Ni cholery jednak nie widzę analogii między wspomnianym czlowieczkiem, a komunistycznymi wladcami. Tworzenie iluzji w celu podtrzymania swej pozycji spolecznej jest charakterystyczne dla każdego ustroju. Iluzje komunistów nie przetrwalyby kilku lat, gdyby nie izolacja tych państw.W dużej mierze samoizolacja.Zlo komunizmu wyrażalo się glównie w stosowaniu terroru dla podtrzymania wladzy i antyekonomicznej gospodarce. Nic w czlowieczku z wampira, a dużo z cwaniaka, żyjącego na koszt innych. To zjawisko ponadustrojowe. Trwale, bo teoria organizacji i zarządzania nie jest nauką powszechnie znaną. Wampiryzmu opisanego przez autorkę doszukiwalbym się w stosunkach międzyludzkich o charakterze emocjonalno-towarzyskim. Tam czyni ogromne spustoszenia w psychikach osób, które skazane są na jego obecność. Tak dzieje się i w miejscu pracy, jeżeli traktujemy je jak drugie malżeństwo.

Żyje jeszcze, całkiem licznie, pokolenie pamiętające tzw. okres miniony PRL. Pokolenie, które na własne oczy, uszy i dotyk przerobiło wzloty i upadki tamtych czasów.  I tym ludziom nóż się w kieszeni otwiera, jak na każdym kroku, we wszelkich mediach następne pokolenie, 20 - 30 latków, tłumaczy i przekonuje, swoich ojców i dziadków,  jak to strasznie się żyło w tamtych czasach, jaka ciemnota, jakie zadupie, jak okropny  reżim! I ci młodzi ludzie toczą nieustającą walkę, dekomunizując, desocjalizując, lustrując i rozliczając. Na istniejące teraz problemy nie mają - nie to, że rady - ale nawet cienia pomysłu, koncepcji - choćby prawem młodości - szalonych czy utopijnych. Niech żyje nieustająca walka z pokonanym wrogiem! A problemy współczesności, to takie nie wiadomo co...

Podoba mi się analogia socjalizmu i wampiryzmu zaproponowana przez autorkę. Podczas gdy w dawniejszych czasach najeźdźca po prostu rabował lub żądał daniny, teraz władcy robią to samo, jednak głosząc hasła "dobra ludzi". Za PRL-u władza należała do partii i jej popleczników (i oni ponosili korzyści), obecnie korzyści kierowane są w formie populistycznej do nierozumnych lecz licznych wyborców ("damy wam nową szkołę") bez dodania, iż "w tym celu zabierzemy wam dwa razy więcej pieniędzy w formie podatków". A lud głupi w to wierzy. Utrzymujemy fikcyjne, nieproduktywne stanowiska urzędnicze, korporacje zawodowe, finansujemy korupcję i marnotrawstwo.
Akurat nadchodzi impreza sylwestrowa. We Wrocławiu sporo publicznej kasy zostanie wystrzelone w powietrze, pójdą pieniądze na organizację. Popromuje się prezydent. A dług publiczny (a więc formalnie każdego z nas) rośnie.

Zachęcam do zajrzenia na www.lewicowo.pl.

Wbrew propagandzie antylewicowej, okazuje się, że socjalizm to nie tylko Mao czy Lenin, ale także Jan Wolski, Edward Abramowski i inni.

W zasadzie widzieliśmy już, jak pracuje socjalizm, a kapitalizm pełną parą jest nieludzki, więc może zamiast popadać w skrajności rozpatrzmy centrową  gospodarkę, która to może jeszcze nas zaskoczy?

Teraz to mamy miks socjalizmu z nie wiadomo czym.

Tyle lat minęło od 1989 roku, a w niektórych miejscach bez książeczki partyjnej ani rusz...

