...i swoista oczywistość w zakresie religii.".
A chodzi o to by było one,w ten czy inny sposób,wcześniej,czy później, "o własnej tradycji wyznaniowej mówić w kategoriach samodzielnie dokonanego wyboru".
I nie tylko to.
Idzie o to ,żeby:
"umieć wykazać nie tylko na treści konstytuujące moją tożsamość religijną,lecz również na te,wobec których staram się zachować krytyczny dystans".
Jak dla mnie ludzie wierzący powinni czytać książki typu A.Flew "Teologia a falsyfikacja",a ateiści książki typu David Berliński "Szatańskie urojenie-Ateizm i jego pretensje naukowe".
Ewolucjoniści ks.typu Kazimierz Jodkowski "Spór ewolucjonizmu z kreacjonizmem",czy Karl W.Giberson..."O gatunkach powstawania".
Kreacjoniści chociażby ks.typu "Niewczesny pogrzeb Karola Darwina "  S.J.Gould.
Jedni niech poznają racje innych.
Niech poznają.
Tyle.
Niech ludzie świadomie opowiadają się za takim,tym ,albo innym światopoglądem.
Wierzący wyznaniem.
Jak to przy innej okazji pisałem James Sirre przekonywał,że dojrzałość intelektualna polega na tym by zdać sobie sprawę,że ludzie są wyznawcami jakiegoś światopoglądu.Idzie o to,że każdy z nas wyznaje jakiś światopogląd i powinniśmy być w stanie odpowiedzieć na pytanie dlaczego swój światopogląd uznajemy za prawdziwy.

Tak czy inaczej jak napisał były ksiądz katolicki Rick Deville w ks."Ostatnia dyktatura" założyciel chrześcijaństwa tytuł  książki C.H.Dodda nie praktykował chrztu dzieci,ale pomimo jego niedorzeczności "to dzieci są chrzczone.Kościół stojący w obronie prawdy (zdanie R.Deville -nie moje) i sprawiedliwości nie może dłużej utrzymywać takiej niedorzeczności".
Jego zdaniem duchowni katoliccy akcentują grzech pierworodny,po to,,"aby praktykować chrzest niemowląt",który niby "ratował je ze szponów szatana,dawał im jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki,piękną duszyczkę.W jednej chwili stawiać się mieli chrześcijanami".
Ja tak jak i R. Deville "Nie jestem za chrztem dzieci".
Zresztą niektóre społeczności religijne "Baptyści","Ewangeliczni chrześcijanie","Adwentyści","Świadkowie Jehowy" i inni nie praktykują chrztu niemowląt.Decyzje o chrzcie pozostawiają własnym dzieciom,z których wiele chrzci się jako dorośli,a już na pewno świadomi swej decyzji.
Tak czy inaczej jak napisał dr.hab Bogusław Milerski duchowny luterański -członek kościoła ewangelicko-augsburskiego,problemem jest to,że on tak jak wielu innych "niczym się nie różni od drogi przeciętnego katolika,jest to bowiem droga,której początkiem było naturalne zakorzenienie ...
cdn.

Oczywiście literalne obrzezanie nadal jest z różnych powodów i dla różnych celów praktykowane.Nie zmienia to jednak faktu,że chrześcijan obrzezanie nie obowiązuje.
Nie chcę tym samym pomniejszać -tragedii - obrzezanych dziewczynek.
Niemniej z chrześcijańskiego punktu widzenia ludzie wierzący nie muszą ,a nawet nie powinni  być obrzezywani.
Innym problem jest jednak zagadnienie chrztu dzieci.
Już kilka razy się na ten temat się wypowiadałem.
Znam książkę "Sakrament chrztu" napisaną przez czterech księży,w której znajdują się rozdziały:
"Los dzieci zmarłych bez chrztu","W sprawie dorosłych zmarłych bez chrztu","Czy chrzcić niemowlęta","Chrzest dzieci w niebezpieczeństwie",w której rozważana jest konieczność chrztu dzieci -racje za tym przemawiające.
Tematem tym zajmuje się dominikanin Jacek Salij w ks."Szukającym drogi".
Nie będę rozważał tutaj dowodów,że chrzest dzieci stoi w sprzeczności z praktykowanym w kościele katolickim "pragnieniu chrztu"
Ponad to jednym z zarzutów stawianych kościołowi katolickiemu jest to,że jego wielkie "zainteresowanie każdym nowo narodzonym tłumaczy się żądzą statystycznego rejestru i mnożenia swych metrykalnych członków".
I nie jest to zarzut bezzasadny.
Jest jak najbardziej uzasadniony.
cdn.

