Nie widze powodu, zeby uznawac aksjologie hinduizmu ze lepiej osadzona od innych religii. Jaki sens ma dobrobyt, majatek powazanie i skuces, ktore mozna latwo stracic? Co jesli ktos jest szczesliwy bez tego i prowadzi godne zycie? Tak samo asrama, ktorej skaldowe nie zostaly wymienione. Wsrod nich sa, zalozenie rodziny, dziecko i porzucenie tego na rzecz rozwoju duchowego pod przewodnictwem guru (Przypomina sie "kazdy facet musi zasadzic drzewo"). I gdzie jest argument na rzecz wyzszosci takiej aksjologii?

To niezwykle ciekawe, że ta strona równa z błotem wszystko co chrześcijańskie, a w imię racjonalizmu gloryfikuje np. taki hinduizm. Jak ucnziowie będą mnie pytać" gdzie znaleźć jakieś bajki w inecie?" to wtedy wyślę ich na waszą stronę. Napewno jakieś znajdą.

jesli chodzi o hinduizm to radzilabym zweryfikowac raz jeszcze swoja wiedze i moze udoskonalic i poprwic bledy

Od pewnego czasu bardzo mnie intryguje ta religia. Duzo o niej ostatnio czytam. Chcialabym uzyskac wiecej informacji od strony praktycznej, a w szczegolnosci dowiedziec sie jak wygladaja (czy maja szanse na przetrwanie) zwiazki hindusow z chrzescijanami.Bede wdzieczna za wszelkie informacje, poniewaz spotykam sie z chlopakiem z tej intrygujacej mnie religii.

mam problem.dostałam bardzo starą książkę "Dusiciele z Bengalu" i niestety nie wiem kto jest autorem i z którego roku bo jest bez oprawy.pomóżcie jeśli coś wiecie

Dusiciele z Bengalu, Autor Louis Henri Boussenard. Zmarł w 1911.
Tytuł oryginału Sans le Sou

To chyba najgorsza 'praca' nt hinduizmu, którą (a jestem indologiem) miałem możność czytać. Panie Mariuszu, niech pan pozostanie przy swoim wykształceniu, bo to, co pan tu zaprezentował, nie ma wiele z rzeczywistością hinduizmu. To stek bzdur i przeinaczeń, okraszony okruchami prawdziwych terminów czy informacji. Doprawdy, żenujące. Nie wiem, co panu przyświecało przy pisaniu tego tekstu. Ośmieszenie hinduizmu? Gdybym miał poprawiać błędy i bzdury, które pan popełnił w tym tekście, musiałbym napisać kilkakrotnie dłuższe opracowanie.

"Sati — to barbarzyński obyczaj hinduski nakazujący żonie popełnić samobójstwo wraz ze śmiercią męża". Jest taka kawa pod tą nazwą:) no coments.

W pierwszej chwili byłem skłonny zgodzić się z Michałem, który określił tekst
nt Hinduizmu jako grafomański. Ale zaraz pojawiły się wątpliwości, czy autor
sobie nie stroi żartów. No bo jak to możliwe, by "racjonalista" napisał pełen
bzdur tekst i do tego oparty na misjonarskim punkcie widzenia?
Jeśli się na nim oprzeć, to zgubny i jałowy poznawczo,
jest też dyskurs ateistyczny czy agnostyczny, który prowadzi prosto do piekła.
Tymczasem Mariusz cytuje chrześcijańskich i oświeceniowych zelotów
przekonanych o wyższości swojej rasy i religii. Zrozumieli oni tyle
z religii i kultury hinduskiej, ile zrozumiałby mój dziadek
wrzucony w środek trance party na Ibizie.

Artykuł zawiera rażące błędy dlatego jest niewiarygodny. Autor mógłby wykazać się większym krytycyzmem wobec podawanych informacji i staranniej dobierać materiały, na których się oparł. Artykuł przypomina mi średniowieczne wyobrażenie obcych znane antropologom kultury - im dzicy są bardziej dzicy, tym większe wrażenie, że o nich coś wiemy. 
Ogromna ilość przekonań i kultów w Indiach pozwala na ich tendencyjne przedstawianie odpowiednio dobierając i uogólniając jednostkowe fakty i doktryny. Absurdy, dziwactwa, niespójnosci znajdujemy wszędzie na świecie i w każdej religii i w każdym przekonaniu (także w skrajnym racjonalizmie), co nie umniejsza faktu, że Indie dysponują pewnym dziedzictwem kulturowym, o którym mało wiemy, bo bezstronne informacje są zagłuszane przez 'europcentryków' albo też tych, którzy w indyjskich religiach widzą rywala dla własnego konserwatyzmu.  

No niestety, muszę zgodzić się z Filipem. Rzeczywiście artykuł zawiera błędy, upraszcza wiele zjawisk i jest to widoczne i rażące nawet dla kogoś, kto tylko w niewielkim stopniu zgłębił wiedze na temat podstaw hinduizmu. Szkoda, bo portal byłby niesamowicie cenny, gdyby zawierał rzetelne informacje na temat wielu religii w jednym miejscu.

Artykuł ten jest bardzo stary, jeszcze z samych początków Racjonalisty i pewnie wymagałby odświeżenia. Pewnie dziś zostałby napisany inaczej. Mam nadzieję, że za jakiś czas zastąpię go jakimś lepszym opracowaniem. Niemniej proszę o konkretne uwagi.

Niestety tekst jest zbyt stronniczy w wielu kwestiach.Jesli idzie np.o Kali to ofiary z ludzi stanowią margines.To mity i wyolbrzymienia,wynikające z ubarwianych opowieści brytyjskich kolonizatorów.Współcześnie Kali to bogini dobra,bogini czasu,śmierci i opiekunka ludzi.Przybiera straszliwą postać by odpędzać zło.Składa się jej podczas pujry głównie owoc i wino,a nie ludzi.W Nepalu zdarzają się ofiary ze zwierząt.Imię bogini Kali nie oznacza "Czarna"ale pochodzi od sanskryckiego "KALA"czyli "czas".Kali w śaktyzmie jest przedstawiana jako uosobienie Durgi(zwana jako Durga/Kali)boginie wojowniczki,która w szale bojowym jako Kali zabiła samego Śiwe.Jako bogini śmierci niesie ukojenie w cyklu cierpienia z narodzin i śmierci,przybliżając duszę do boskości.W ludowych obrzędach i kultach(głównie Bengal i In die północno-wschodnie)jest czczona jako bóstwo ochronne,nazywana pieszczotliwie "mateczką".Oddaje się jej cześć bez względu na wyznanie w Indiach,gdyż jej kult jest bardzo stary i wiąże się z pra ido-europejskim kultem bogini matki.