Problem manipulacji jest niesłychanie istotny zarówno w działaniach władz jak i powiązanych z politycznymi grupami środkow masowego przekazu. Zapewne tylko przez niedopatrzenie autor pominął doniosły problem przecieków. Mieliśmy tu słynne nagrania z akcji CBA, przecieki z sądów i prokuratury, przekazywanie prasie inforamcji tajnych i poufnych przed dyskusjami na forum, które ma podjąć decyzje. Ciekawym przykładem manipulacji były np. prezentacje kandydatów w programach telewizyjnych. Decyzja o obsadzeniu stanowiska prezesa NBP w trakcie kampanii prezydenckiej była interpretowana jako możliwa manipulacja dla pozyskania głosów lewicy. Artykuł przy niestety b. słabym doborze przykładów, może być dobrym punktem do dyskusji o problemie, który istotnie powinien być prezentowany młodzieży, ale raczej nie na zupełnie od rzeczy przykładzie z małym kłamstwem Aleksandra Kwaśniewskiego, ale np. na analizie gry wokół afery Rywina, funkcjonowania CBA czy IPN, dyskusji o relacjach państwa i Kościoła, itp.         

Kształcenie ludzi pod kątem prawdziwego społeczeństwa obywatelskiego to wspaniały pomysł, który musiałby jednak przejść całą procedurę sejmową. A politycy, jak to również dobrze wskazał Pan w artykule, nie garną się do zmian w tej sferze; to byłoby ich samobójstwo, gdyż wolą masy łatwe do manipulowania. Nie zależy im więc na jakości demokracji, ale na jakości ich prywatnego życia.

to jedna z cech z pośród wielu współobecnych u psychopatów . Taką mamy ludzkość a więc również Polaków. Jednak wszędzie istnieje nieliczna grupa ludzi normalnych w tym skromnych  nie mających ambicji pełnienia funkcji państwowych . Takim przykładem jest A. Einstein odmawiający bycia pierwszym prezydentem Izraela , T. Kotarbiński w międzywojniu rezygnujący z objęcia posady we władzach państwowych , Skłodowska - Curie przegrywająca z prawicą francuską w staraniach swoich bycia członkiem Francuskiej Akademii Nauk czy choćby E. Łętowska , której żaden komitet wyborczy obywatelski nie zaproponował kandydowania na prezydenta RP. Zwycięża nijakość , kłamstwo , żądza władzy dla prózności  a nie wiedza autentyczna , pracowitość i osiągnięcia. W naszym kraju normalna jest tylko nieuczciwość . Spotykam ją każdego dnia ,zacząwszy od straganu z warzywami po wielką politykę.

Autor pominął - nie wiem czy w sposób zamierzony - zagadnienia psychomanipulacji i tzw. marketingu politycznego skupiając się głównie na przykładach najprostszych form manipulacji, to jest kłamstwa czy pomówienia. W Polsce od dawna mamy do czynienia ze stosowaniem o wiele bardziej wyrafinowanych i "profesjonalnych" metod wpływu. Manipulowanie opinią publiczną przebiega na wielu poziomach, choć oczywiście nie wszystko jest manipulacją.

Złożyłem protest wyborczy do SN na brak możliwości głosowania przez osoby niepełnosprawne, oczywiście przegrałem-nie jestem prawnikiem ani kimś ważnym. Prezydent poprzedni zaskarżył ustawę do Trybunału Konstytucyjengo i przegrał ale pozbawił mnie sutecznie głosowania na europosłów w dniu 7 czerwca 2008. Koalicja rządząca mogła przewidzieć zachowanie prezydenta i odpowiednio wcześniej uchwalić ustawę.

Artykuł jest pięknym przykładem manipulacji - podając fakt wygodny (Kwaśniewski wygrał bo kłamał) pomija się fakt niewygodny (sprawował urząd drugą kadencję, chociaż jego kłamstwo wyszło na jaw). A może to tylko przypadkowy, niefortunny, dobór przykładów...

