Arthur I.Miller w ks."Imperium gwiazd..." napisał,że był "błyskotliwym fizykiem",który rozwiązał problemy elektrodynamiki kwantowej.
Poradził sobie z problemami,z którymi nie dali sobie rady uczeni tej miary,co:Paul Adrien Maurice Dirac,Werner Heisenberg,Wolfgang Pauli.
A.I.Miller pisał o "intuicyjnym komentarzu R.Feymana",o jego "przebłysku intuicji".
O tym jakim był człowiekiem może świadczyć nota biograficzna A.I.Millera,który napisał,że Richard P.Feyman by" "znany z niezwykłej błyskotliwości i robienia kawałów".
On to jest współtwórcą faktu istnienia tzw."cząstek wirtualnych".
Takich ,które "są wytwarzane z niczego ( w brew zasadzie zachowania energii)".
Takich,które "przestają istnieć,zanim upłynie czas przeznaczony na ich wykrycie;dlatego są one tylko "cząstkami wirtualnymi",czyli-biorąc dosłownie-pozornymi,urojonymi".
Jak dla mnie ,istnienie cząstek nie do wykrycia,dowodzi istnienia stwórcy-nie do wykrycia -utożsamianego przez R.Dawkinsa z urojeniem.
Zresztą to R.Feyman powiedział,że :
"Przyroda jest wielką grą w szachy,rozgrywaną przez stwórcę,a my możemy ją obserwować.Regułami tej gry są podstawy fizyki,a naszym celem jest ich zrozumienie".
Podobne z resztą wyraził się Carl Sagan.

Czy można któreś z książek kupić w sklepiku Racjonalisty?

Richard Philips Feyman należy do elity współczesnych naukowców.
Dowodzi tego chociażby książka Richarda P.Brennana "Na ramionach olbrzymów".
Książka ta przedstawia portrety ośmiu fizyków.których odkrycia wniosły znaczący wpływ na współczesną fizykę.
Tych ,których badania przyczyniły się do "rewolucji w fizyce".
Książka ta powstała ,po to,aby ukazać,ze "historia fizyki może dostarczyć pouczających bodźców do refleksji".
Bezdyskusyjnie do szeroko rozumianych rozmyślań nawoływał bohater art.R.P.Feyman.
Na pewno ,uczony ten był wielkim erudytą,który chciał i potrafił poświęcim się różnym zagadnieniom.
Dowodzi tego jego książka "Rozważania o...",w której zajmuje się nauka ,religią ,polityką.
Odznaczał się wielką dozą sceptycyzmu,którym zalewał tak religię ,jak i naukę.
Widział dobre i złe strony obu.
To on twierdził,że nauka otwiera ; bramy do nieba,jak i do piekła.
Należał do grona wybitnych myślicieli.
Wiemy,że :
"Mówił prosto z mostu,był rubaszny,odznaczał się nienasyconą ciekawością świata i kochał życie".R.P.Brennan.
cdn.

"Witkowski poświęcił dwa tomy, owym praktykom kultu cargo, a i tak uważa, że to jest znacznie za mało i że jedynie zarysował problem. Powyższe działania występują w Stanach Zjednoczonych, o których pisze, ale również w Polsce, gdzie nadal bazuje się na przestarzałych metodach, czy nieskutecznych działaniach".
Pseudonaukowcy - szarlatani nauki (czy tak ich zwać?) buszują nie tylo na obszarach psychologii. Zniewoleni (niejednokrotnie nota bene szlachetnymi pobudkami i intencjami) źle rozumianą zasadą politycznej poprawności szerzą spustoszenie na polu nauk biologicznych. Od pewnego już czasu jest coraz więcej twardych dowodów naukowych na to, iż jednak ewolucja człowieka zachodzi, ze wszystkimi konsekwencjami tego faktu, a więc także z różnicowaniem się człowieka na rasy lepiej i mniej przystosowane do takich czy innych uwarunkowań naturalnych. Podaję link do bardzo ciekawego tekstu na temat, ze szczególnie frapującym wątkiem dot. genezy rewolucji przemysłowej w Anglii:
time.com/#91081(*)-says-about-race-and-genetics/

"Podobna
sytuacja występuje w większości teorii psychologicznych, które mają
za zadanie pomóc pacjentowi, a robią wręcz coś zupełnie odwrotnego.
O tym pisze
szczegółowo Tomasz Witkowski w książce pt. Zakazana psychologia"

W przypadku Witkowskiego mamy więc - zgodnie ze stanowiskiem Feynmana ws. nauk społecznych - do czynienia z sytuacją szczególną: oto pseudonaukowiec (psycholog) snuje rozważania na temat pseudonauki (psychologii). I zaczyna robić się ciekawie... Gdyby bowiem przyjąć, że podwójna negacja daje afirmację, jego prace należałoby uznać, za dzieła naukowe... Tylko czy jest to ruch dozwolony? Czy nie należy raczej przyjąć, że pseudonaukowiec+pseudonauka=więcej pseudonauki?  

Dzieki za artykuł. Przypomniałaś mi droga autorko o Istnieniu Feynmana i machnalem sobie jego ksiązke której tytuł umieściłem w tytule. Dawno tak dobrze sie nie bawilem w trakcie czytania. Co za Czlowiek!

Problem w tym, że jeszcze cała masa durniów stawia swój światopogląd ponad fizykę. I co gorsze jest dość tępej gawiedzi, którą zachwycają tacy fantaści.
Gawiedź swoich "idoli" nie potrafi zweryfikować, bo fizyką się brzydzi lub w stanie głupoty dobrze się czuje.

Feynmana kochamy za to, że w zrozumiały sposób nauczał fizyki,
co nie wszystkim wykładowcom i nie zawsze się udawało.

Polecam jego popularną książkę "QED", w której szokująco szczegółowo i prosto wyjaśnia zjawiska optyczne.