Jak widać bezrobotni różnią się od osób pracujących w szczególności w odniesieniu do niskiego i wysokiego poziomu koherencji. W średnim poziomie koherencji nie ma istotnych różnic. Można zatem wysunąć hipotezę, że wysoki poziom koherencji jest istotnym metazasobem sprzyjającym aktywności życiowej w różnych obszarach, w tym także aktywności zawodowej. Można również przypuszczać, że brak tego metazasobu u ludzi (niski poziom poczucia koherencji) ogranicza ich aktywne postawy życiowe, a w sytuacjach trudnych, także w sytuacji braku pracy „skazuje" na pasywność.

Analizując zależności pomiędzy poziomem koherencji a aktywnością zawodową należy także porównać wyniki dotyczące poszczególnych komponentów koherencji i ich rozkładu względem charakteru aktywności zawodowej. Poniższa tabela przedstawia rozkład średnich wyników dla poczucia zrozumiałości, zaradności i sensowności.

Tabela 3. Trzy wymiary koherencji a charakter aktywności zawodowej. ^{[ 8 ]}

W pierwszej kolejności zwrócić uwagę należy na rozbieżności ogólnego poziomu koherencji pomiędzy osobami pracującymi a bezrobotnymi. Różnica pomiędzy pracownikami umysłowymi a osobami niepracującymi to aż 12,18 punktów. Pomiędzy robotnikami fizycznymi a bezrobotnymi nie widać już tak istotnej różnicy, choć wynosi ona 4,29 punktów.

Ciekawym wydaje się również fakt, że spośród wszystkich komponentów koherencji największym wskaźnikiem charakteryzują się studenci w wymiarze poczucia zaradności. Analogicznie osoby bezrobotne wskaźnik tegoż poczucia mają najniższy z wszystkich grup aktywności zawodowej.

Poczucie koherencji jest z pewnością jednym z ważnych elementów składających się na umiejętność radzenia sobie w życiu, zwłaszcza w sferach związanych z aktywnością zawodową człowieka. Widzenie świata jako przewidywalnego, uporządkowanego czy też sensownego wpływa na wiele cech psychospołecznych. Przykładem może być np. widzenie świata jako sprawiedliwego, świata w którym panują czytelne prawidłowości. Łatwiej funkcjonować w świecie, kiedy towarzyszy temu przekonanie, że człowiek sprawiedliwy, uczciwy, pracowity prędzej czy później może spodziewać się nagrody. Gdy jednak brak jest takiego przekonania, zwłaszcza u osób które czują się niepotrzebne społecznie z powodu braku pracy, może być to wielką przeszkodą w podejmowaniu działań zmierzających do zmiany własnej sytuacji.

Większość prognoz dotyczących kształtowania się przyszłych rynków pracy, wskazuje jednoznacznie, że model „etatu na całe życie" jest i będzie zanikał pod wpływem dynamicznych zmian rynkowych kształtujących zapotrzebowanie na różne zawody. Dlatego też badania nad związkiem pomiędzy poziomem koherencji a wiarą w sprawiedliwość świata, stylami autoprezentacyjnymi, aktywnymi postawami życiowymi czy samooceną, mogą mieć dużą wartość właśnie w kontekście człowieka stale poszukującego pracy.

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Polska psychologia – rzetelna nauka czy „wiedza prosto z pola” Stereotyp polskiego bezrobotnego na podstawie badań empirycznych

Dodaj komentarz do strony..   Zobacz komentarze (2)..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word