Jedyna poważna jednostka francuska coś warta i skuteczna to Legia Cudzoziemska - ale to nie są Francuzi.

Nigdy nie przestaniemy demonstrować.
Francuski ruch protestacyjny ”Żȯłte kamizelki” będzie nadal demonstrował bez względu na środki, jakie wprowadzi państwo, mówi rzecznik grupy Sputnik News.

Ruch protestacyjny mówi teraz, że nigdy się nie podda. Nie, dopóki w kraju nie pojawią się prawdziwe zmiany społeczne.

- Nawet jeśli zabraniają protestów na Polach Elizejskich, nie zatrzymają demonstracji. Bȩdziemy manifestowaċ w innych miejscach - mówi rzecznik Sputnika Christophe Chalencon.

- Ludzie są zdeterminowani. Ci, którzy nie widzą żadnych zmian, które mogą poprawić ich warunki życia, będą nadal walczyć. A im więcej tygodni mija, tym bardziej sa zdecydowani walczyc do końca.

- “ Żółte kamizelki” nie są wandalami a ci, którzy tłukli szyby w tym tygodniu, byli „podstawionymi czarnymi owcami”, które przybyły na demonstracje tylko po to, by zniszczyć wszystko. Jednocześnie przemoc policyjna staje się coraz bardziej dotkliwa.

Prezydent unika problemu, jakby go nie było. Debata krajowa, która rzekomo miała otworzyć się na ruch protestacyjny, była naprawdę próbą przedstawienia sytuacji przed wyborami w UE w maju, mówi rzecznik.

PP-Poprawnośċ Polityczna jest ideologią totalitarną.

Po eksperymentach kolonialnych może nastąpić nowa wersja masowej imigracji do krajów europejskich.

Dlatego nie podzielamy wiary i entuzjazmu ideologȯw politycznej poprawności, prȯbujemy nie byċ im posłuszni. Chcemy ich uswiadomiċ, że są na niewłasciwej drodze, ze zabłądzili. Ich błądzenie wykreuje grożne konsekwencje dla spoleczeństw kontynentu, a wiec dla nas wszystkich.

Te walki Francuzów i ich akcje militarne to komedia- tylko, że bez sensu giną ludzie.Oni powinni zajmować się innymi rzeczami, ale nie wojną. Zawsze dostają baty.Francuzi i Włosi."Mistrzowie" walki. Zawsze przegrywają i wszystko partaczą. Oni to kobiety, wino i śpiew- to im wychodzi, ale nie wojaczka.

”Wielka bitwa, tutaj, w Ameryce, w całej Europie”
Farage ostrzega przed upadkiem demokracji: „Wchodzenie w erę postdemokratyczną”
Nigel Farage, jest głęboko zaniepokojony rozwojem i tym, jak demokratyczne decyzje są odrzucane przez elity polityczne.
- Wkraczamy w erę postdemokratyczną. UE, epicentrum globalistycznej agendy, uważa demokrację za kłopot. Obrona demokracji to wielka bitwa, z którą mamy teraz do czynienia.

Czy jest to ścieżka globalistyczna, która składa się z dużych struktur ponadnarodowych i jest zarządzana przez ludzi, którzy nie mogą być głosowani lub wykluczani? Czy jest to państwo narodowe?

Kiedy w latach 50 XX w. ustanowiono podstawy UE, marzenie o globalizmie i epicentrum, wysunięto argument, że demokracja jest bardzo kłopotliwym sposobem rządzenia krajem. Dzieje się tak dlatego, że może wylonic sie kilka różnych tras w krótkim czasie. Uważano, że bȩdzie lepiej że ci, którzy naprawdę kontrolują, to elity intelektualne, które uważają się za lepiej znające się na zwykłych ludziach, wyjaśnia Farage.
Film na gȯrze, Spiked otworzyc mysza.

www.friatider.s(*)p-v-g-i-en-postdemokratisk-era

P.S. Pokojowy konserwatyzm to wielka sprawa dla narodow Europy. (Lewica liberalna prze do wladzy).

