'W „Nagiej" znajdziemy nie tylko świętą, ale także kochankę, żonę, wdowę, matkę, córkę, lesbijkę, czy transseksualistkę.'
Noszącej burkę najwyraźniej tam nie ma. Tolerancja autorki też chyba ma swoje granice i ogranicza się do tego, co akceptuje współczesna kultura europejska.

No jasne. Zawsze trafi się ktoś niezadowolony. Ja cenię autorkę za to co zrobiła - to i tak dużo i należy to docenić. Nie wszystko na raz.

W książce nie ma wielu kobiet, np. kobiety
osiemdziesięcioletniej, biseksualistki, seksoholiczki, albo walczącej z
trądzikiem, czy anorektyczki. To bynajmniej nie świadczy o „granicach
tolerancji autorki” – jak to napisał Socki, a o tym, że ogromu różnorodności
nie sposób zmieścić na 153 stronach. Ba! Nie sposób tego zrobić nawet na
 
tysiącu...