Prawo » Prawo wyznaniowe » Polskie konstytucje
Ustawa konstytucyjna Królestwa Polskiego z 1815
Tytuł II. Zaręczenia ogólne
Art.11. Religia
katolicka-rzymska
wyznawana przez największą część mieszkańców Królestwa Polskiego będzie,
przedmiotem szczególniejszej opieki rządu, nie uwłaczając przez to wolności
innych wyznań, które wszystkie bez wyłączenia, obrządki swe całkowicie i publicznie pod protekcją rządu odbywać mogą.
Różność wyznań chrześcijańskich, nie będzie stanowić żadnej w używaniu
praw cywilnych i politycznych. Art.12. Duchowieństwo
wszystkich wyznań, jest pod protekcją i dozorem praw i rządu.
Art.13. Fundusze
posiadane teraz przez duchowieństwo katolicko-rzymskie i przez duchowieństwo grecko-unickie,
jako też te, które mu nadamy przez szczególne postanowienie, będą uznane za
własność niewzruszoną i wspólną całej hierarchii duchownej, skoro rząd
wskaże i przeznaczy wzwyż wspomnianemu duchowieństwu dobra narodowe składać
mające jego uposażenie.
Art.14. W senacie Królestwa Polskiego zasiadać będzie tyle biskupów obrzędu katolicko-rzymskiego
ile prawo oznaczy województw. Zasiadać będzie prócz tego biskup
grecko-unicki.
Art.15. Duchowieństwo
wyznania ewangelicko-augsburskiego i wyznania ewangelicko-reformowanego,
używać będzie wsparcia rocznego, które im nadamy.
Art.16. Wolność
druku jest zaręczona. Prawo przepisze środki ukrócenia jej nadużyciów.
Art.17. Prawo
rozciąga swą opiekę zarówno do wszystkich obywateli bez żadnej różnicy
stanu i powołania.
Art.18.
Starodawne prawo kardynalne: neminem
captivari permittemus nisi iure victum, stosować się będzie do wszystkich
mieszkańców wszelkiego stanu, podług następujących prawideł.
Art.19. Nikt nie
będzie mógł być zatrzymanym, tylko podług form i w przypadkach prawem
oznaczonych.
Art.20. Powody
zatrzymania powinny być natychmiast oznajmione na piśmie osobie zatrzymanej.
Art.21. Każda
osoba zatrzymana, stawioną będzie najpóźniej w trzech dniach przed sąd właściwy,
końcem jej wybadania lub osądzenia podług form przepisanych.
Jeżeli będzie uniewinnioną przez pierwsze śledztwo, wróconą jej
natychmiast wolność zostanie.
Tytuł III. O rządzie
Rozdział I. O królu
Art.42. Król
mianuje arcybiskupów i biskupów różnych wyznań, sufraganów, prałatów i kanoników.
Art.45. Wszyscy
nasi następcy do Królestwa Polskiego powinni się koronować, jako królowie
polscy w stolicy, podług obrządku jaki ustanowimy, i wykonają następującą
przysięgę: „Przysięgam i przyrzekam
przed Bogiem i na Ewangelię, iż ustawę konstytucyjną zachowywać i zachowania jej wszelkimi siłami przestrzegać będę".
Rozdział III. O namiestniku i o radzie
stanu
Art.69. Namiestnik
przedstawia do nominacji królewskiej podług osobnego urządzenia po dwóch
kandydatów na każde miejsce wakującearcybiskupa, biskupa, senatora, ministra,
sędziego trybunału najwyższego, radcy stanu i referendarza. (...)
Rozdział IV. O wydziałach rządowych
Art.76.
Wykonywanie praw powierzone będzie różnym wydziałom rządowym, jak niżej:
komisji wyznań religijnych i oświecenia publicznego; komisji sprawiedliwości,
wybranej spomiędzy członków trybunału najwyższego; komisji spraw wewnętrznych i policji; komisji wojny; komisji przychodów i skarbu.
Każda z tych komisji zostawać będzie pod prezydencją i kierunkiem ministra
tym końcem mianowanego.
Art.79. Statut
organiczny oznaczy skład i atrybucje komisji oświecenia publicznego, jako też i sądownictwa.
Rozdział II. O senacie
Art.108. Senat
składa się: z książąt krwi cesarsko-królewskiej, z biskupów, z wojewodów, z kasztelanów.
Rozdział III. O izbie poselskiej
Art.118. Izba
poselska składa się: Z siedemdziesięciu siedmiu posłów wybranych na
sejmikach czyli zgromadzeniach szlachty, licząc po jednym pośle z każdego
powiatu. Pięćdziesiąt i jeden deputowanych od gminów. W izbie poselskiej
prezyduje marszałek wybrany z jej grona a od króla mianowany.
Rozdział V. O zgromadzeniach gminnych
Art.131. Do
zgromadzeń gminnych przypuszczonym będzie: Każdy obywatel właściciel
nieszlachcic, opłacający z swej własności gruntowej jaki bądź podatek. Każdy
rękodzielnik i przełożony nad czeladzią warsztatową, każdy kupiec mający
własny zapas w sklepie lub magazynie wartości dziesięciu tysięcy złotych
polskich. Wszyscy plebani i wikariusze. Profesorowie, nauczyciele i inne osoby
mające sobie powierzone oświecenie publiczne. Każdy artysta znakomity z talentów, znajomości lub przysług uczynionych, bądź handlowi, bądź
kunsztom.
Art.133. Listę
właścicieli mających prawo do wotowania na zgromadzeniach gminnych układać
będzie rada wojewódzka. Listę rękodzielników, kupców i obywateli
znakomitych z talentów i przysług, komisja spraw wewnętrznych. Listę plebanów i wikariuszów, jako też urzędników oświecenia, komisja wyznań religijnych i oświecenia publicznego.
*
Uznawszy w naszym sumieniu, iż niniejsza ustawa
konstytucyjna odpowiada Naszym ojcowskim zamiarom, dążącym do utrzymania we
wszystkich klasach poddanych Naszych Królestwa Polskiego pokoju, zgody i jedności
tak potrzebnej dla ich swobodnego bytu i do ustalenia szczęśliwości którą
im pragniemy zjednać -
nadaliśmy i nadajemy im niniejszą ustawę konstytucyjną, którą przyjmujemy
za siebie i za Naszych następców. Nakazujemy nadto wszystkim władzom
publicznym jej wykonanie.
Działo się w zamku Naszym królewskim w Warszawie, dnia
27 listopada 1815 r.
Aleksander
[Druk w Dzienniku Praw 1815-1816 T.1, nr 1.]
« Polskie konstytucje (Publikacja: 23-07-2002 Ostatnia zmiana: 08-11-2003)
Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie tego tekstu należą do autora i/lub serwisu Racjonalista.pl.
Żadna część tego tekstu nie może być przedrukowywana, reprodukowana ani wykorzystywana w jakiejkolwiek formie,
bez zgody właściciela praw autorskich. Wszelkie naruszenia praw autorskich podlegają sankcjom przewidzianym w
kodeksie karnym i ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.str. 1378 |