Sumienie Gowina a prawo

Minister J.Gowin ( i nie tylko), stawia kwestie światopoglądowe ponad prawo naszego kraju. Dla niego ważniejsze są doktryny głoszone przez instytucję sumienia (bo nie prawdy i rozumu), niż Konstytucja RP, która chroni: wolności osobiste, zasady demokracji, a więc nie dyskryminowanie mniejszości, instytucję i wartości rodzinne (a nie tylko małżeństwa, w polskiej wersji). Betonowym prawicowcom, którzy oddali niepodległość kraju w ręce Watykanu, nie dziwię się, lecz Ministrowi Sprawiedliwości nie wypada a nawet nie wolno, gdyż (chyba, że coś się zmieniło) jesteśmy państwem prawa, i to świeckiego (na podbudowach prawa rzymskiego) a nie wyznaniowego (na podbudowie rzymsko-katolickiego). Ponadto, w kraju demokratycznym, tworząc prawo formalne (ustawy) nie wolno zapominać o ich źródłach materialnych, a takim są zjawiska typu: związki nieformalne, w większości rodziny (konkubinaty) w których często więcej miłości niż w tradycyjnych rodzinach (co słyszę przez ściany i stropy budynku). Postępowanie pana ministra razi mnie nie jako obywatela (bo różnych oszołomów dookoła pełno i „wali” mnie to), ale jako członka PO (chyba już niedługo), gdyż tego absurdu i obłudy czołowych działaczy partii, mam już dość.

wolnym od lewackiego światopoglądu.

Zastanawia mnie ten "test świeckiego celu" oraz jak by to wyglądało w przypadku Polski. Gdyby chcieć wprowadzić ustawę o usunięciu religii ze szkół, to choć jest to sprawiedliwe z punktu widzenia innych religii oraz neutralne (bo nie zakazuje, ani nie promuje religii), to jakoś wątpię, aby taka ustawa przeszła ten test. Z prostych przyczyn (odwołam się do punktów z artykułu):

Ad 1. Ustawa o usunięciu religii ze szkół w istocie odzwierciedlałaby cel świecki. OK
Ad 2. Co do drugiego punktu, to choć takie posunięcie nie tępi religii, to bardzo wiele interpretacji tego punktu stwierdziłoby, że ustawa uderza w religię chrześcijańską i służy zwalczaniu tej religii. Którą interpretację przyjąć?
Ad 3. Wykonywanie takiego aktu w istocie spowoduje nadmierne wplątanie w sprawy religii, bo obecna "religia państwowa" wolałaby nie tracić stref wpływów jakimi są szkoły i nauczanie religii.
Ad 4. Nie doprowadza do ograniczania wolności religijnej, ale jestem w stanie sobie wyobrazić głośne protesty i manifestacje, że taka wolność jest w istocie ograniczana.

Pytanie brzmi co zrobić i jak to wszystko traktować. Nawet ustawy, które mają na celu zrównanie praw wszystkich religii i uczynienie Państwa świeckim i neutralnym spotkają się z wielkim sprzeciwem grup religijnych.

W 1410 zjednoczony Wschód (różnowierczy) pobił ze szczętem zjednoczoną wokół Zakonu Europę Chrześcijańską (28 krajów) w ostatniej wyprawie przeciwko "nowym", którzy jeszcze wtedy nie nauczyli się nienawidzić pogańskich sąsiadów. Bez Grunwaldu, Konstancy i Włodkowica wraz z innymi, nie byłoby tej Konstytucji 1573 roku, nie byłoby Braci Polskich i wielu innych tradycji normalności w naszym Kraju. To że przegrali i zostali sprzedani to już inna bajka. Mam nadzieje zaczniemy w końcu uczyć się na błędach. Dogmat o wyższości moralnej katolicyzmu w Polskiej historii nigdy się nie sprawdził. A ostatnie wybryki łysych w kominiarkach pozwalają spekulować, że lobby katolickie koniecznie chce powtórzyć osiągnięcia cywilizacyjne Wazów w Polsce, ciekawe jakie stanowisko tym razem zajmą Szwedzi i Rosjanie? ;-)

