"Wojna końca świata" Mario Vargasa Llosy jest arcydziełem literackim. Oprócz ciekawego tematu: opisu rebelii religijnej przeciwko republice, który w książce jest przedstawiany z wielu różnych punktów widzenia, jest majstersztykiem literackim. Bardzo, bardzo polecam tę książkę. Jest to jedna z najlepszych powieści jakie czytałem, a czytałem dosyć sporo. Polecam też inne ksiązki Vargasa Llosy, w większości są wspaniałe. Te najpoważniejsze to: "Rozmowa w Katedrze", "Święto Kozła" i "Miasto i psy".
    Dziękuję Autorowi artykułu za podanie wielu ciekawych informacji historycznych dotyczących tych wydarzeń i tego co było przedtem, wraz z całym kontekstem religijno-politycznym. Niestety, doświadczenie pokazuje nam, że fanatyzm religijny nie jest łatwo pokonać. Nawet ludzie wykształceni czasami mu ulegają. Siła wpojonych od dzieciństwa poglądów w pewnych warunkach przeważa nad rozumem, a nawet tylko zdrowym rozsądkiem. Mimo wszystko myślę, że chociaż małymi kroczkami, to jednak ludzkość zmierza w dobrym kierunku i liczba krwawych (i nie tylko krwawych) ekscesów religijnych będzie się zmniejszać. Ale to jeszcze pokoleń trzeba.

takie teksty. Świry są bardzo interesujące.
Dzięki.

Nie tylko Król Sebastian na białym koniu nigdy nie wróci do Portugalii. Również generał Anders na białym koniu nie przybył do Polski. I całe szczęście.

Hm, mit chyba adoptowany być nie może... co najwyżej adaptowany

Ciekawy eksperymetr , szkoda, że  został zniszczony przez siły zewnętrzne a nie upadł z przyczyn naturalnych. Pytanie,  czy taki organizm   by przetrwał i by się rozwijał.  Nie bardzo jestem przekonany do nazywania takiego tworu  formą komunistyczną,  jeśli mieli swoją własną walute , to musiały istnieć oddzielne podmioty gospodarcze. 


Kolejne konflikty religijne przeciwko republice z tysiącami ofiar pokazały, że nie ostudziło to fanatyzmu religijnego


A może inaczej. Kolejne konflikty antyreligijne przeciw monarchii z tysiacami ofiar pokazały, że instnieje fanatyzm antyreligijny . Dlaczego fanatyzm religijny jest zły, a fanatyzmu  antyreligijnego autor   nie  krytykuje. Paradoksem jest też, że demokratyczne republiki  przybierają formy wyzysku i niewolnictwa. Co widać w Polsce i Europie 

czytałem książkę dość dawno (10 lat), ale faktycznie pamiętam że wywarła na mnie duże wrażenie. Jeżeli o artykuł to w sumie przyznam się że trochę jestem rozczarowany takie proste nawiązanie do tej wojny a potem powstania faweli jest co najmniej naciągane. Ta rewolta była raczej skutkiem biedy, zacofania i brutalności rządzących a nie przyczyną. Z tą wojną czy bez slumsy w Rio i przemoc tam ponująca miałyby się równie dobrze.