Czy te wszystkie prowadzone obecnie na Partenonie prace zmierzają może do jego całkowitej rekonstrukcji? O tyle przynajmniej, o ile zdoła się odtworzyć brakujące fragmenty wystroju? Fajnie by było...

Rekonstrukcja ma na celu wykorzystanie każdego elementu, który należy do Partenonu i w zależności od stopnia jego zniszczenia dokonać nadbudowy brakującej części danego elementu, przy użyciu marmuru z tych samych złóż, z których czerpali ludzie Peryklesa. Postępować zatem będzie do chwili odnalezienia ostatniego z elementów, które przetrwały. Z tego też powodu nie jest możliwe odtworzenie posągu Ateny Partenos. Postawienie repliki Ateny postawiłoby pod znakiem zapytania wiarygodność budowli jako zabytku. Poza tym nie przetrwał nawet maleńki fragment posągu. Wiadomo, iż z uwagi na odnalezienie elementów dwóch ścian wewnętrznych poddane zostaną rekonstrukcji.

Wszystkie pojęcia prowadzące do konserwacji bądź restauracji budynku wg założeń kart weneckiej i ateńskiej(unormowanych potem prawnie w poszczególnych państwach) powinny być prowadzone w taki sposób aby nie fałszowały historii. Odbudowa, czy rekonstrukcja, która używa autentycznych materiałów prowadząca do tego aby nie odróżniała się od autentycznych moim zdaniem jest niebezpiecznym zabiegiem. Każda forma przywrócenia pierwotnego stanu powinna przede wszystkim przedstawiać niezałfałszowaną prawdę o budynku i jego strukturze. Dlatego jest wiele zabiegów różniących się od rekonstrukcji, np. anastyloza czyli zestawienie zachowanych elementów zniszczonego zabytku w pierwotną całość (najczęściej stosowana do zabytków starożytnych). Restauracja natomiast polega na ujawnieniu i uczytelnieniu historycznej formy budowli lub zespołu zabytkowego dla zwiększenia oddziaływania dydaktycznego i estetycznego zabytku. Stosuje się niewielkie uzupełnienia – zharmonizowane z całością i JEDNOZNACZNIE odróżniające się od partii autentycznych - tak żeby nie fałszowały wartości udokumentowanej zabytku.

Jak dla mnie Partenon może sobie leżeć w całkowitej ruinie po wsze czasy, o ile tylko ciągle będzie unosił się nad nim duch Ateny. Tymczasem mam wrażenie, że im bardziej dojmująca staje się śmierć idei, tym bardziej desperacko reanimuje się ruiny (których i tak nie mam wcale zamiaru oglądać - współczesna Grecja mnie nie pociąga w ogóle, delikatnie mówiąc).

Grecja jest genialna i nie mogę się zgodzić z przedmówcą. Wiem, że nie należy komentować komentarzy pod artykułem i jest to Jego subiektywne zdanie, ale Grecja tzw. nieturystyczna(nie opisywana tylko w przewodnikach) kryje wiele wspaniałych miejsc. Na zwrócenie szczególnej uwagi zasługują wyspy. Grecja kontynentalna też dzieli się na tą czystą (np. Saloniki) i brudną (Ateny). Grecy doprowadzili do katastrofy jeśli chodzi o miasto Ateny i oprócz pięknej panoramy z Akropolu nie ma sensu się w Ateny zagłębiać. To jedna z bardziej zaniedbanych stolic europejskich. Co do atrakcji i perełek tych wyspiarskich, nad którymi się zachwycam warto by napisać oddzielny artykuł.
Duch antyku przy Partenonie i cała tajemnica i mistyczność Drogi Panatenajskiej zaginęła wg mnie wraz ze źle prowadzonymi pracami na Akropolu i błędach polityki turystycznej tej części Grecji. Mimo wszystko polecam odnajdowanie przez każdego własnej "drogi wśród antycznych ruin".

Nie mam nic przeciwko współczesnym Atenom, brudnym czy czystym. Prawdę mówiąc, są mi obojętne, o ile nie muszę słuchać ich gwaru i wdychać ich smrodu (i jeszcze to wszędobylskie robactwo!). Grecja współczesna mnie po prostu nudzi. A starożytna? Aby z nią obcować nie trzeba jechać do Aten czy Salonik, a może nawet nie powinno się. Po co się potem leczyć z PTSD? Co do samej restauracji Partenonu to uważam to za najbardziej upiorny pomysł, jaki można sobie wyobrazić - jest w tym coś z pacykowania trupa. Obrzydliwe po prostu. Dla mnie to dowód na to, że Grecji nie stać już na nic nowego, oryginalnego, twórczego. W każdym razie jest w tym coś niepokojąco symbolicznego, jakaś desperacja i głupota zarazem.

Zgadzam się, "konserwować a nie restaurować". Grecja sobie nie radzi, a czy powinno się widzieć starożytność w Grecji to każdy powinien sobie odpowiedzieć w Jego subiektywnej ocenie.