1. Udar mózgu niedokrwienny- rozległy zawał mózgu w obszarze tętnicy środkowej mózgu z masywnym obrzękiem półkuli i towarzyszącym przemieszczeniem struktur środkowych (strzałka). Wikipedia

Szwedzkie badania pokazują, że zagrożenie potencjalnych ofiar udaru nagłą blokadą lub pęknięciem naczynia krwionośnego wzrasta do 60%, kiedy rodzeństwo tych osób również doznało udaru. Ryzyko udaru w przypadku pacjentów w wieku 55 lat i młodszych jest dwa razy wyższe, jeżeli ich rodzeństwo miało udar w wieku 55 lat lub wcześniej. Odkrycia dokonane w toku badań zostały opublikowane w czasopiśmie Circulation: Cardiovascular Genetics.

Naukowcy z Karolinska Institutet w Szwecji sugerują, że chorzy powinni informować swoich lekarzy o tym, czy którekolwiek z ich rodzeństwa miało udar. Ważna jest ich zdaniem zmiana złych nawyków, które przyczyniają się do udaru, a konkretnie niezdrowych nawyków żywieniowych, braku ruchu, no i wysokiego ciśnienia krwi.

Wyniki są efektem zakrojonych na szeroką skalę badań poświęconych analizie łącznego oddziaływania wieku, płci i historii rodzeństwa pod kątem ryzyka udaru. Udary niedokrwienne, wywoływane przez blokadę naczyń krwionośnych, która uniemożliwia dotarcie krwi do mózgu, są najpowszechniej występującym rodzajem udarów dotykających każdego roku tysiące osób.

Naukowcy przeanalizowali wypisy ze szpitala i przyczyny śmierci niemal 31.000 chorych, których rodzeństwo miało udar i niemal 153.000 osób dorosłych w podobnym wieku bez historii rodzeństwa przechodzącego udar.

Autor naczelny dr Erik Ingelsson z Karolinska Institutet twierdzi, że zespół stwierdził niemal podwojenie ryzyka udaru, jeżeli chory miał rodzeństwo, które doznało udaru w wieku 55 lat lub młodszym.

"Pracownicy służby zdrowia powinni zwracać większą uwagę na rodzinną historię udarów dotykających rodzeństwa i rodziców, a także uświadamiać pacjentom występowanie predyspozycji genetycznej" - zauważa dr Ingelsson. "Płeć rodzeństwa pozostaje bez wpływu na ryzyko udaru".

W badaniach wykorzystano dokumentację medyczną pacjentów z lat 1987-2007. Naukowcy odkryli, że w przypadku każdego zdiagnozowanego udaru, rodzeństwo chorego również przeszło udar w trakcie dalszego toku prac.

Zaobserwowali również, że 94% udarów niedokrwiennych najprawdopodobniej wystąpi w wieku 55 lat lub młodszym u rodzeństwa pacjentów po udarze, którego doznali w wieku 55 lat lub młodszym, 64% najprawdopodobniej u rodzeństwa po obojgu tych samych rodziców oraz 61% u którekolwiek z rodzeństwa pacjentów po udarze.

"Podwyższone ryzyko rodzinne może nie wiązać się jedynie z genetyką" - podkreśla dr Ingelsson. "Jeżeli którekolwiek z twojego rodzeństwa doznało udaru, to powinno zmotywować cię do zintensyfikowania działań profilaktycznych i zwrócenia baczniejszej uwagi na nawyki związane z trybem życia, takie jak dieta, gimnastyka i kontrola ciśnienia krwi".

Należy zauważyć, że zespół nie był w stanie ustalić, czy wpływ rodzinny podwyższa ryzyko udaru w sposób bezpośredni, czy też poprzez oddziaływanie genetyczne i środowiskowe. "Badania ogranicza brak informacji o podtypach udarów niedokrwiennych, które mogą wiązać się z odmiennymi zagrożeniami dziedzicznymi" - twierdzą autorzy.

Referencje dokumentu: Kasiman, K. et al. 'Familial effects on ischemic stroke: the role of sibling kinship, sex and age of onset'. Circ Cardiovasc Genet. 2012; DOI:10.1161/CIRCGENETICS.111.962241.

Źródło: CORDIS