 |
         |
|
 |
Biblia » Nowy Testament » Apokryfy NT » Ewangelie synoptyczne » Ewangelia Marcjona 24.O przewrotnych rolnikach XXIV. O przewrotnych rolnikach (pM) 20.9. I począł mówić do ludu to podobieństwo: Pewien człowiek zasadził winnicę wynajął ją rolnikom i odjechał na dłuższy czas. 20.10. A w porze posłał do rolników niewolnika, aby mu dali z owoców winnicy. A rolnicy, obiwszy go, odesłali z niczym. 20.11. Powtórzył to drugiego posyłając niewolnika. Oni i tego obili i znieważyli, i odesłali z niczym. 20.12. Powtórzył to trzeciego posyłając. A oni i jego poraniwszy wyrzucili. 20.13. Rzekł tedy pan winnicy: Co uczynię? Poślę syna mego umiłowanego, może tego uszanują. 20.14. A ujrzawszy go rolnicy rozmawiali mówiąc do siebie: To jest dziedzic, chodźmy, zabijmy go, a dziedzictwo stanie się nasze. 20.15. I wyrzuciwszy go poza winnicę, zabili. Co więc uczyni im pan winnicy? 20.16. Przyjdzie i wytraci tych rolników, a winnicę odda innym. Usłyszawszy to, rzekli jednak: Nie stanie się [tak]! 20.17. On zaś, przypatrzywszy się, rzekł: Czym jest więc to, co napisano: "Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym? 20.18. Każdy, kto by upadł na ten kamień, roztrzaska się, a na kogo by on upadł, zmiażdży go. 20.19. I spróbowali uczeni w Piśmie i arcykapłani dostać go w swoje ręce w tej godzinie, lecz bali się ludu. Poznali bowiem, że do nich wypowiedział to podobieństwo. 20.20. Śledząc wysłali szpiegów, udających sprawiedliwych, aby go przyłapali na słowie, by go wydać zwierzchności i władzy namiestnika. 20.21. I zadali mu takie pytanie: Nauczycielu, wiemy, że prawidłowo mówisz i nauczasz, i nie kierujesz się oglądem, lecz zgodnie w prawdzie drogi Pańskiej nauczasz. 20.22. Czy należy płacić daninę Cezarowi, czy nie? 20.23. Zauważywszy ich podstęp, rzekł do nich: 20.24. Pokażcie mi denara. Czyj ma wizerunek i napis? A oni mu rzekli: Cezara. 20.25. On zaś rzekł do nich: A więc oddawajcie co Cezara Cezarowi, a co Bożego, Bogu. 20.26. I nie zdołali go złapać w tej sprawie przed ludem, i zdziwieni jego odpowiedzią, zamilkli. 20.27. Potem przystąpili do niego niektórzy saduceusze, twierdzący, że nie ma [zmartwych]wstania, i zapytali go: 20.28. Nauczycielu! Mojżesz napisał nam, że gdyby czyjś brat żonaty umrze bezdzietnie, powinien jego brat pojąć żonę i wzbudzić potomstwo bratu swemu. 20.29. Siedmiu braci więc było. I pierwszy, wziąwszy żonę, umarł bezdzietnie. 20.30. I drugi, 20.31. i trzeci wziął ją. Jednak podobnie owych siedmiu nie pozostawiło dzieci i umarło. 20.32. Wreszcie zmarła i ta kobieta. 20.33. Ta kobieta przy [zmartwych]wstaniu którego z nich żoną będzie? Siedmiu bowiem miało tę samą żonę. 20.34. I rzekł do nich Jezus: Dzieci tego wieku żenią się i za mąż wychodzą. 20.35. Uznani jednak za godnych dostąpienia tamtego wieku i powstania z martwych, ani się nie żenią, ani za mąż wychodzą, 20.36. już bowiem nie mogą umrzeć, są równi aniołom. I są dziećmi Bożymi będąc dziećmi [zmartwych]wstania.
« Ewangelia Marcjona (Publikacja: 02-08-2002 Ostatnia zmiana: 17-09-2002)
str. 1613 |
 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| [ Regulamin publikacji ] [ Bannery ] [ Mapa portalu ] [ Reklama ] [ Sklep ] [ Zarejestruj się ] [ Kontakt ] Racjonalista © Copyright 2000-2018 (e-mail: redakcja | administrator) | ||
 | ||