Chrzest dzieci,czy obrzezanie dzieci-na inny sposób chłopców na inny dziewczynki ,dla ludzi wierzących jest ich powinnością -obowiązkiem.
Obrzezanie było i jest zewnętrznym i fizycznym dowodem przynależności,poddaństwa ,posłuszeństwa itp.osób wierzących.
Art.napisany jest przez byłego duchownego powinien zapewne wiedzieć,że "apostoł narodów" o obrzezaniu napisał,że to:
" wtedy przynosi korzyść,gdy(wierzący) postępuje zgodnie z prawem.Jeśli zaś występujesz przeciw prawu ,obrzezanie twoje traci sens.Jeśli więc poganin kieruje się sprawiedliwością nakazaną przez prawo,to czyż jego nieobrzezanie nie będzie uznane za równe obrzezaniu?
Dlatego ten,kto jest nie obrzezany tylko zewnętrznie,a wypełnia prawo potępi ciebie,który posiadasz literę prawa i obrzezanie,a przeciw prawu wykraczasz.Nie ten bowiem jest prawdziwym żydem ,kto jest nim zewnątrz,ani nie to obrzezanie jest prawdziwe,które widać na ciele,lecz ten jest nim wewnątrz.Liczy się również obrzezanie serca,które wynika z ducha,a nie z litery".
Napisał też:
"Jeżeli ktoś  został powołany do wiary jako obrzezany,niech znaku obrzezania nie ukrywa.Jeżeli ktoś został powołany jako nie obrzezany ,niech się obrzezaniu nie oddaje.Zarówno obrzezaniu jak i obrzezanie nie ma bowiem znaczenia..."
cdn.

Sprawiedliwie byłoby zabronić jakiejkolwiek indoktrynacji religijnej dzieci i młodzieży, o piętnowaniu i okaleczaniu nie wspominając...

Wszystkie religie są samolubne i bezlitosne dla własnych wyznawców nie mówiąc o innych. Doktryny ich są jasne - ma być nas więcej - musimy się wyróżniać od innych, przecież jesteśmy lepsi. Dlatego chrzci się dzieci od małego z "wielką pompą" żeby inni zobaczyli, że nas przybywa, tu dokonamy obrzezania bo inni tego nie robią, my będziemy chodzili w chustach aby odróżnić się od tych gorszych i tak od dzieciństwa uczymy dzieci, że tamci są "BE" itp. Pozdrawiam.

był hrabia, i hrabina, on ją kochał - ale uważał, że każdy człowiek, nawet żona!, ma prawo do swojego wyboru; więc kiedy ona spakowała walizkę i powiedziała, że przeprowadza się do innego pana - powiedział: oczywiście, kochanie, masz prawo ... i patrzył, patrzył jak ona schodzi schodami, podchodzi do drzwi ... i wtedy w trzy susy znalazł się na dole, przy niej, kopnął ją w udko ... odbyli akt małżeński ? w każdym razie ona wróciła na górę i żyli długo i szczęśliwie ...

 Oburza mnie religijna hipokryzja obrońców życia poczętego, dla którego dziecko, niepełnoletni jest niewolnikiem i przedmiotem, żyje po to aby okazywać posłuszeństwo - w starożytnym Izraelu brak oddawania czci rodzicom był karany śmiercią.
Jakie powinny być granice władzy rodzicielskiej? Czy brak przemocy w wychowaniu dziecka powoduje moralne zepsucie? wielu religijnych ludzi twierdzi, że bicie jest dobre dla dziecka, wolność prowadzi do moralnej degeneracji itp.
Myślę, że należy obnażać szkodliwość religijnych zasad wychowania dziecka.