Do czasu opracowania autorskiego, przytoczę fragment artykułu Wiedzy i Życia z listopada 1997

Początki Fundacji Bhagwan związane są z osobą Osho, czyli Rajneesha Chandry Mohana (1931-1990). Był on człowiekiem wykształconym (studiował na uniwersytecie w Dżabalpurze), odznaczającym się nieprzeciętnymi zdolnościami intelektualnymi i oratorskimi. Najpierw (od 1966 roku) usiłował zrobić karierę w Bombaju, przybierając imię Bhagwan (Czcigodny) i głosząc filozofię „trzech L", tj. "Life, Love, Laughter" (Życie, Miłość, Śmiech). Jej dopełnieniem była swoboda seksualna, która miała pomagać w osiąganiu owych "trzech L". Spotykając się z pewnymi restrykcjami ze strony miejscowych władz (poza głoszeniem i praktykowaniem wolnej miłości dał się poznać jako krytyk takich indyjskich autorytetów, jak Gandhi), przeniósł się w 1974 roku do Puny i tam dopiero zaczęła się jego zawrotna kariera. Licznie gromadzili się wokół niego sannjasinowie (mianem tym określa się w tym ruchu uczniów Osho Rajneesha). Później wiele podróżował po Indiach, wygłaszając wykłady, za które pobierał wysokie honoraria.
Poza filozofią "trzech L" głosił pochwałę tzw. medytacji wirującej. Przystąpienie do niej poprzedzone powinno być postem, natomiast sama medytacja polega w pierwszej fazie na coraz szybszym wirowaniu wokół własnej osi w takt muzyki i trwa dopóty, dopóki wirujący się nie przewróci. Przejście do pozycji leżącej oznacza rozpoczęcie drugiej fazy owej medytacji - najistotniejsze w niej jest dotykanie pępkiem (uznawanym przez Rajneesha za miejsce przebywania duszy) ziemi, która ma wchłaniać ludzką energię. Bhagwan głosił również, że akt seksualny może przekształcić się w medytację, seks zaś uprawiać można nie tylko z kimkolwiek, ale także z czymkolwiek. Ważne jest w tym wszystkim, aby świadomość stawała się coraz bardziej pusta (wyzbyta nie tylko frustracji, ale także refleksji intelektualnej).
Z relacji bezpośrednich uczestników tych swoistych „medytacji" wiadomo, iż w ich trakcie uprawiano samogwałt, jak i seks grupowy, oraz że przekształcały się one niejednokrotnie w orgie. Rosła przy tym nie tylko sława Rajneesha (wykraczając poza granice Indii), ale także jego fortuna. Płacić trzeba było bowiem nie tylko za udział w jego wykładach, ale również w owych „medytacjach". Członkom Międzynarodowej Fundacji Bhagwan udowodniono zajmowanie się przemytem walut i złota oraz handel narkotykami. Kiedy jeszcze okazało się, że mimo swego ogromnego bogactwa jej założyciel i główny guru zalega z podatkami, władze podjęły bardziej energiczne kroki przeciwko niemu i jego Fundacji.
Skłoniło to Rajneesha oraz grupę jego najbliższych współpracowników do opuszczenia Indii w 1981 roku. Osiedlili się w Stanach Zjednoczonych w miejscowości Antelope, w stanie Oregon. Zajęte przez nich ranczo o nazwie Big Muddy (Wielkie Błoto) szybko przekształcili w luksusową rezydencję (z basenem, starannie utrzymanymi trawnikami oraz ośrodkiem „medytacyjnym", w którym znajdowało się siedem sypialń). Strzeżona była przez tzw. Siły Pokoju — uzbrojonych w nowoczesną broń członków Fundacji, których liczba szybko wzrastała. Wybudowano również nowoczesną sieć dróg, bowiem Rajneesh lubił przejażdżki luksusowymi samochodami: miał aż 92 rolls-royce’y, a do dalszych podróży 4 samoloty. Środki na to wszystko czerpano zarówno z darowizn sympatyków ruchu, jak i z prowadzonych na szeroką skalę dochodowych interesów (Fundacja posiadała m.in. swoje hotele, restauracje i wydawnictwa). Jej majątek szacowany był w 1985 roku na ponad 100 mln dolarów.
Rok ten okazał się jednak początkiem końca Międzynarodowej Fundacji Bhagwan. Najpierw doszło w niej do wewnętrznego rozłamu, wywołanego przez najbliższą współpracowniczkę i uczennicę Rajneesha, Ma Anandę Schelę (wcześniej żonę bogatego nowojorczyka), która z grupą kilkunastu sannjasinów uciekła do Niemiec. Później samym przywódcą tego ruchu zainteresowały się władze, zarzucając mu naruszenie przepisów wizowych. Wytoczyły mu proces, który zakończył się wyrokiem 10 lat więzienia (został z niego zwolniony po zapłaceniu 400 tys. dolarów grzywny) oraz nakazem opuszczenia Stanów Zjednoczonych (bez prawa powrotu). Rajneesh zakończył swoją karierę w Punie, gdzie zmarł w nie wyjaśnionych do końca okolicznościach (według jednej z wersji przyczyną było zakażenie wirusem HIV). Do dzisiaj ma on swoich wyznawców, którzy, wsłuchując się w nagrany głos Bhagwana, kultywują jego nauki i praktyki. Można ich spotkać zarówno w Indiach, jak i Stanach Zjednoczonych oraz w Europie.

Zobacz także te strony: Osho: guru, którego truł Reagan

Po przeczytaniu tego tekstu, czytelnicy często wybierają też: Hare Kryszna i ISKCON Osho: guru, którego truł Reagan

Dodaj komentarz do strony..

Wyślij mailem..

Wersja do druku    PDF    MS Word