W artykule opublikowanym we wrześniu 2010 na łamach Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America dr Halvard Buhaug z Centre for the Study of Civil War, Peace Research Institute Oslo (PRIO) zwraca uwagę, że nie jest usprawiedliwione patrzenie na sytuację polityczną na kontynencie afrykańskim, a także w innych rejonach świata, jedynie przez pryzmat obserwowanych zmian klimatycznych. Naukowa analiza sytuacji politycznej na kontynencie afrykańskim i prognozy dotyczące dalszego rozwoju wypadków wymagają uwzględnienia całego szeregu czynników, z których tylko niektóre pozostają w bezpośrednim związku z sytuacją klimatyczną.

W polityce międzynarodowej znaczący wpływ zdobyli zwolennicy stanowiska, zgodnie z którym zmiany zachodzące w środowisku naturalnym i klęski żywiołowe, takie jak susze i długotrwałe fale upałów, są główną siłą napędową wojen domowych i konfliktów etnicznych w Afryce. Między innymi utrzymany w tym duchu artykuł, opublikowany przez PNAS w grudniu 2009, którego współautorami są Marshall B. Burke, Edward Miguel, Shanker Satyanath, John A. Dykema i David B. Lobell ("Warming increases the risk of civil war in Africa", 20670-20674   PNAS   December 8, 2009   vol. 106   no. 49), stał się dla dr Buhauga inspiracją do podjęcia zdecydowanej polemiki z tego rodzaju jednowymiarowym ujmowaniem problemu.

Zgodnie ze stanowiskiem dr Buhauga, popartym wykorzystaną przez niego metodologią badawczą, zmienność czynników klimatycznych jest w słabym stopniu użyteczna w roli predyktora wybuchu konfliktów zbrojnych w Afryce. W zamian badacz proponuje model, w którym ryzyko wybuchu konfliktu zbrojnego należy ujmować w kontekście takich czynników strukturalnych o podstawowym znaczeniu, jak powszechne w wielu afrykańskich krajach polityczne i etniczne wykluczenie, słaba kondycja krajowych gospodarek, a także upadek porządku zimnowojennego.

[Tłumaczenie/opracowanie: C. O. Reless]

Źródła:
Climate not to blame for African civil wars
Warming increases the risk of civil war in Africa