Standardowy model ΛCDM doskonale pasuje do współczesnych obserwacji kosmologicznych, ale napotykamy w nim potencjalnie poważną kwestię mózgów Boltzmanna. Gdy wszechświat osiągnie fazę próżni de Sittera, która naprawdę trwa wiecznie, w pustej przestrzeni będzie panować skończona temperatura i odpowiadające jej fluktuacje. Tymi fluktuacjami będą m.in. inteligentni obserwatorzy, jak też konfiguracje, które odtworzą dowolny lokalny obszar obecnego wszechświata z dowolną dokładnością.