Dzięki za cytaty z tej książeczki. Od razu zrobiło mi się weselej. Kapitalny dowcip!

Poleca Pan fajne książki. Niektóre już dawno chciałem kupić, ale niestety na Racjonaliście też są niedostępne. Czy planujecie wznowienie "Piotruś, Kasia i Maleństwo" i "Może tak, może nie..."?

Tekst jest przede wszystkim dla dzieci, młodzieży i młodych rodziców. Ale i ja przeczytałem go z przyjemnością.Dziś mam syna mającego 44 lata, wychowywanego właśnie w opisywany sposób.Może wreszcie nauczyciele coś z tego skorzystają, uswiadamiając sobie, że ta "kropka" to jeszcze nieczłowiek a kiedy się narodzi, jest umysłem tabula rasa.Reszta należy już do środowiska, zacząwszy od rodziców.Moje gratulacje za ten jakże potrzebny tekst.

Dobry tekst Mariusz, tylko gdzie te pozycje kupić? Mam 2 małych chłopców, nabyłbym dla nich komplecik chętnie! W googlach księgarni z tymi książkami nie znalazłem :(

Ten tekst przygotowałem na uroczystość poświęconą dziecku w laickiej rodzinie. W trakcie uroczystości dziecko dostanie właśnie taki kanon lektur. Mamie udało się je nabyć. Dwie z nich są dostepne w Racjonaliście. O feminizmie można kupić w wydawnictwie Czarna Owca, serię popularnonaukową (w wiekszości, bo też nie wszystko już dostepne) można kupić w wydawnictwie Olesiejuk. Książkę o homoseksualizmie można będzie niedługo kupić w Racjonaliście. Problem tylko z Barkerem i Piotrusiem, dlatego też wstawiłem parę fragmentów z tych publikacji. Barker był wydany w Polsce już kilkanaście lat temu i w księgarniach jest już niedostępny. Mamie Sandry, której dedykowałm ten tekst udało się nabyć egzemplarz w drugim obiegu. Zupełna klapa jest z Piotrusiem. Swego czasu Racjonalista przez kilkanaście miesięcy sprzedawał tę pozycję i część czytelników się w nią zaopatrzyło. Obecnie już tego nie mamy i nie sądzę, abyśmy jeszcze mieli. Najgorsze, że w drugim obiegu też bardzo trudno ją spotkać. I nie wiem czy jest dla tej ksiązki jakaś sensowna alternatywa.

Odpowiadanie na pytania 'skąd się wziąłem?' nie stanowią problemu, kiedy od malucha dziecko jest oswajane ze swoim ciałem i nikt je nie karci za rączki w majtkach. Chodzi bardziej o dostosowanie poziomu tej wiedzy do wieku dziecka i nie robienie z seksualności sensacji, tylko traktowanie jej jako część ludzkiej natury.
Ja natomiast mam problemy z religijnymi pytaniami pięciolatki, która jako jedyna w grupie nie będzie od września chodziła na religię i nie dość, że otoczona jest samymi dziećmi wierzących, to jeszcze kontrabandą ze strony religijnych dziadków.

Tata: Na początku każdy człowiek był mały, jak kropka.

Jedne z trudniejszych pytań, jakie może zadać dziecko: czemu czysta woda nie ma smaku ani zapachu? Czemu niebo w nocy jest czarne? Czemu ludzie umierają? (bardziej sceptyczne dzieciaki zaczną pytać: A po co..)

Bardzo przyjemny artykul. Pozwole sobie jedynie zacytowac reklame National Geographic:

"Jezeli zyjesz to oddychasz, jezeli oddychasz to mowisz, jezeli mowisz to zadajesz pytania, jezeli pytasz to myslisz, jezeli myslisz to poszukujesz, jezeli poszukujesz to zdobywasz doswiadczenia, jezeli doswiadczasz to sie uczysz, jezeli sie uczysz to sie rozwijasz, jezeli sie rozwijasz to marzysz, jezeli marzysz to znajdujesz, a gdy znajdujesz to zaczynasz watpic, jezeli watpisz to kwestionujesz, jezeli kwestionujesz to dazysz do zrozumienia, jezeli rozumiesz to wiesz, gdy juz wiesz, chcesz wiedziec wiecej, a jezeli chcesz wiedziec wiecej to znaczy ze zyjesz. Kanal National Geographic - dowiedz sie wiecej."

www.youtube.com/watch?v=hElkBzskyRw

Genialne!:)

Pozdrawiam
Damian Jozefczyk

Jestem pod wrażeniem; nie przypuszczałem, że Pan Agnosiewicz napisze coś tak profesjonalnego w dziedzinie "uświadamiania dzieci". Bardzo mi się podoba tekst tego artykułu. DZIĘKUJĘ i GRATULUJĘ!

Niestety rodzice sami niekiedy nie umią być intelektualnie swobodni i ksiądz dla nich to alfa i omega w spawach wiary. Nie dopuszczają do siebie mysli, że ktos może nie wierzyć w Boga. Wtedy taką osobe nazywa się zwierzęciem, bo ateizm według nich jest oznaka braku zycia duchowego. Dopóki nasze społeczeństwo nie nauczy się tolerancji, dzieci nie będą wynosić  z domu krytycyzmu i swobody myslenia. 

 . . za ten artykuł. Trochę mnie on wspomógł w odpowiedziach jakie już przygotowuje w głowie a pewnie niedługo będę musiał udzielić. Tym bardziej, że mam dwie dziewczyny. które zaczęły od czegoś innego a mianowicie: "Dlaczego tych dwóch panów trzyma się za ręce??". Wydaje mi się to na tyle ważne, by również opracować sposób omówienia tego z dziećmi. Pozdrawiam All!! 

>"Odpowiadanie na pytania 'skąd się wziąłem?' nie stanowią problemu, kiedy od malucha dziecko jest oswajane ze swoim ciałem i nikt je nie karci za rączki w majtkach. Chodzi bardziej o dostosowanie poziomu tej wiedzy do wieku dziecka i nie robienie z seksualności sensacji, tylko traktowanie jej jako część ludzkiej natury."<
 
Proszę mi odpowiedzieć na pytanie, kiedy uświadamianie dziecka ma swoje granice... Fakt, że mój partner chodzi nago przy naszej 3-letniej córce, nie jest dla mnie (już) jakoś bardzo niepokojący, zaś fakt iż pozwolił dotykać Małej swojego penisa i nic sobie z tego nie robi, bo jak sam twierdzi "to jest taka sama część ciała jak ucho", bardzo mnie zaniepokoiło.... Czy takie "traktowanie seksualności jako część ludzkiej natury" nie jest zbyt przesadne? Bardzo chciałabym znać wasze opinie na ten temat, zwłaszcza dlatego, że mój partner udziela się na tym forum i sam (po naszej ostrej dyskusji), zaproponował, abym o tym napisała.