Macron śni znany imperialny sen, ktory chcialby urzeczywistnic, nie myslac o konsekwencjach łatwego obecnie exodusu.

Czy kolonializm nie przyniósł nic dobrego? Zbudowano porty, drogi i koleje, instytucje panstwowe, na przykład w Indiach i RPA. W kilku miejscach nauczanie również uległo poprawie, chociaż nie było tak dzięki mocarstwom kolonialnym, jak dzięki wysiłkom misjonarzy. Ci z rdzennej ludności, którzy otrzymali wykształcenie, mogliby w najlepszym razie otrzymać prostsze prace, takie jak urzędnicy, policjanci i żołnierze - często źle opłacani i bez wpływu.

Czasami przejęcie władzy przez Europejczyków mogło być postrzegane jako coś pozytywnego, ponieważ zapewniało pokój i stabilność na wcześniej niespokojnym obszarze.

Wniosek: Ze wszystkich dzialan – zarȯwno pozytywnych jak i negatywnych, ludzkosc musi sie rozliczyc. Koniecznosc wybierania mniejszego zla jest wciaz aktualna.

Pozdrawiam

Francja jest naznaczona historią kolonialną.
We Francji dotkniętej terrorem wiele napięć pozostaje po czasach kolonialnych, kiedy kraj zdominował Afrykę Północną. W szczególności wojna algierska, gdy dawna kolonia się rozpadła, wyznaczyła głębokie ślady. Niewiele krajów na świecie ma takie trudności jak Francja, do zajęcia się swoją kolonialną przeszłością.

We Francji klauzula prawna, zgodnie z którą francuscy uczniowie mieli być nauczani o „pozytywnej roli kolonializmu”, wywołała gwałtowną debatę.

Imperializm jest legendą bezpaństwowego kapitału, rozdzierajacego granice swiata.

Czy kapitaliści lub liberalowie porzucają państwo narodowe? Wcale nie. Duże firmy i kapitał finansowy działają na całym świecie. Ale polegają na swoich państwach, aby zabezpieczyć swoje preferencje, negocjować, grozić i interweniować militarnie. Największym i najbardziej agresywnym byly Stany Zjednoczone, ale jego baza ekonomiczna staje się coraz słabsza, zmienia tez kierunek polityki.

Autor, duzo miejsca poswieca analizie NAI, Chin I Rosji.
Nie chcialabym odbiegac za bardzo od Francji I Europy.

Moze jeszcze to, ze Faye nie mowi, że powinieneś być histerycznie antyamerykański. W USA jest dużo wartości, euro-Amerykanie mają z nami wiele wspólnego. Antyamerykanizm jest często problematyczny, ponieważ jest siłą i sukcesem Stanów Zjednoczonych, ale doradza, zeby skupic sie na próbie zbudowania silnej i odnoszącej sukcesy Europy, jako alternatywy.

Powiedział tez, że ludy europejskie będą w XXI wieku mocno zatłoczone i będą zmuszone trzymać się razem. Dotyczy to również Amerykanów zorientowanych na Europę. USA są przeciwnikiem według Faye, a nie wrogiem.

Pozdrawiam Autora

P.S. Staram sie pisac poprawnie.

W ksiazce Why We Fight and Archeofuturism, pogłębia swoją analizę wielkiej polityki: globalny zamach stanu-USA, Brexit i konflikty wewnątrz UE między nacjonalistami i lewicowymi liberałami.

“Globalny zamach”- inwazja na Irak, ale dopiero niedawno został przetłumaczony na angielski. Ale główne cechy analizy Faye są nadal aktualne. W dużym stopniu, z pewnymi wyjątkami, jest to prawdziwy prawicowy pogląd na politykę zagraniczną. Nawiązał do prawicowych myślicieli, takich jak Nietzsche, Oswald Spengler, Pat Buchanan i Prince Metternicht, jego perspektywa była realistyczna i europejska.

