Obawiam sie, ze weganom przyjdzie wymrzec z glodu.

Wegetarianizm to nie dylemat intelektualny lecz emocjonalny. Człowiek reaguje silnymi, odczuwanymi negatywnie emocjami na widok zabijanego zwierzęcia i nie reaguje nimi na widok koszonej trawy. Intelektualnie już teraz zdaje sobie sprawę na przykład z podobieństw genetycznych pomiędzy roślinami i zwierzętami, co nie zmienia niczego w kwestii odczuwania bądź nie odczuwania silnych emocji. W tym wypadku należy raczej stawiać pytania w rodzaju - dlaczego genetyczne uwarunkowania sprawiają, że odczuwamy dyskomfort na widok zabijanego zwierzęcia, dlaczego niektórzy go nie odczuwają, dlaczego nie odczuwają tego dyskomfortu emocjonalnego drapieżniki itd.

Gdyby komuś strzeliło do głowy zwalczać wegetarianizm, musiałby zwalczyć emocjonalny bodziec, doprowadzić do jego stępienia, ale zabieg w gruncie rzeczy niewiele by się różnił od tego, który likwiduje ból poprzez uszkodzenie układu nerwowego.

Także nie ma w tym wypadku większego znaczenia jak przebiegają różne biologiczne procesy lecz jaki efekt dają i dlaczego taki właśnie. Podobnie rzecz ma się z homoseksualizmem czy heteroseksualizmem, intelektualizm nie sprawi, że komuś przestanie się podobać preferowana płeć, nie zlikwiduje emocji, które temu towarzyszą.

Przyznam, że nie bardzo mnie przekonuje co piszesz i nie chodzi wcale o to, że chcę zwalczać wegetarianizm (nb komentarz odnosił się raczej do weganizmu). W istocie jednak co najmniej niektórzy wegetarianie są przekonani, że posiadają racje intelektualne a nie emocjonalne i że te racje są kluczowe. Twoje ujęcie tego jako czysto emocjonalnego zjawiska może być odebrane jako obraźliwe przez wegetarian, gdyż de facto - jako że większość z nich wykazuje zapał misyjny i popularyzatorski w zakresie swoich zwyczajów - stawiasz ich w roli "propagatorów homoseksualizmu" (per analogiam) :)

Prof. Karpiński mówi o odkryciu swego zespołu w taki sposób, jakby udało mu się namierzyć tajne laboratorium komputerów kwantowych, kierowane przez krwiożercze rośliny, pragnące przejąć władzę nad światem. Jest naturalne, że wyolbrzymia znaczenie swych dokonań, a i zespół redakcyjny Newsweeka mógł trochę przeinaczyć jego wypowiedzi, żeby wyszło jeszcze ciekawiej. Szkoda tylko, że te sensacyjne doniesienia bez zająknięcia publikuje Racjonalista.

A już całkiem zawiodłem się na komentarzu pod tekstem. Jeśli już przytoczono wcześniej wypowiedzi prof. Karpińskiego, to w tym miejscu można było zamieścić do nich sprostowanie. Zamiast tego pojawiły się spekulacje na temat konsekwencji etycznych i światopoglądowych, doskonale pasujące do atmosfery sensacji, za to o wiele gorzej - do szyldu "Ośrodek Racjonalistyczno-Sceptyczny".

Jako człowiek, który nie ma chęci, czasu lub umiejętności, by zapoznać się z oryginalną publikacją (oraz śledzić publikacji do niej się odwołujących), chętnie przeczytałbym jakieś rzetelne i wiarygodne wyjaśnienie, co tak naprawdę odkrył zespół prof. Karpińskiego. Niestety, widzę że póki co równie dobrze mogę polegać na artykułach z Onetu.

"Pamięć kwantowa" to kaczka dziennikarska wynikająca z niezrozumienia oryginalnej publikacji. Pisze tam "plants have [...] cellular
light (quantum) memory". Przymiotnik "quantum" odnosi się do światła a nie do pamięci. Oznacza to tylko tyle, że komórka rośliny pamięta pochłonięcie kwantów światła, czyli fotonów. Nic to nie ma wspólnego z pamięcią kwantową niezbędną w komputerach kwantowych.

Poprawiłem zgodnie z sugestią.

Odkrycie dotyczy raczej tylko systemu nerwowego u roślin. Zetknąłem się już z opisami zapamiętywania przez rośliny bodźców stresowych, na które reagowały. Nadchodzi nowe. Wreszcie przestaniemy przyjmować, jakoby zwierzęta nie myślały.