Odnośnie pytania nr 5:
Rząd potwierdza swą wcześniejszą opinię, iż koszty materialne związane z ratyfikacją Konkordatu ograniczą się do przeznaczenia w budżecie państwa dotacji na rzecz Papieskiej Akademii Teologicznej, przy czym skalę i podstawę prawną dotowania określić powinien parlament. Gdyby przyjąć, iż dotowanie PAT odbywa się na zasadach takich samych, jak dotowanie KUL — to w 1994 roku hipotetyczna dotacja na działalność dydaktyczną wyniosłaby ca 13 mld. zł., zaś dotacja na pomoc materialną dla studentów — ca 3 mld. zł.
Obowiązek dotowania KUL nie wynika z Konkordatu, lecz z ustawy z dnia 14 czerwca 1991 roku o finansowaniu KUL z budżetu państwa. Z tego tytułu KUL w 1993 roku otrzymał z budżetu państwa 104.928 mln. zł. (na działalność dydaktyczną — 81.358 mln. zł., na pomoc materialną — 23.570 mln. zł.), a w 1994 roku otrzymać powinien 129.674 mln. zł. (na działalność dydaktyczną - 105.867 mln. zł., na pomoc materialną dla studentów — 23.807 mln. zł.). Konkordat nie zmienia zasad ani warunków finansowania KUL z budżetu państwa.
Konkordat — wbrew poglądowi wyrażonemu w pytaniu Komisji — nie wprowadza kapelanów do zakładów penitencjarnych, wychowawczych, resocjalizacyjnych oraz opieki zdrowotnej i społecznej. Pełnią oni posługę duszpasterską w wyżej wymienionych placówkach już od 1989 roku, tzn. od momentu wejścia w życie ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP. Zgodnie z art. 31 ust. 2 ustawy w celu pełnienia posługi duszpasterskiej w zakładach leczniczych oraz w zamkniętych zakładach pomocy społecznej „kierownicy właściwych zakładów państwowych zatrudnią kapelanów skierowanych przez biskupa diecezjalnego". Z informacji Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej wynika, iż w placówkach innych niż szpitale kapelani nie są zatrudniani. Wysokość wydatków związanych z funkcjonowaniem kapelanów szpitalnych nie jest dokładnie znana. MZiOS nie gromadzi takich informacji. Skalę kosztów obrazują dane, z których wynika, iż w 1992 roku działały w Polsce 684 szpitale ogólne, zaś kapelani szpitalni zaszeregowani są zgodnie z lp. 8 cz. I tabeli zaszeregowań stanowisk pracy, stanowiącej zał. Nr 2 do rozporządzenia MZiOS z dnia 20 lipca 1992 roku w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 55, poz. 273 z późn. zm.) w kategorii od XIV do XVI. Stawki wynagrodzenia zasadniczego dla ww. kategorii wynoszą od 2.500 tys. zł. do 5.000 tys. zł. w przypadku kapelana zatrudnionego w pełnym wymiarze norm pracy.
Kapelani pełniący posługę w zakładach penitencjarnych na podstawie art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 17 maja 1989 o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego nie otrzymują wynagrodzenia. Z Konkordatu nie wynika, by umowa przewidziana w art. 17 ust. 3 miała oznaczać nawiązanie z kapelanem więziennym stosunku pracy i wiązała się z płaceniem wynagrodzenia.

Odnośnie pytania nr 6:
Każdy traktat dotyczy tylko podmiotów we wspólnym zakresie zwierzchnictwa terytorialnego. RP jako strona Konkordatu wiąże się tylko do własnego terytorium w związku z tym wejście w życie Konkordatu nie będzie miało żadnych konsekwencji w stosunku do państw trzecich. W szczególności Konkordat w żaden sposób nie może spowodować komplikacji w stosunkach Polski z innymi krajami.

Odnośnie pytania nr 7:
Potrzeba uzupełnienia Konkordatu o jakiekolwiek protokoły dodatkowe może pojawić się dopiero w sytuacji, gdy strony Konkordatu będą różnić się między sobą co do interpretacji któregokolwiek z przepisów Konkordatu, a jednocześnie uznają, że usunięcie tej różnicy wymaga zapisu w formie protokołu lub innego aneksu. Taka sytuacja dotychczas nie powstała. Stanowisko SA w tej sprawie jednoznacznie przedstawił Nuncjusz Apostolski w Polsce ksiądz arcybiskup Józef Kowalczyk, który 24 października br. podczas Walnego Zebrania Stowarzyszenia Kanonistów Polskich oświadczył: „Stolica Apostolska nie ma żadnych wątpliwości odnośnie treści zapisu konkordatowego oraz zakresu znaczenia użytych w nim pojęć i dlatego nie będzie sporządzać żadnych dodatkowych wyjaśnień związanych z poszczególnymi artykułami tego dokumentu. W takim stanie rzeczy Stolica Apostolska nie podejmie żadnej inicjatywy dotyczącej renegocjacji lub — merytorycznych czy egzegetycznych — formalnych uzupełnień zapisów konkordatowych". Wątpliwości interpretacyjne podnoszone przez różne strony, a wyjaśniane przez rząd, w szczególności MSZ nie są kwestionowane przez SA. Nie występuje więc różnica między sygnatariuszami Konkordatu co do interpretacji któregokolwiek z jego postanowień.
Tak więc wątpliwości jakie mogą nasuwać się przy interpretacji nie spowodowały dotychczas powstania sporu między stronami. SA rezerwuje sobie prawo regulacji w odrębnych dokumentach tylko takich sytuacji, wokół których powstały wcześniej różnice interpretacyjne między sygnatariuszami.

_____________________

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: List Siemiątkowskiego o niejasności konkordatu Interpelacja Zająca o skutkach finansowych ratyf.

Dodaj komentarz do strony..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word