Starasz się minimalizować wpływ tych ideologicznych wampirów, subtelnych ciągotek do towarzysza Marksa i Engelsa jest tu więcej, a problematyka komunizmu zawiera więcej aspektów.

skorpion48.salo(*)-ludobojstwo-to-wymysl-hitlera

Jedyną wzmiankę o Marksie i Engelsie, zrobił Abdullah i napisał tylko, że ich wizja była inna, niż wizja komunistycznych dyktatorów, jaką znamy. Inni pisali o socjaliźmie, a jako żywo, Marks i Engels monopolu na socjalizm nie mają. Jeśli towarzysz ;) Engels był rasistą, to nie podzielam tego, co nie znaczy, że mam problem z wszystkim, co powiedział. Gandhi też miał rasistowskie ciągoty w młodości, a jednak jest wzorem dla wielu ludzi, którzy tych ciągot nigdy nie mieli. Bardziej jestem fanem Gandhiego, niż panów na M i E, lecz przede wszystkim uważam, że każdy musi wykuć swoją ścieżkę i filozofię. Na blokadzie w Wawie było wielu pod sztandarem Młodych Socjalistów i darli się "no pasaram", razem z innymi.
Więcej offtopu nie będzie.

perun,

trudno mi określić jednym słowem, co to teraz wisi nad Polską, ale na pewno nie jest tym, czym było przed rokiem 1989 i to miałam na myśli. Oczywiście, że socjalizm się wcina, tylko niektórym to na rękę, a inni wszędzie widzą jego krwiożercze macki. Mało słychać tych, co po środku, ale oni z definicji nie są zbyt krzykliwi.

Znalazłam analogię między działaniem wampirów emocjonalnych (co
podkreśiłam w tekście, jest pojęciem z dziedziny psychologii, a nie
kobiecych czasopism) a tworzeniem fikcyjnych stanowisk pracy w PRL-u. To
jest analogia, a nie wyżywanie się - z ostatnim wampirem miałam do
czynienia dawno temu :)

To teraz Pani Katarzyno socjalizmu nie ma w Pl i nie tworzy się fikcyjnych stanowisk?

Obecnie  ponad połowa małżeństw w Polsce rozpada się z przyczyn finansowych (na temat związków "przyjacielskich" brak danych). Okazuje się więc, że żaden ustrój tak skutecznie nie rozbija więzi społecznych, jak są to w stanie zrobić pieniądze. Zwłaszcza, gdy te więzi są ... fikcyjne, oparte na jakimś micie, nie przystającym do realiów nowoczesnego społeczeństwa.
Czy większe koszty emocjonalne ponosimy tkwiąc w nieudanych związkach,  czy kończąc je radykalnie jednym cięciem? Obawiam się, że porównywalne - w pierwszym przypadku są one po prostu rozłożone w czasie. A głównym powodem znoszenia takiego stanu rzeczy jest chyba bardziej strach przed powstałą "próżnią społeczną" wokół nas, niż naiwność.
Cóż, z wiekiem coraz trudniej zawiera się nowe znajomości. Stare, choćby nijakie, dają pozór jakiegoś życia towarzyskiego. 

"Niektóre narody -pisał Engels- są nosicielami postępu, inne nie. Ponieważ są one kontrrewolucyjne muszą przepaść w rewolucyjnej masakrze, która nastąpi niebawem. Socjalistyczna rewolucja pozostawi niektóre ludy tak daleko w tyle za awangardą postępu, że nigdy nie będą w stanie jej dogonić. Skoro nie rozwinęły one kapitalizmu w kapitalistycznej erze, socjalizm wyprzedzi je na tyle, że będą bezpowrotnie stracone. Stanowią one / te ludy - przyp.autora/ Volkerabfall, rasowe odpadki i przeznaczeniem ich jest zniknąć z powierzchni ziemi wraz z nastaniem nowego socjalistycznego porządku. Ludobójstwo jest w takim rozumieniu postępowe." -dowodził Engels.
Wampir w całej okazałości, uważany przez niektórych, tutaj obecnych "komentatorów", za zbawiciela ludzkości.

Wampiryzm to wiara i nawiązywanie do mitów i urojeń nie rozwiązuje rzeczywistych problemów. Najczęściej mamy do czynienia ze zwykłym egoizmem i despotyzmem. Takie osoby nie dysponują rzadnymi mocami nadprzyrodzonymi, uległość i niezaradność ofiara może tłumaczyć nieracjonalnie, może oczuwać nieracjonalny strach przed konfrontacją. Jest ryzyko, że sprzeciw może wywołać gwałtowną reakcję, ale należy pomyśleć o zmianie pracy i zerwaniu kontaktów z toksycznymi ludźmi.

