duby smalone. Jako ateista dawno odrzuciłem aksjomaty,dogmaty religijne uwikłane nie tylko w sprzecznościach ale również w antynomiach.Kształtowane prawo również jest zainfekowane mentalnością teologiczną.Poczucie wolności ma swoją siedzibę w moim umyśle i zgodnie z nim mogę podjąć decyzję o mojej eutanazji w formie samobójstwa. Po śmierci jestem tylko przedmiotem nieustannie atomizowanym a po 5. miliardach lat wszelka pamięć o nas zginie:dzięki Słońcu istniejemy i z jego powodu przestaniemy istnieć jako ludzkość. Amen.

Dyskusja o eutanazji powinna byc wolna od wszelkiej masci argumentow teologicznych, ktore z definicji maja wartosc tylko dla osob wierzacych.

@M1key - "argumenty teologiczne" i "mają wartość" nie powinny być użyte w jednym zdaniu :)

Autor tekstu słusznie dostrzega, że nie takie to proste, ponieważ wyrafiniowana argumentacja współczesnych chrześcijan odwołuje się do niepisanej humanistycznej zasady, stanowiącej że życie ludzkie jest najwyższym dobrem. Autor najpierw dyskredytuje owo "prawo naturalne" jako pojawiające się "ad hoc" właściwie znikąd ... po czym sam wpada w pułapkę powołując się na "podmiotowość, która nam wszystkim przysługuje". A skąd nam przysługuje ? Tego już nie wiemy ... instynktownie czujemy, ze powinna przysługiwać. Podobnie jak niektórzy (nie tylko chrześcijanie) instynktownie czują, że powinno istnieć "prawo naturalne". Ogromną jednak zaletą artykułu jest słuszne zakwestionowanie dogmatu: "życie ludzkie - najwyższym dobrem". Owo "najwyższe dobro" sprytnie zastępuje w chrześcijańskiej argumentacji "największą świętość" ... argument przepoczwarza się wtedy w nieteologiczny a przez to bardziej uniwersalny. A na marginesie: konia z rzędem temu, kto rozumie, jak pogodzić tę "największą świętość" (słowa JP II) z męczeńską śmiercią za wiarę ? Może ekskomunikować męczenników ? Nie szanują "wartości najwyższej" !

"życie ludzkie - najwyższym dobrem". W religii człowiek nie jest najwyższym dobrem. Skąd więc powiązanie tego cytatu z chrześcijaństwem ? Czyżby chodziło o wyjęcie zdania z innego kontekstu?

Autor napisal"
"Wadą [..] argumentacji etyki humanistycznej wydaje się być to, że postrzega ona człowieka jako kolejny zwyczajny element tego świata, co wyraźnie grozi uprzedmiotowieniem podmiotowości, jaka nam przysługuje."
Mam wiele zastrzezen to takiego stwierdzenia: a) roznica jakosciowa pomiedzy podmiotem i przedmiotem (obiektem). Czlowiek, traktujac to technicznie, jest przedmiotem. Podmiot ma glownie zastosowanie w jezykoznastwie, wskazanie na obiekt wykonujacy czynnosc. b) nie rozumiem dlaczego "podmiot" jest tak jakosciowo lepszy od "przedmiotu".
Co autor rozumie jako "podmiot", czy to jest zamiennik dla "istoty zywej" lub czegos podobnego? Dlaczego autor uzywa tak nieprecyzyjnych slow i wyciaga szybko wnioski bez podparcia?
Czlowiek jest elementem swiata. To zwyczajny fakt. Czy zwyklym? Tak, czemu nie, choc jednoczesnie kazdy egzemplarz jest niezwykle skomplikowany, unikalny, cenny.