Złota myśl Racjonalisty: Mój ateizm budzi się z letargu wówczas, gdy prywatna wiara staję się sprawą publiczną; kiedy ktoś próbuje zorganizować życie innym na podstawie własnych psychopatologii.
Czasem widz zdaje się jakby zapomnieć, że ogląda wymyśloną przez kogoś
fikcję, ale przecież wrażenie rzeczywistości generowane przez kino nigdy nie
jest aż tak silne by można się było bez reszty zatopić w oglądanej opowieści.
Musimy też pamiętać, że coś, co budziło przerażenie powiedzmy w latach pięćdziesiątych
ubiegłego stulecia, dziś może co najwyżej budzić uśmiech. Metody straszenia
zmieniały się.
