Do jkl;:
Odrzucanie stylu w 100% lub w 99% realistycznego to również swego rodzaju nadanie oryginalności dla dzieła. Pamiętajmy, że Persepolis zasłynął jako wspomnienia rewolucji religijnej z punktu widzenia małej dziewczynki, więc tego rodzaju kreska (prostsza, ale nadal ciekawa) lepiej obrazuje sposób postrzegania świata przez autorkę z czasów kiedy liczyła sobie kilka lat - dzięki temu dzieło jest bardziej przekonujące. Obraz jelenia na rykowisku może wyglądac niczym zdjęcie, ale (pomijając już nawet brak wyobraźni autora i pospolitośc tego motywu) pod względem treści pozostanie zawsze pusty niczym ciąża urojona. Szczególnie w porównaniu np. z obrazami Salvadora Dali.

Jedyny słuszny, prawdziwy i godny zachwytu jest komiks fantastyczny, rysowany realistycznie lub prawie realistycznie. Tam dopiero widać całe piękno i możliwości tej formy sztuki. Zachwycanie się Mausem, to jak zachwycanie się kinem czarno-białym DLATEGO, że jest czarno-białe. To komiksy dla tych co nie lubią komiksów.

Obejrzałam film 'Persepolis' wczoraj aż trzy razy. Urzekła mnie cała historia, forma przedstawienia, humor i chyba głównie te trzy rzeczy. Bardzo chętnie poznam komiks, myślę, że warto jest po to siegnąć, nawet jeśli, jeste się na NIE, jeśli chodzi o komiks, - niektóre komiksy, jak np. Ghost World Danego Clowsa, można śmiało, potraktować jak ambitne dzieło i nie ma powodu, żeby unikać tej formy literacko-graficznej :)

Recenzja ok, chociaż trochę za krótka, z drugiej jednak strony, wzystko co powinno być powiedziane, zostało powiedziane, a resztę trzeba poznać samemu.

Pozdrawiam.

Bardzo chętnie przyjrze się temu komiksowi, tym bardziej że jakiś czas temu zrobiono jego ekranizację. Interesuje mnie głównie klimat i fabuła. Trzymam kciuki, aby również nasz rodzimy Jeż Jerzy doczekał się godnego przeniesienia na duży ekran. :)