Juz ladnych pare lat zespol z Uniwersytetu Harwarda (chyba pod kierunkeim W. Willeta) opublikowal duze badanie na amerykanskich pracownikach sluzby zdrowia gdzie wykazal ze dlugosc zycia i ryzyko zgonu z powodu choroby serca nie zalezy od masy ciala. Osoby otyle (ale aktywne fizycznie) zyly tak samo dlugo jak chude (lub normalne) ale nieruchliwe. Czynnikow ryzyka (masa ciala, aktywnosc fizyczna, dieta) nie da sie bowiem badac oddzielnie.

Ponadto w badaniu BlueZone (o ile pamietam dobrze nazwe) wykazano ze najsilniejszy wplyw na czas zycia (life span) maja wlasnie geny.

Dlatego postuluje sie korzystanie z parametru DFLS (disability free lifespan), ktory juz znacznie bardziej zalezy od diety, stylu zycia, aktywnosci fizycznej, kontaktow socjalnych, itp.

Wyniki wcale zaskakujące nie są. Przekonanie, że "otyli żyją krócej" nie wynika z badań naukowych, tylko ze starego przesądu, że cnota zostanie wynagrodzona, a występek ukarany. Człowiek otyły niewątpliwie jest grzesznikiem, obżera się gdy inni głodują, ponadto jest brzydki i niezgrabny. Naturalne jest więc oczekiwanie, że zostanie ukarany. Oczekują tego nietylko ludzie wierzący, ale również niewierzący, którzy w większości też mają nadzieję, że jest jakaś sprawiedliwość na tym świecie.