Zasadniczo takie postępowania nie chrześcijan nie powinny dziwić. Mając wiarę nie potrzebowali uczynków dla osiągnięcia zbawienia to zaś wynika z nauczania Pawła. Niekonsekwentne wydaje się upominanie ojców kościoła, jednakoż można to wytłumaczyć obawami o podstawy ich egzystencji. Rozpustni i goniący za bogactwem członkowie społeczności mogli by przestać łożyć na ich utrzymanie. Musieli by się zająć uczciwą pracą, a ich autorytet byłby niewielki bo realny wpływ na ludzi mieli by w czasie kiedy wprowadzali adepta w arkana wiary chrześcijańskiej, potem stawali się zbędni.