. 1, dotacje pieniężne przysługują w wysokości
nadwyżki tych sum nad przyznanymi ulgami podatkowymi.
3. Dotację pieniężną wypłaca się na wniosek kościelnej
osoby prawnej, złożony do właściwego do spraw wyznań organu prezydium wojewódzkiej
rady narodowej (Rady Narodowej m. Wrocławia) za pośrednictwem właściwego do
spraw finansowych organu prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady
narodowej, który stwierdza na wniosku wysokość przyznanych ulg podatkowych.
§ 6. 1. Duchownym i pracownikom kościelnym,
posiadającym obywatelstwo polskie, przyznaje się na ich wniosek dotacje pieniężne w wysokości sum wpłaconych w imieniu własnym z tytułu czynszów najmu,
czynszów dzierżawnych, opłat za użytkowanie wieczyste oraz wynagrodzeń za
bezumowne korzystanie z budynków, o których mowa w § 1 ust. 2, oraz z lokali w tych budynkach.
2. Dotację pieniężną wypłaca się na wniosek
duchownego lub pracownika kościelnego złożony do właściwego do spraw wyznań
organu prezydium wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej m. Wrocławia).
§ 7. Przepisy § 4-6 stosuje się również w razie dokonania wpłat w wypadkach, o których mowa w § 3.
§ 8. Uprawnienia do ulg podatkowych i dotacji
pieniężnych wygasają w razie niezłożenia wniosków (§ 4 ust. 5, § 5 ust.
3 i § 6 ust. 2) w terminie do dnia 31 grudnia 1974 r., a w wypadku dotacji
pieniężnych z tytułu nadwyżki sum wpłaconych nad przyznanymi ulgami
podatkowymi (§ 5 ust. 2) w terminie do dnia 30 czerwca 1977 r.
§ 9. Podania i świadectwa w sprawach objętych
rozporządzeniem są wolne od opłaty skarbowej.
§ 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem
ogłoszenia.
Przypisy:
* Rozporządzenie
utraciło częściowo podstawę prawną z dniem 1 stycznia 1976 r. na skutek
uchylenia ustawy z dnia 13 grudnia 1957 r. o opłacie skarbowej (Dz. U.58.1.1)
przez art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o opłacie skarbowej
(Dz. U.75.45.226).
!Rozporządzenie utraciło częściowo podstawę
prawna z dniem 1 stycznia 1981 r. na skutek uchylenia ustawy z dnia 26 października
1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U.50.49.452) przez art. 53 ust. 1
ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U.80.27.111).
« Okres Polski Ludowej (Publikacja: 22-07-2002 Ostatnia zmiana: 09-11-2003)
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 1321 |