W ciągu ostatnich dwudziestu lat populacja osób dorosłych w Stanach Zjednoczonych znacznie "przybrała na wadze". W latach 1987-2007 liczba osób z nadwagą lub otyłością wzrosła w tym kraju z 44% do 63%. Prawie dwie trzecie dorosłych Amerykanów cierpi z powodu nadwagi lub otyłości. Liczba osób otyłych wzrosła w tym czasie szczególnie gwałtownie - z 13% do 28%. Wyraźny wzrost liczby osób cierpiących z powodu nadwagi i otyłości stanowi nie lada wyzwanie finansowe dla publicznego systemu opieki zdrowotnej. Ta kategoria dorosłych jest szczególnie narażona na wiele poważnych problemów zdrowotnych, takich jak choroba wieńcowa, cukrzyca i nadciśnienie. W rezultacie odbija się to również na wielkości wydatków ponoszonych na opiekę zdrowotną.

Biuro Budżetowe Kongresu (Congressional Budget Office, CBO) przeanalizowało zmiany, jakie zachodziły w czasie pod względem przynależności dorosłych Amerykanów do czterech kategorii wagi ciała: z niedowagą, z normalną wagą ciała, z nadwagą i otyłością. Kategorie te wyodrębniono na podstawie wielkości wskaźnika BMI (body mass index), który uwzględnia zarówno wagę, jak i wzrost danej osoby. Na podstawie obserwowanych w przeszłości związków między zmianami w wielkości poszczególnych grup a wysokością wydatków na opiekę zdrowotną można w przybliżeniu prognozować, jaki efekt będą miały obserwowane aktualnie zmiany na poziom wydatków na opiekę zdrowotną w niedalekiej przyszłości.

Na podstawie przeprowadzonych analiz ustalono, że w latach 1987-2007 wydatki na opiekę zdrowotną wzrosły istotnie we wszystkich grupach wyodrębnionych ze względu na wielkość BMI, jednak tempo wzrostu wydatków było najbardziej gwałtowne w grupie osób otyłych, u których BMI wynosi 30 lub więcej. W 1987 r. wydatki na opiekę zdrowotną dla osoby otyłej były średnio o 8% wyższe niż dla osoby o normalnej wadze, a w 2007 roku aż o 38% wyższe. Rosnąca przepaść w poziomie wydatków na opiekę zdrowotną dla obu grup odzwierciedla kombinację kilku czynników, w tym ogólny stan zdrowia osób otyłych, ale również dokonujący się postęp technologiczny, który umożliwił nowe, lecz stosunkowo kosztowne sposoby leczenia problemów zdrowotnych, występujących częściej wśród osób z nadwagą i otyłością.

Na podstawie dostępnych danych CBO ustaliło, że gdyby ilość osób przynależnych do danej kategorii wagi ciała w latach 1987-2007 roku uległa zmianie biorąc pod uwagę jedynie czynniki demograficzne, takie jak starzenie się (bez wpływu wzrostu ilości osób z nadwagą i otyłością w tych latach), poziom wydatków na opiekę zdrowotną w 2007 roku mógłby być o około 3% niższy od poziomu faktycznego. W oparciu o modele opracowane na podstawie dostępnych danych CBO rozważało dalej trzy scenariusze.

Zgodnie z pierwszym scenariuszem liczba osób z nadwagą i otyłością nie ulegnie zmianie, a więc liczba osób otyłych będzie oscylować wokół wartości 28% dorosłej populacji. Przewiduje się wówczas, że roczne koszty opieki zdrowotnej dla osoby dorosłej (per capita) w Stanach Zjednoczonych wzrosną nawet o 65% (do 7500 USD) w 2020 roku.

Zgodnie z drugim scenariuszem utrzyma się obserwowana od lat tendencja do powiększania się grupy osób z nadwagą i otyłością wśród populacji dorosłych obywateli Stanów Zjednoczonych. Jeśli tak się stanie, w 2020 roku w Stanach Zjednoczonych aż 37% dorosłej populacji może cierpieć z powodu otyłości, a roczne wydatki na opiekę zdrowotną (per capita) wzrosną do 7760 USD, to jest będą o kolejne 3% wyższe niż w pierwszym scenariuszu.

Jeżeli jednak, zgodnie z trzecim rozpatrywanym scenariuszem, uda się odwrócić trend przybierania na wadze przez dorosłych Amerykanów i osiągnąć takie proporcje grup ludności, wyodrębnionych ze względu na kategorię wagi ciała, z jakimi mieliśmy ostatnio do czynienia w 1987 roku, wówczas ilość osób z otyłością mogłaby się zmniejszyć do 20% dorosłej populacji. Oznacza to wprawdzie wzrost rocznych wydatków na opiekę zdrowotną (per capita) do 7230 USD w roku 2020, ale jest to o 4% mniej niż pierwszym rozpatrywanym scenariuszu i, co oczywiste, jeszcze mniej niż w przypadku drugiego, "czarnego scenariusza".

Ponieważ mniejsza ilość ludzi otyłych wiąże się z lepszym ogólnym stanem zdrowia populacji oraz znacznie niższymi wydatkami na opiekę zdrowotną, pożądane jest rozwijanie takich strategii działania, które ograniczą zjawisko otyłości. CBO zwraca jednak uwagę, że w swoich prognozach nie rozważało wpływu, jaki może mieć na poziom wydatków budżetowych dłuższy średni wiek życia - spodziewany wtórny skutek walki z otyłością.

[Tłumaczenie/opracowanie: C. O. Reless]

Źródło:
How Does Obesity in Adults Affect Spending on Health Care?