Faye zaczął w książce od tego, co nazwał nowym amerykańskim imperializmem, w skrócie NAI, ktory ma związk z atakiem na Irak, a następnie między innymi na Syrię. Nie miał na myśli, że Stany Zjednoczone nie były wcześniej imperialne, ani że to oddzieliłoby Stany Zjednoczone od innych mocarstw. Sam imperializm nie jest tym, z czym Faye miał problemy, wielkie mocarstwa są mniej więcej imperialne. Zamiast tego chodzi o to, że były imperializm Stanów Zjednoczonych był bardziej ostrożny i oparty na rzeczywistości, a Stany Zjednoczone starały się być główną siłą, a nie jedyną.

NAI-Nowy amerykański imperializm jest zarówno niedojrzały, gwałtowny i chaotyczny, co w zasadzie jest oznaką słabości.

Charakterystyczne dla Faye był realizm i uczciwość, na przykład opisał masową imigrację jako kolonizację Europy, która już teraz powoduje konflikty i przemoc wobec rdzennej ludności. Chociaż nie jest to opis problemu, który zaprasza na debaty w TV, inne media lub portale, trudno powiedzieć, że Faye się mylił.

Pisarz posiada kreatywną i pomysłową stronę. Jego pomysł rozpalił użyteczne terminy, takie jak archeofuturyzm, etnomasochizm i zbieżność katastrof.
Faye ma wizję przyszłości, która jest jednocześnie konserwatywna i rewolucyjna. Tradycyjne rodziny i ideały “walki” mężczyzn w połączeniu z zaawansowanymi technologiami.

Faye na temat najbliższej przyszłości, powiedział, że kilka katastrof wpłynie na współczesny świat w tym samym czasie. Kryzys gospodarczy, kryzys środowiskowy lub konflikty etniczne mogą poradzić sobie z systemem, ale staje się znacznie gorzej, gdy przychodzą jednocześnie. Katastrofy te albo doprowadzą do upadku Europy, albo wymuszą nowe, bardziej archeologiczne rozwiązania, powiedział Faye.
Dzięki kreatywnym koncepcjom, szerokiej perspektywie historycznej i bezkompromisowemu dążeniu do realizmu i uczciwości, mysl Faye wpłynęła na młodszych imigrantów i krytyków systemów. Dotyczy to zwłaszcza tożsamości europejskich i części alternatywnego prawa.

Terazniejszosc, czyli nic o Bogu, nic przeciwko.

Kilka dni temu zmarł francuski pisarz i dziennikarz Guillaume Faye w wieku 69 lat, po ciężkim życiu dla obrony narodów europejskich.
W latach 70., był jednym z najważniejszych przedstawicieli antyliberalnego think tanku GRECE.

GRECE, znana również jako nowe prawo, stworzyła solidną alternatywę zarówno dla liberalizmu, jak i komunizmu, opartego na Europie i narodach europejskich oraz słowach kluczowych, takich jak tożsamość i historia.
Celem GRECE była polityka metapolityczna, czyli wpływ na kulturę, korytarz opinii i sformułowanie problemu. Nowy prawicowy myśliciel doskonale zdawał sobie sprawę, że to dzięki metapolitykom, a nie zwycięstwom wyborczym pozostawionym na Zachodzie, kontrola uniwersytetów, mediów i przemysłu kulturalnego odegrała kluczową rolę.
Kiedy kryzys Francji i Europy pogorszył się, w 1998 r. powrócił do polityki. Od tego czasu byl niestrudzonym orędownikiem przyszłości narodów europejskich i napisał wiele książek zatytułowanych Archeofuturism, Why We Fight, The Colonization of Europe, Sex and Deviance, Understanding Islam.

Faye poruszył tematy takie jak kolonizacja Europy, polityka seksualna i rodzinna oraz islam.