Jakoś nie jestem zdziwiony takim podejściem ,po "katolicku to znaczy dobrze" .Inny pogląd lub zdanie jest pietnowane .

Któryś ze starożytnych już powiedział, że "chrześcijanie usprawiedliwią każdą podłość, jeśli tylko przyniesie im korzyść". Nic się nie zmieniło.

@Czesław:
Uch. Pod Linuxem/FF działa, choć wolno.

... a pamiętacie w latach siedemdziesiątych po "godzinie dobrobytu" kazania Henryka Jankowskiego? Ktoś puścił plotkę, jak to nadzwyczajnego profesora etyki zwyczajnie zapytano, na zebraniu bogobojnej nieboszczki PZPR, dlaczego bija żonę po pijaku? Na co rezolut odpowiedział - od kiedy to drogowskaz idzie pokazywaną drogą? I tu się zaczyna i kończy logika populizmu etycznego jakiejkolwiek "wiedzącej lepiej" ideologii. One wszystkie wyrastają z jednego pnia autokratycznej władzy, a mechanizm przemian najlepiej opisał Orwell w "Animal Farm", albo Jasieński w "Zmowie obojętnych". Nie bez powodu Stalin wzorował się na Papiestwie budując Komintern a sądy ludowe na Inkwizycji... Szkoda, że Polski Katolicyzm Opiekuńczy Piastów i Jagiellonów, zwłaszcza w wydaniu Pawła Włodkowica, został przez ostatnich 300 lat przenicowany na Katokomunę Ojca Muchomora i Spółki z Ograniczoną Odpowiedzialnością... !
Wszystkie te brudy należałoby spisywać i w formie kroniki, i kabaretu, i przypominać ludowi, bo zaganiany taki, ciągle zapomina, i z uporem godnym lepszej sprawy wraca do przebrzmiałych haseł i sloganów. Od Włochów moglibyśmy nauczyć się lekkości i radości życia, ogłady, śpiewu i umiejętności śmiania się ze wszystkich i wszystkiego... Hipokrytów mamy własnych.

@tomasz
Ten link kliknalem i musialem zresetowac kompa zeby sie od niego uwolnić?
Co do mentalnosci katolikow Włochow to mnie sie wydaje że my Polacy mamy sporo z nimi cech wspólnych.

Szukałem źródła cytatu, ale jedyne co znalazłem przypisuje go innej osobie.
www.scribd.com/(*)-Italy-1960?query=bad+catholic
Bernini, lub ew. Francesco Borromini (strona 152). Który chyba był architektem Bazyliki.

Może mnie ktoś nakierować?

Autor w pierwszej części artykułu przedstawia dość specyficzną, ale jednak typową dla Włochów, pokrętną pruderyjną moralność łączącą bezkonfliktowo akceptację dla męskiej rozwiązłości z konserwatyzmem obyczajowym w sferze publicznej. Następnie pisze, że postawa Messoriego (bedąca w gruncie rzeczy afirmacją tej klasycznej włoskiej obyczajowości) musi budzić "niesłychane zdziwienie". Nie musi. Choć z pewnością budzi głęboki niesmak. Dlatego warto opisywać i piętnować takie obłudne zachowania.

Nie tak dawno czytałem wybór tekstów o antysemityzmie. I jak lewica wszędzie widziała konflikt klasowy i w miarę możliwości rozgrzeszała Stalina, tak prawica -- także ta katolicka -- robiła co mogła, by odnieść się ze zrozumieniem do działań Hitlera. (Nie piszę o komunistach i faszystach -- chodzi o dużo szersze grupy, właściwie trudno by mi było wskazać środowisko wolne od takiego 'przegięcia' w jedną, czy drugą stronę.) Oni byli, po prostu, mniej lub bardziej swoi, i nawet dostrzeganych zbrodni nie można było potępić bezwarunkowo.
 
A na marginesie tego tekstu -- chyba w "Czarnych kartach Kościoła" Messoriego, wyczytałem jego podejście zła moralnego w życiu przywódców -- uważa on, że przynajmniej w przypadku Kościoła osobista grzeszność papieży mogła być równoważona przez ich dobre rządy, bo Bóg nie uczyniłby czegoś złego Kościołowi... (Tak komentował ekscesy Borgiów...)