Myślę, że przez część z Was zostałam źle zrozumiana - ten tekst nie był o socjalizmie, stąd uproszczenia.

Sugadaddy celnie napisał o nienawiści - teraz widzę, że złego słowa użyłam i wydźwięk ma, jaki ma - moja wina. Nienawiść to dużo jak na stosunek do ideologii, przepraszam. Nie było moim celem popadanie w pseudopolityczne agitki, o czym świadczy dalsza część tekstu.

Znalazłam analogię między działaniem wampirów emocjonalnych (co podkreśiłam w tekście, jest pojęciem z dziedziny psychologii, a nie kobiecych czasopism) a tworzeniem fikcyjnych stanowisk pracy w PRL-u. To jest analogia, a nie wyżywanie się - z ostatnim wampirem miałam do czynienia dawno temu :)

Abdullah:
o ile o teoriach socjalizmu wiesz na pewno więcej niż ja (tak, to dlatego ten tekst nie jest o socjalizmie i jego aspektach, a zastosowałam uproszczenie), to nie mogę zgodzić się z Twoim komentarzem od "Frustracja, że...". Właściwie trudno mi tu cokolwiek wyjaśnić, ponad to, co zostało napisane.

Księżycka,
myślę podobnie, tylko znalazłam inne spojrzenie na problem.

P. Kostuch,
to, w jakim chciałabym żyć świecie, nie jest tematem tego tekstu. Nie będę się odnosić do takich komentarzy, by nie robić offtopu, choć bywają bardzo rzeczowe i dziękuję za nie.

Pozdrawiam :)
Nie hejtujcie tak, to tylko internet!

Tekst jest słaby, bardziej pasuje do "pani domu", niż do racjonalisty. Czy naprawdę chciałaby Pani żyć w społeczeństwie, gdzie ten, kto nie może z jakichś powodów pracować (choroba, inwalidztwo, ciąża, starość), nie ma prawa do jakichkolwiek pieniędzy, albo do leczenia? Albo, gdzie kształcić mogą się tylko ci, którzy mogą zapłacić, nie tylko za książki, ale też całej kadrze nauczycielskiej? A co z sierotami? Ostatnio w Poznaniu chciano eksmitować na bruk starszą panią - inwalidkę z jej mieszkania komunalnego. Pochwala to pani? A to właśnie myśl socjalistyczna, by dawać równe szanse, by każdy miał przynajmniej co jeść i gdzie mieszkać. Bez socjalistów, ogromna część społeczeństwa musiałaby zasuwać w fabrykach i na roli bez prawa do czegokolwiek i po paręnaście godzin na dobę, nie mówiąc o tym, że w czasach agresywnego kapitalizmu, dzieci też pracowały np w kopalniach.
Do wglądu: en.wikipedia.org/wiki/Eight-hour_day
Co do soc-wampiryzmu emocjonalnego - mam wrażenie, że chodzi o zwykły egoizm. Wolałbym, gdyby ludzie po prostu najzwyklej rozmawiali o tym, zamiast się sobą nawzajem brzydzić i dystansować i zastanawiać, czy druga osoba jest tego świadoma, czy nie. Nie każdy przecież rodzi się aniołem i nie musi chcieć nim być.

Cóż, każdy na własnej skórze pobiera nauki od życia. Autorka już teraz wie, że wampira należy omijać szerokim łukiem. Tylko po co było mieszać do tego pół firmy i cały socyjalizm ?

Napisałeś (zresztą słusznie) "Myślę, że autorka ma tzw. doła w którym wylądowała, trochę na własne życzenie i trochę się wyżywa na czym się da." Pytanie jest takie - czy racjonalista to portal na którym leczy się własne kompleksy?

Myślę, że autorka ma tzw. doła w którym wylądowała, trochę na własne życzenie i trochę się wyżywa na czym się da. Trudno np. zrozumieć tą nienawiść do socjalizmu, z założeniami którego (niektórymi) można się nie zgadzać, ale żeby zaraz nienawidzić?
Argument o stawianiu rodziny ( tak to rozumiem) na drugim miejscu
jako charakterystyczne dla socjalizmu, chyba chybiony; dążność do społeczeństwa obywatelskiego wymaga zaangażowania w życie społeczne, właśnie kosztem rodziny (pozbycie się mentalności plemiennej) i tak funkcjonują społeczeństwa demokratyczne. Dodam jeszcze, że pod pewnymi względami, życie w znienawidzonym przez autorkę socjalizmie, było ciekawsze - kultura w szerokim tego słowa znaczeniu była na wyższym poziomie, niż w panującej nam obecnie teokracji.

