Obecna sytuacja stwarza korzystny kontekst polityczny i ekonomiczny dla produkcji biopaliw i innych odnawialnych źródeł energii; zachęca również amerykańskich farmerów do zajęcia się produkcją biomasy, zwłaszcza w typowo rolniczych rejonach Górnego Środkowego Zachodu, obejmujących między innymi terytoria stanów Illinois, Indiana, Iowa, Michigan, Minnesota, Ohio i Wisconsin.

Zmiana profilu upraw rolnych w tym regionie może w znaczący sposób wpłynąć na funkcjonowanie tamtejszych ekosystemów i przełożyć się na ich bioróżnorodność. Warto jednak zwrócić uwagę, że wspomniane zmiany mogą mieć różny przebieg w zależności od rodzaju upraw roślin energetycznych.

Wskazują na to wyniki analiz, których autorami są Timothy D. Meehan i Claudio Gratton z University of Wisconsin w Madison oraz Allen H. Hurlbert z University of North Carolina w Chapel Hill, opublikowane w październiku na łamach PNAS.

Naukowcy wykorzystali dane pochodzące z North American Breeding Bird Survey, programu, którego zadaniem jest monitorowanie zmian zachodzących w populacjach ptaków gniazdujących w kontynentalnej części Stanów Zjednoczonych i w południowej Kanadzie, do stworzenia modelu, na podstawie którego określono przypuszczalny wpływ rodzaju upraw pod biopaliwa i biomasę na różnorodność występujących w tych rejonach gatunków ptactwa, ze szczególnym uwzględnieniem gatunków chronionych i zagrożonych.

Preriokur dwuczuby/ Photo by South Dakota Tourism

Wyniki analiz wskazują, że ewentualne wykorzystanie gleb o niskiej żyzności pod produkcję roślin energetycznych (m.in. kukurydzy i soi) może spowodować spadek w różnorodności gatunkowej ptactwa od 7 do 65% na jednej piątej powierzchni regionu Górnego Środkowego Zachodu, jednocześnie utrudniając przetrwanie na tych terenach gatunków już szczególnie zagrożonych.

Do poprawy sytuacji mogłoby się natomiast w znaczącym stopniu przyczynić wprowadzenie innych rodzajów upraw. Zamiast rozległych monokultur rolniczych, w których uprawa roślin odbywa się w cyklu rocznym, możliwe byłoby pozostawienie lub wprowadzenie upraw roślin wieloletnich (bylin). Wówczas można by oczekiwać, że różnorodność gatunkowa ptactwa na wspomnianych terenach może wzrosnąć od 12 do nawet 207%. Znacznej poprawie uległaby również sytuacja zagrożonych gatunków ptaków.

[Tłumaczenie/opracowanie: C. O. Reless]

Źródło:
Bird communities in future bioenergy landscapes of the Upper Midwest