Nie moge wyjsc z podziwu dla Pana Krystiana Daniela. Wydawaloby sie, ze wylacznie w Radiu Maryja mozna znalezc podobne wypowiedzi. A tu taka niespodzianka!
To, ze zrodlem najprymitywniejszej, wrecz patologicznej, lecz najskuteczniejszej, poniewaz odnoszacej sie do niewyksztalconego odbiorcy, manipulacji, jest Kosciol, a wraz z nim PiS, nie zauwaza tylko idiota, lub ktos, kto udaje naiwniaka, by czerpac z tego korzysci. Pan Daniel, naukowiec(?), chyba tego dostrzec nie zamierza. Smutne to, bo chcialoby sie widziec kadre naukowa nieco mniej sluzalcza wobec politykow.
Podawanie przykladow z jednego tylko podworka, to, drogi Panie, przyklad wlasnie takiej manipulacji, na ktora nikt tu - mam nadzieje - nikt nie da sie nabrac.

Myślę, że podejmując się napisania artykułu o manipulacjach politycznych, warto byłoby pokusić się o coś więcej niż zebranie stosu truizmów i kilku oczywistych konkluzji. Inaczej mamy tylko kolejny głos w chórze lamentów; do czego nam to potrzebne?

Jakkolwiek, autor słusznie zauważa, że istotną częścią problemu jest sposób nauczania WOSu. To jednak nie kwestia godzin, zagadnienie jest nieco bardziej złożone: większość uczniów nie interesuje się przedmiotami, które nie przydadzą się na studiach i takie lekcje najzwyczajniej przesypiają. Jak walczyć z taką postawą, to temat na co najmniej dwa razy dłuższy artykuł i długie lata zmian.

Ciekawie byłoby poczytać o manipulacjach pozytywnych, mam wrażenie, że demokracja bardzo dziś takich potrzebuje.

... do wszystkiego, co może być dla 'władzy' kłopotliwe. Niejaki kwaśniewski wytoczył taki argument, kiedy wetował ustawę o JOW. Ciekawe, czy teraz, kiedy przez lata wg JOW odbywają się wybory prezydenta RP i wybory wójtów, burmistrzów i prezydentów miast wciąż będą  nas 'chłodzić' takim 'argumentem'. Oto co jest nam potrzebne do poprawienia Rzeczypospolitej: wybieranie władzy na każdym szczeblu wg ordynacji JOW.

Jak wspomniał p. Koraszewski, słaby ten dobór przykładów. Ja nazwę to wprost, artykuł p. Daniela jest najlepszą ilustracją istoty manipulacji politycznej. Jak można bowiem wspominać o manipulacjach wyborczych zapominając sprawy porównywalnego, jeśli nie większego kalibru np.

    1. 100 milionów Wałęsy,
    2. Gdy mój brat będzie prezydentem, to nie będę premierem,
    3. Wielkoskalową manipulację żałobną wokół tragedii 10 kwietnia (i po śmierci JPII),
    4. Niebywałe jest, by jedna partia wzięła pełnię władzy (w domyśle, wszystko jest ok, gdy jest to jedna rodzina),
    5. Sekretarz Gierek był patriotą.
Nie chcę licytować się z autorem w wadze i znaczeniu tych faktów, w nosie mam, czy manipulujący są z lewa, czy z prawa. Tym jednak, co budzi we mnie wstręt jest bezczelna hipokryzja autora i jego lekki stosunek do obiektywizmu wypowiedzi.
Moja rada: idź Pan robić karierę polityczną gdzie indziej. I nie rób Pan też doktoratu, bo z pańskim wyczuciem umiaru i prawdy możemy spodziewać się tylko kolejnego dyżurnego eksperta.

Manipulacji uczy polityków społeczeństwo. Historia polityczna tych, którzy wprowadzali reformy i mówili, że źródłem dobrobytu jest tylko ciężka praca, uczy ich, że szczerość równa się klęsce, że źródłem kariery politycznej może być tylko populizm. Podane przykłady  manipulacji wydają mi się mało przekonywujące, bo ich szkodliwość ocenili wyborcy właściwie - jako bardzo małą. Gdyby A. Kwaśniewski konkurował w wyborach prezydenckich z jakimś profesorem, to jego kłamstwo wyborcze mogło by mieć jakis wpływ. Kiedy jednak konkurował z elektrykiem o wykształceniu zasadniczym zawodowym, posiadanie lub nieposiadanie tytyłu magistra nic nie zmianiało. Tak samo wygląda sprawa stoczni, którą wszystkie po kolei rządy próbowały dotacjami wyciągać z topieli za włosy, z która przez działanie kierowanictwa i związków zawodowych, uparcie dążyła do samobójstwa. Manipulacje będą dotąd, dokąd się opłacą, a jak widać, jest coraz większe na nie zapotrzebowanie. Wierzymy tylko w to, co potwierdza nasze marzenia, i nic tego nie zmieni.