Poziom skeczów kabaretu "PierdziChrząszcz". Ale czy cięgiem trzeba czytać o konflikcie arabsko-żydowskim, apostazji i DNA paprotek?

Słowo Blełkot jest słowotwórstwem, które gdzieś usłyszalem. Stworzone jest z Ble Ble Jaki(a) jestem Sfrustowany(a) Ble Ble i Bełkot.
Do rzeczy:
Pomine tutaj wstawienie panow Marksa i Engelsa w tej samej lini co pana Dżugaszwili i rodziny Kim. Zreszta nastepcy pana Engelsa np pan Kautsky jasno stwierdzili ze dzielo życia pana Ulianowa ma tyle wspólnego z teoriami panów M i E co krzesło z krzesłem elektrycznym.
Blełkotu cześć druga - zajawka o wampiryźmie emocjonalnym po to tylko aby wyjechać z tekstem na temat - Frustracja że Pan Józef zarządza
Kuchnia sp z o.o. jest spółka zarządzana przez pana Szefa. Pan Szef odpowiada przed włascicielami (lub samym sobą) za wyniki spółki. Nie jest to problemem Mariolki od frytek ani jajcarza Romka. Czy Szef mogłby robić to sam co robi za niego pan Józef, może tak może nie - może czas który "kupuje" u pana Józefa pozwala mu na prace nad otwarciem "Die Küche GmBH". Zresztą tak samo jak czas który kupuje u Mariolki i Romka. Bo przecież mógłby sam myć jajka i robić frytki.

Jest to chyba najsłabszy tekst jaki do tej pory czytałem na tym portalu.

Wymienione patologie socjalizmu niewiele mają wspólnego z toksycznymi relacjami międzyludzkimi, za to są obecne w teraźniejszym ustroju i nawet trudno ich nie zauważyć. Sumy, jakie się obecnie przelewają z kont na konta za oszustwa i nabieranie obywateli kiedyś były po prostu nie do wyobrażenia. Wampiry emocjonalne, toksyczne związki - te tematy są już szeroko znane, wystarczy sięgnąć na półkę z działu "Psychologia" a znajdzie się pozycji bardzo wiele. Szczerze wątpię, czy wśród czytelników "Racjonalisty" jest ktoś, kto znajdzie tu cokolwiek odkrywczego.

tekst mógłby być lepszy. Nie odczytałem nawet połowy aluzji i niedopowiedzeń. Proszę pisać bardziej wprost i jednoznacznie, bo inaczej o zrozumienie będzie trudno. Możliwe że autorka pisała pod wpływem emocji i myśli że wszyscy akurat je podzielają, ale nie jest tak. Toksyczne relacje są częste i wiele o nich napisano, nie ma potrzeby dopisywać tutaj jakiejś mitologii wampirycznej. Nie chodzi tutaj jedynie o relacje damsko-męskie jak odczytał to Frank, wyrażający się w paternalistycznym tonie.
Dodatek o socjaliźmie uproszczony i zbędny.

z calym szacunkiem do przemyslec autorki, ale moim zkromnym zdaniem teoryje emocjonalnego wampiryzmu wymyslily sobie nastolatki i mlode dziewczeta (kobiety) w sposob skrajny nachalny usilujace znalesc sobie mezczyzne na cale zycie (meza) na opisanie zachowan wiekszosci obecnych dokola chlopcow lub mezczyzn, ktorzy niezaleznie od swojego aktualnego stanu naturalnie sa zainteresowani zwykle jedynie przygodnym seksem; czego te mlode istoty plci zenskiej (zindoktrynowane bajkami o monogamii) nie sa jeszcze w stanie dopuscic do wiadomosci jako jeden z pierwszych faktow, ze prawdziwe zycie jest calkiem odmienne od kosiolowych bajek dla dziewic