Nie jest tak, że Konfederacja Warszawska z 1573 roku bardzo silnie na myśl europejską wpłynęła, ale nie jest tak, że bez wpływu była. Wcześniej Zygmunt August zwykł mawiać: "Nie jestem panem sumień moich poddanych". W samej Konfederacji sygnatariusze przysięgają: "...pokój między sobą zachować, a dla różnej wiary i odmiany w Kościelech krwi nie przelewać.' Był to zalążek państwa neutralnego światopoglądowo, co od pierwszej chwili było jawnie i skrycie zwalczane przez partię katolicką, a ze szczególną mocą przez kardynała Hozjusza.
Zniszczono tę ideę szybko, a pewnie w owych czasach szans wielkich nie miała, bo miały przyjść dwa stulecia morderczych wojen religijnych, które uczyniły z Europy pogorzelisko. Przypominać jednak warto i trzeba zarówno historię próby oddzielenia państwa od dominującego wyznania i zbudowania pokoju religijnego i  jak i łajdackie zabiegi, żeby do tego nie dopuścić. Było wśród inicjatorów Konfederacji wielu światłych polskich katolików i marzyć trzeba, żeby wśród dzisiejszych polskich co światlejszych katolików, pamięć o tej tradycji odżyła. O tradycję kardynała Hozjusza martwić się nie trzeba, tradycja motywowanej religijnie zdrady stanu jest wiecznie żywa.                    

Mam poważne wątpliwości co do tego, czy wystarczy ograniczyć się tylko do postulatu neutralności światopoglądowej państwa - zwłaszcza po rozpatrzeniu "testu świeckiego celu":
"2.Czy zasadniczym efektem tego aktu prawnego nie jest popieranie lub zwalczanie religii?" - przykład: jeżeli ściga się muzułmanów, mordujących swoich współziomków zgodnie z nakazem, który mówi, że karą za odstępstwo od wiary Proroka jest śmierć, to jest to ponad wszelką wątpliwość zwalczanie religii, gdyż islam zawdzięcza swoją trwałość między innymi skrajnej opresyjności prawa koranicznego. Jeśli prawo zabroni składania ofiar całopalnych z pierworodnych dzieci jakiejś denominacji satanistycznej, dla której stanowi to podstawową formę wyrażania czci demonom, to jest to de facto zniszczenie na gruncie prawa tej religii. Jeśli zabroni się uboju rytualnego, jest to również zwalczanie religii.
"4.Czy wykonanie tego aktu prawnego nie doprowadzi do ograniczenia wolności religijnej obywateli?" -  jeśli zabronimy dokonywania bezsensownego, rytualnego okaleczania dzieci zgodnie z Pismem będącego warunkiem ich włączenia do wspólnoty wiernych , niszczymy faktycznie nie tylko wolność religijną ale i religię. Neutralność, obawiam się, jest tylko "rozmyciem" idei świeckiego państwa.

"Państwo wyznaniowe, to także takie państwo, które spełnia jakikolwiek z wyżej wskazanych enumeratywnie elementów niezależnie od formy ustrojowej, społecznej czy politycznej."
Nasze państwo spełnia wszystkie cztery elementy.
Od ostatniej mojej wizyty, na stronach Senatu ukazały się trzy nowe projekty uchwał. Projekt uchwały w sprawie upamiętnienia Jego Eminencji Księdza Kardynała Józefa Glempa i Projekt uchwały w sprawie uczczenia 75-tej rocznicy śmierci księdza Stanisława Streicha. Trzeci w sprawie zmiany regulaminu. Glemp, "działacz w stanie wojennym", wiemy kim był, ale kim był i za co Senat wyróżnił ksiądza Streicha? - Został zamordowany w 1938r przez komunistycznego zamachowca. Czym za życia zasłynął? Dzieci przed nim klękały. A może by tak Senat ukłon zrobił w stronę ofiar pedofilii albo Kazimierza Łyszczynskiego?
A to jeden z ciekawszych projektów Senatu:
Projekt uchwały z okazji 25. rocznicy beatyfikacji bł. Karoliny Kózkówny 2012.06.26

www.senat.gov.p(*)enat/inicjatywy-uchwalodawcze/